Ως νίκη της διπλωματίας, των ανοιχτών διαύλων συνεννόησης με την Τουρκία και της ευρωπαϊκής διάστασης του ζητήματος υποδέχθηκε η κυβέρνηση την απελευθέρωση από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Ανδριανούπολη των δύο ελλήνων στρατιωτικών έπειτα από 167 ημέρες κράτησης. Μάλιστα το Μαξίμου την επομένη της επιστροφής του ανθυπολοχαγού Μητρετώδη και του λοχία Κούκλατζη έσπευσε με ένα ενημερωτικό σημείωμα να περιγράψει το πλαίσιο των δράσεων και των πρωτοβουλιών που οδήγησαν στο ζητούμενο αποτέλεσμα.
Στην κυρίαρχη κυβερνητική ανάλυση γίνεται εκτενής αναφορά στην ένταση των διμερών επαφών μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας όλων των υφιστάμενων διαύλων, (Πρωθυπουργός, υπουργός Εξωτερικών, γενικός γραμματέας υπουργείου Εξωτερικών, ελληνικές διπλωματικές και προξενικές Αρχές στην Τουρκία, αρχηγός ΓΕΕΘΑ). Είναι προφανές ότι όσο κι αν ψάξει κανείς δεν θα βρει δίαυλο μεταξύ  των δύο υπουργών Αμυνας, αφού ο Πάνος Καμμένος είχε από νωρίς κόψει τις γέφυρες  με την τουρκική πλευρά, καθώς οι σκληρές δηλώσεις του για την τουρκική ηγεσία τον κατέστησαν κόκκινο πανί για τους γείτονες και γι’ αυτό άλλωστε δεν παρίστατο στη συνεργασία των δύο αντιπροσωπειών στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα.
ΣΕ ΑΛΛΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ. Με εξαίρεση την επισήμανση του θέματος στο επίπεδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στην εκδοχή της κυβέρνησης για τους χειρισμούς που έφεραν το τέλος της περιπέτειας των «δύο», δεν υπάρχει άλλη αναφορά στον υπουργό Αμυνας, καθώς ο συγκυβερνήτης όλη αυτή την  περίοδο κινούνταν σε άλλη γραμμή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Πάνος Καμμένος μίλησε για «ομήρους», προκάλεσε εγκεφαλικά στο Μαξίμου, το οποίο επιχειρούσε μέσω συνεννόησης να λύσει σύντομα το θέμα, ενώ κάπως έτσι χάλασε πριν καν ξεκινήσει και η συνεργασία του στο Πεντάγωνο με τον αναπληρωτή του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος τότε τον άδειασε σχεδόν αμέσως, αφού δεν συμμερίστηκε την άποψή του περί «ομηρείας».
Σε όλη τη διάρκεια αυτών των 167 ημερών πολλά λειτούργησαν έτσι, ώστε δόθηκε η εντύπωση ότι στον χειρισμό του ζητήματος των δύο ελλήνων στρατιωτικών ο Πάνος Καμμένος – καίτοι αρμόδιος – είχε μείνει απέξω.
Χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν επρόκειτο για κεντρικό σχεδιασμό ή σύμπτωση, το σίγουρο είναι ότι σε κάποια από τις «στροφές» της υπόθεσης ο ίδιος ο υπουργός άμυνας εξερράγη, υποψιαζόμενος ότι γίνονται συνεννοήσεις που δεν γνωρίζει.
Τότε – όπως λένε ασφαλείς πληροφορίες – σε μια θυελλώδη συζήτηση, δέχτηκαν τα φραστικά πυρά του «ένστολοι και μη». Η προσπάθεια όμως συνεχίστηκε, με τους άλλους κυβερνητικούς παράγοντες να επιμένουν στη συνεννόηση με την τουρκική ηγεσία και στην ένταξη του θέματος στην ευρωτουρκική ατζέντα, ενώ την ίδια ώρα ο υπουργός Αμυνας μάλλον δυναμίτιζε το κλίμα με δηλώσεις και επιλογές που προκαλούσαν αντιδράσεις στην Τουρκία.
Υποστήριξε δημόσια ότι η σύλληψη των δύο στρατιωτικών ήταν προγραμματισμένη, προσχεδιασμένη και κίνηση την οποία είχαν ετοιμάσει οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις με εντολή του Ερντογάν, ενώ μία ημέρα πριν οι Τούρκοι ειδοποιήσουν τους συνομιλητές τους στην Αθήνα πάγωσε τα ΜΟΕ που σχετίζονται με το πρόγραμμα στρατιωτικής προσέγγισης των δύο χωρών, τα οποία όμως επί της ουσίας ήταν παγωμένα από τον περασμένο Μάρτιο, όταν και συνελήφθησαν οι «δύο» στον Εβρο.
Μόλις χτες πάντως ο Φώτης Κουβέλης και πάλι έσπευσε να «διορθώσει», δηλώνοντας ότι ο ίδιος δεν έχει στοιχεία που να αποδεικνύουν προσχεδιασμένη σύλληψη των δύο ελλήνων στρατιωτικών.
ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ. Εντύπωση ωστόσο προκάλεσε η θεαματική στροφή του υπουργού Αμυνας την ημέρα της επιστροφής των δύο ελλήνων στρατιωτικών, αφού σε ένα κρεσέντο πολιτικού πραγματισμού, τηλεφώνησε στον τούρκο ομόλογό του Χουλουσί Ακάρ και τον κάλεσε στην Ελλάδα, ενώ και η δήλωσή του στο αεροδρόμιο ήταν τόσο προσεκτική, που δεν θύμιζε Καμμένο. «Ελπίζω ότι η απελευθέρωσή τους, σήμερα, αυτή τη σημαδιακή ημέρα, θα σημάνει και μια άλλη ημέρα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μπορούμε να ζήσουμε μαζί και μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά προς όφελος και των δύο λαών μας. Μπορούμε να ζήσουμε χτίζοντας το μέλλον και το αύριο και των δύο χωρών μας, σεβόμενοι το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες» ανέφερε – για να προκαλέσει εκπνοή ανακούφισης σε όσους φοβούνταν ότι και πάλι θα έβαζε φωτιές.