Οι πρόεδροι των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ίσως απέφυγαν έναν εμπορικό πόλεμο τον προηγούμενο μήνα, όμως οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ δεν έχουν επιλυθεί. Μέσα στο σημερινό έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, η Ευρωπαϊκή Ενωση μπορεί να επιβιώσει μόνο ενισχύοντας την ικανότητά της να δείχνει τη δύναμή της – κάτι καθόλου εύκολο. Με τη Συνθήκη της Ρώμης του 1957, η Ευρώπη αποτίναξε όλες τις μιλιταριστικές παρορμήσεις και επικεντρώθηκε στη δημιουργία μια ειρηνικής ενιαίας αγοράς. Εκτοτε, το μόνο μέσο της Ευρώπης να δείχνει τη δύναμή της είναι η εμπορική πολιτική.
Ομως και αυτή ποτέ δεν διακατεχόταν από στρατηγική σκέψη, αφήνοντας την ΕΕ με περιορισμένη διεθνή επιρροή παρά τη μεγάλη επιτυχία της στις διεθνείς αγορές. Εχει έρθει η ώρα η Ευρώπη να επαναδιεκδικήσει τη θέση της ως ένας πραγματικά παγκόσμιος παίκτης, όχι προσπαθώντας να μιμηθεί μια κλασική υπερδύναμη, αλλά εδραιώνοντας και προβάλλοντας διάφορες μορφές εξουσίας.
Η δύναμή της έγκειται εν μέρει στη μεγάλη κανονιστική της εξουσία – στο να θέτει, δηλαδή, όρους και κανόνες, όπως π.χ. στην προσπάθειά της να ελέγξει τις τεχνολογικές εταιρείες. Ο πρόσφατος κανονισμός για την προστασία των πληροφοριών, για παράδειγμα, όρισε τους κανόνες για τη συλλογή και επεξεργασία προσωπικών δεδομένων των πολιτών της ΕΕ.
Η έλλειψη προθυμίας της Ευρώπης να αποδεχθεί και να χρησιμοποιήσει την ισχύ της έρχεται σε έντονη αντίθεση με την εξουσία που λατρεύουν να ασκούν οι ΗΠΑ για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Η Ευρώπη έχει δείξει έλλειψη αυτοπεποίθησης και στο ζήτημα του ευρώ. Αν και πρόκειται για το δεύτερο πιο ισχυρό νόμισμα στον κόσμο, υπολείπεται του δολαρίου σε όλους τους τομείς και έτσι αυξάνεται η ευαλωτότητα της ΕΕ στις εμπορικές κυρώσεις των ΗΠΑ.
Η Ευρώπη θα πρέπει επίσης να καταλάβει ότι, για παράδειγμα, η Κίνα χρειάζεται πρόσβαση στην ευρωπαϊκή βιομηχανική τεχνολογία για να προωθήσει τις οικονομικές της φιλοδοξίες και πρόσβαση στα ευρωπαϊκά λιμάνια για να ολοκληρώσει τις πρόσφατες πρωτοβουλίες της. Αρα θα πρέπει η Ευρώπη να διεκδικήσει περισσότερα κέρδη. Οπως και να υιοθετήσει μια πιο ενιαία προσέγγιση απέναντι στη Ρωσία αλλά και στις ΗΠΑ.
O Ζακί Λαϊντί, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Sciences Po, ήταν σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς