Ο Χόρθε Λουίθ, πατέρας του Φερνάντο Αλόνσο, αρχικά προόριζε τη μεγαλύτερη αδελφή του, Λορένα, για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, και ούτε που του είχε περάσει από το μυαλό ότι ο μικρότερος γιος τους θα είχε τόσο πάθος για τους αγώνες και τα γκραν πρι. Τελικώς, η αδελφή του δεν άγγιξε ποτέ το αυτοσχέδιο καρτ που είχε κατασκευάσει ο πολυμήχανος πατέρας τους, δίνοντας την ευκαιρία στον Αλόνσο να πατήσει το πρώτο του γκάζι σε ηλικία 3 ετών!

Με καταγωγή από τη Βόρεια Ισπανία, ο Αλόνσο δεν είχε ποτέ μια άνετη ζωή. Ο πατέρας του εργαζόταν σε εργοστάσιο εκρηκτικών, ενώ η μητέρα του σε σουπερμάρκετ. Το ταλέντο του Αλόνσο πίσω από το τιμόνι και τις πίστες δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Ξεκίνησε από τα καρτ, κατέκτησε πρωταθλήματα και πολύ γρήγορα κέρδισε τις εντυπώσεις των κυνηγών ταλέντων μεταπηδώντας σε χρόνο – ρεκόρ και σε ηλικία 20 ετών στη Formula 1.

Ο Φερνάντο Αλόνσο είχε μια συνεχώς ανερχόμενη πορεία στα γκραν πρι. Το τατουάζ του στην πλάτη που απεικονίζει έναν αρχαίο Σαμουράι και συμβολίζει τη μυϊκή δύναμη και τη δύναμη της θέλησης τον δικαίωσε. Ο Αλόνσο δεν φοβήθηκε ποτέ τις επιλογές του. Αγωνίστηκε για τη Minardi, τη Renault, τη Ferrari και τη McLaren (που τρέχει και φέτος) έχοντας κατακτήσει δύο τίτλους. Eπίσης, έχει κερδίσει 32 γκραν πρι, έως και σήμερα έχει σημειώσει 22 pole position και έχει ανέβει 97 φορές στο βάθρο των νικητών.

Αν και ξεκίνησε το 2001 με την ομάδα της Minardi ελάχιστοι πίστεψαν στο ταλέντο του και πολύ λιγότεροι πόνταραν στις μελλοντικές διακρίσεις του. Θεωρείται ο καλύτερος οδηγός στη μετά Σουμάχερ εποχή και ο πιο ακριβοπληρωμένος πιλότος των τελευταίων ετών. Εισπράττει κατά μέσο όρο – από την ομάδα και τους χορηγούς – κάθε χρόνο πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ.

Παρότι έχει μείνει στην Ελβετία για να εκμεταλλευτεί τις φορολογικές ελαφρύνσεις, τελικώς συμβουλεύεται την… καρδιά του, επιστρέφει στη γενέτειρά του, το γραφικό Οβιέδο – ως μόνιμος και πάλι τόπος διαμονής – αψηφώντας το γεγονός ότι αυτή η κίνησή του τού στοίχισε σε φόρο πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2005 είναι η καλύτερη αγωνιστική του χρονιά, κατακτώντας με το αψεγάδιαστο μονοθέσιο της Renault το πρώτο του πρωτάθλημα, σε ηλικία 24 ετών. Το 2015, δέκα χρόνια αργότερα, είναι η χρονιά που θα ήθελε να σβήσει από τη μνήμη του: επιστρέφει στη McLaren, όμως τα προβλήματα αξιοπιστίας του μονοθεσίου τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει επτά φορές και να σημειώσει μόλις 11 πόντους, η χειρότερη επίδοση στην καριέρα του.

Ο Αλόνσο, το βράδυ της περασμένης Τρίτης, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, τον προσεχή Νοέμβριο, από την Formula 1. Μια απόφαση που ήταν αναμενόμενη, όχι όμως και οριστική. «Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον τα μονοπάτια μας θα ξανασυναντηθούν» δήλωσε μεταξύ άλλων στους δημοσιογράφους αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει στους αγώνες. Αν και έχει πατήσει τα 37, ο Αλόνσο ίσως να θέλει να ακολουθήσει την τακτική του Μίκαελ Σουμάχερ, αποχωρώντας προσωρινά από τα γκραν πρι και επιστρέφοντας θριαμβευτικά μετά από λίγους μήνες ξεκούρασης.

Πάντως, η επιστροφή του στους αγώνες δεν είναι πλέον στο χέρι του, αφού οι ομάδες έχουν να επιλέξουν από μια φρέσκια ηλικιακά γενιά οδηγών, με αρκετούς από αυτούς να έχουν επιδείξει ήδη το αγωνιστικό τους ταλέντο (όπως οι 20χρονοι Μαξ Φερστάπεν και Κάρλος Σάινθ τζούνιορ).

Τι σημαίνει όμως η αναμενόμενη αποχώρηση του Αλόνσο από τη McLaren; Το κενό για τη συγκεκριμένη ομάδα που δεν έχει επιδείξει και την καλύτερη εικόνα στο φετινό πρωτάθλημα δημιουργεί έναν νέο πονοκέφαλο στο επιτελείο, μιας και πλέον πρέπει να βρει όχι έναν, αλλά δύο οδηγούς, αφού θεωρείται σίγουρη και η αντικατάσταση του δεύτερου οδηγού – και ομόσταβλου του Αλόνσο – Στόφελ Βαντούρν.