Η ιστορία του Aquarius επαναλαμβάνεται – αλλά όχι ως φάρσα, ως επιβεβαίωση της τραγικής αδυναμίας των κρατών-μελών της ΕΕ να συνεννοηθούν όσον αφορά το μεταναστευτικό. Το πλοίο που έχουν ναυλώσει η γαλλο-γερμανική οργάνωση αρωγής SOS Méditerranée και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διέσωσε την περασμένη Παρασκευή ανοιχτά της Λιβύης συνολικά 141 μετανάστες, οι 67 ασυνόδευτα παιδιά, το ένα τρίτο γυναίκες. Ο ακροδεξιός υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, ο Ματέο Σαλβίνι, αρνήθηκε να του προσφέρει ασφαλές λιμάνι. Το ίδιο έπραξε και η Μάλτα. Ακριβώς αυτό είχε συμβεί και τον Ιούνιο: με 630 διασωθέντες αφρικανούς μετανάστες τότε επί του πλοίου, το Aquarius είχε μείνει επί εννέα ημέρες «μετέωρο», μεταξύ Ιταλίας και Μάλτας, προτού προσφερθεί τελικά να το δεχθεί η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ στη Βαλένθια. Αυτή τη φορά, όμως, η Ισπανία δεν επανέλαβε την προσφορά, διεμήνυσε πως «δεν είναι το ασφαλέστερο λιμάνι, καθώς δεν είναι το πλησιέστερο». Η κατάσταση «έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με το διεθνές Ναυτικό Δίκαιο και όλο αυτό γίνεται στην πλάτη ανθρώπων που κινδυνεύουν» κατήγγειλε χθες η πρόεδρος της SOS Méditerranée, Σοφί Μπο, καλώντας το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να βρουν μια λύση. Η ίδια επικαλέστηκε τη μαρτυρία διασωθέντων ότι «πέντε πλοία είχαν περάσει από κοντά τους χωρίς να σταματήσουν». Οπως επεσήμαναν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, αυτό ενδεχομένως να οφείλεται και στο γεγονός ότι οι καπετάνιοι δεν θα μπορέσουν να βρουν λιμάνι να αποβιβάσουν τους μετανάστες. Η κατάσταση της υγείας των διασωθέντων πάνω στο Aquarius είναι μεν σταθερή αλλά ιδιαίτερα εξασθενημένη λόγω του υποσιτισμού, προειδοποίησαν εκπρόσωποι της οργάνωσης, ενώ το πλοίο παρέμενε σε διεθνή ύδατα, ανάμεσα στη Μάλτα και τη νήσο Λαμπεντούζα της Ιταλίας.

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. Η Κομισιόν διεμήνυε ότι βρισκόταν σε επαφή με «αρκετά» ευρωπαϊκά κράτη και προσπαθούσε να βοηθήσει στην επίλυση του «συμβάντος». Δημοσίως, πάντως, τη μοναδική συγκεκριμένη πρόταση για βοήθεια την είχε κάνει ο πρόεδρος του οργανισμού λιμένος της Σετ, στη Νότια Γαλλία, περίπου 200 χιλιόμετρα ανατολικά της Μασσαλίας: «ο μοναδικός όρος», δήλωσε ο Ζαν-Κλοντ Γκεσό, (κομμουνιστής) πρώην υπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση Ζοσπέν (1997-2002), «είναι να δώσουν καταρχήν το πράσινο φως οι γαλλικές αρχές. Καταλαβαίνω πως η κατάσταση είναι περίπλοκη και ότι πρέπει να πολεμήσουμε τους διακινητές. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ζωές. Ολα πρέπει να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα σε σύγκριση με τον άνθρωπο, σε σύγκριση με τη διάσωση ζωών, οικογενειών, γυναικών και παιδιών». Κατά την πρώτη μεγάλη περιπέτεια του Aquarius, τον Ιούνιο, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε προκαλέσει ένα μίνι διπλωματικό επεισόδιο με την Ιταλία λόγω της κριτικής που είχε ασκήσει στον Σαλβίνι – είχε δεχθεί όμως και αυτός έντονη κριτική, γιατί δεν είχε προσφέρει ασφαλές λιμάνι στο Aquarius. Τελικά η Γαλλία προσφέρθηκε να δεχθεί 80 από τους πρόσφυγες που αποβιβάστηκαν στη Βαλένθια.

«Γερμανικής ιδιοκτησίας, ναυλωμένο από γαλλική ΜΚΟ, με ξένο πλήρωμα, σε χωρικά ύδατα της Μάλτας, με σημαία Γιβραλτάρ: το Aquarius μπορεί να πάει όπου θέλει αλλά όχι στην Ιταλία! Στοπ στους διακινητές ανθρώπων και στους συνεργούς τους, κλειστά λιμάνια, ανοικτές καρδιές» έγραψε χθες στο twitter ο Ματέο Σαλβίνι, συνεχίζοντας το λαϊκιστικό του σόου. Στο μεταξύ, όπως επεσήμανε η SOS Méditerranée εκφράζοντας την ανησυχία της, «δεν υπάρχει σήμερα κανένα σωστικό πλοίο» στη θαλάσσια ζώνη ανοιχτά της Λιβύης.