Παρατηρώντας τον από μακριά νομίζεις πως έχεις μπροστά σου τον σπουδαίο Γκιγιέρμο Βίλας. Πως ο χρόνος γύρισε σαράντα χρόνια πίσω, τότε που ο Αργεντινός χόρευε παθιασμένο τάνγκο στα κορτ αγκαλιά με την αγαπημένη του ρακέτα. Με τη χαίτη του να κυματίζει σε κάθε προσπάθεια, με το πάθος του να ξεχειλίζει από την ψυχή του.

Τον τενίστα που λατρεύτηκε στην πατρίδα του όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα και αποθεώθηκε στους ώμους των συμπατριωτών του πολύ πριν από τους αρχηγούς της Αλμπισελέστε που κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Τον αθλητή που οι Αργεντινοί χάριζαν το όνομά του – Γκιγιέρμο – στους γιους τους. Οπως στους μετέπειτα πρωταθλητές στο τένις Γκιγιέρμο Κάνιας και Γκιγιέρμο Κόρια.

Ναι, ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι ένας σύγχρονος Βίλας και οι λεωφόροι με τις αλέες της δόξας τον περιμένουν να τις διασχίσει.

Γεννημένοι και οι δύο στον όγδοο μήνα του χρόνου, στις 12 ο Στέφανος, στις 17 ο Γκιγιέρμο, αλλά με σχεδόν μισό αιώνα διαφορά, ο έλληνας ανερχόμενος σταρ μοιάζει με κλώνο του Αργεντινού.

Μακρύ μαλλί που το συγκρατεί κορδέλα στο μέτωπο. Backhand με το ένα χέρι, πείσμα στη διεκδίκηση όλων των πόντων, νοοτροπία πως δεν υπάρχει χαμένη μπάλα, αυτοέλεγχος όταν το παιχνίδι βρίσκεται επί ξυρού ακμής.

Ο Βίλας βέβαια έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους αριστερόχειρες τενίστες, ενώ ο Στέφανος είναι δεξιόχειρας. Σύμφωνοι. Το τένις όμως είναι πολύ περισσότερα από τα χτυπήματα της ρακέτας με το αριστερό ή το δεξί χέρι.

Χωρίς φιοριτούρες, ταπεινός και δουλευταράς, ο Τσιτσιπάς προσγειώθηκε στο τενιστικό σύμπαν έτοιμος να το κατακτήσει.

Αντί να αυτοχειροκροτηθεί μετά τον τελικό με τον Ναδάλ περιορίστηκε να πει πως πρέπει να βγάλουν κάλους τα οπίσθιά του στα κορτ για να κλείσει τη διαφορά που τον χωρίζει από το ισπανικό «τέρας». Ο Τσιτσιπάς και το τένις ταράζουν ευχάριστα τη μίζερη καθημερινότητά μας κι αν τα άστρα επαληθευτούν για το μέλλον του 20χρονου, θα ψάχνουμε ελεύθερους χώρους για νέα γήπεδα αντισφαίρισης.