Εχουμε πίστη στη σημερινή Ελλάδα και στο μέλλον της

Οταν έφτασα στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2009, δεν είχα φανταστεί ποτέ τη δύναμη της σχέσης που θα δημιουργούσα με αυτή τη χώρα, η οποία έχει γίνει με την πάροδο των ετών «το έθνος της καρδιάς» μου.

Την Ελλάδα δεν τη γνώριζα, παρά μόνο μέσω κλισέ, που όλοι μας έχουμε υπόψη: της γλυκύτητας της ζωής, του γαλάζιου της Μεσογείου, των αμέτρητων αρχαιολογικών χώρων, της μυθολογίας, των νησιών με τις αμμώδεις παραλίες τους, της γαστρονομίας…

Ομως, οι παραδοσιακές εικόνες έκαναν γρήγορα τόπο στην καθημερινή ζωή, την πραγματικότητα μιας χώρας και ενός πληθυσμού που ήταν έτοιμος να εισέλθει σε μια από τις πιο απαιτητικές περιόδους της πρόσφατης Ιστορίας του, μια φοβερή οικονομική κρίση που θα επηρέαζε την ελληνική κοινωνία πολύ βαθιά.

Εκείνο το καλοκαίρι του 2009, όλα ξεκίνησαν με τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν την Αττική, αφήνοντας πίσω τους αποκαλυπτικά τοπία και πρόσωπα οδύνης, εκείνων από τους οποίους οι φλόγες πήραν τα πάντα.

Και μετά ήρθε η μακρά κάθοδος προς την κόλαση της ελληνικής οικονομίας, της οποίας τα πρώτα αποκαλυπτικά σημάδια ήταν για μένα το κλείσιμο σε λίγους μήνες τόσων καταστημάτων και μικρών επιχειρήσεων στο κέντρο και την περιφέρεια της Αθήνας.

Σε αυτήν την οικονομική κρίση, που κανένας δεν τη φανταζόταν τόσο βίαιη και ανθεκτική στον χρόνο, προστέθηκε ένας κύκλος πολιτικής αστάθειας με διαδοχικές κυβερνήσεις, επικεφαλής ενός κράτους τού οποίου τα δημόσια οικονομικά αιμορραγούσαν δίχως, συνεπώς, πραγματικά περιθώρια ελιγμών, όλα τεκταινόμενα υπό το φως των επίμονων φημών για Grexit.

Τα διάφορα προγράμματα βοήθειας για την Ελλάδα, τα οποία αναπτύχθηκαν με τους ευρωπαίους εταίρους της και των οποίων τα δύσκολα μέτρα εφαρμόστηκαν με την πάροδο του χρόνου, ήταν εξαιρετικά οδυνηρά για όλα τα στρώματα του πληθυσμού, είτε επρόκειτο για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, είτε τους δημοσίους υπαλλήλους, είτε τους συνταξιούχους. Ολοι θυμούνται τις εικόνες των πρώτων ημερών μετά την εισαγωγή της επιβολής ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls) με αυτές τις ατελείωτες ουρές μπροστά στα μηχανήματα ανάληψης μετρητών ή στις απελπιστικά κλειστές τράπεζες…

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Ελλάδα έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσει την άφιξη πρωτοφανών στην ευρωπαϊκή Ιστορία μεταναστευτικών ροών.

Η Ελλάδα, όμως, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, μεταρρυθμίστηκε, επέστρεψε σε ρυθμούς ανάπτυξης, άρχισε να μειώνει την ανεργία. Αυτή είναι μια μεγάλη νίκη για την Ελλάδα, αλλά συνιστά επίσης απόδειξη του γεγονότος ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι αποτελεσματική. Δυστυχώς, αυτή η αισιόδοξη εικόνα αμαυρώθηκε από την τρομερή καταστροφή που επέφεραν οι πυρκαγιές στην Αττική και στοίχισαν τόσο πολλές ζωές. Οι έλληνες φίλοι μας γνωρίζουν ότι τους στηρίζουμε σε αυτή τη δοκιμασία.

Νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι κατά τη διάρκεια αυτών των εννέα ετών εμείς, οι Ελληνες και οι Γάλλοι της Ελλάδας, δεν παραιτηθήκαμε ποτέ και έχουμε παραμείνει ενωμένοι και αλληλέγγυοι ενάντια στις αντιξοότητες. Δεν σηκώσαμε ποτέ τα χέρια ψηλά απέναντι στις Κασσάνδρες που ανακοίνωναν την πτώχευση της Ελλάδας. Οι γαλλικοί σύλλογοι στην Ελλάδα έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες προκειμένου να βοηθήσουν τους ασθενέστερους. Με την ιδιότητα του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Γαλλίας – Ελλάδος, καθώς και του Ομίλου Thales στην Ελλάδα, πόσες φορές έπρεπε να απαντήσω στις ανησυχίες των επενδυτών που έρχονταν σε επαφή μαζί μου. Ηδη από την αρχή, η απάντησή μου ήταν και παραμένει η ίδια: Ολα δεν είναι πάντα απλά στην Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου δυναμικού με επιχειρηματική ικανότητα και ανθεκτικότητα έξω από τα συνηθισμένα, καθώς και πηγές προφανών ευκαιριών σε βασικούς τομείς του μέλλοντος (ενέργεια, περιβάλλον, τουρισμός, υποδομές…). Η Ελλάδα παραμένει αγκυροβολημένη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην ευρωζώνη και απολαμβάνει την αδιάλειπτη υποστήριξη των πιο πιστών συμμάχων της, πρωτίστως της Γαλλίας.

Εν κατακλείδι, θα αναφέρω μία μόνο πρωτοβουλία, η οποία για μένα απεικονίζει απόλυτα τον λόγο για τον οποίο έχουμε πίστη στη σημερινή Ελλάδα και στο μέλλον της. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, η γαλλική πρεσβεία στην Ελλάδα αποφάσισε το 2016 να ξεκινήσει το γαλλοελληνικό δίκτυο καινοτομίας «#Mazinnov». Ο υποστηρικτής του, Olivier Dovergne, πέτυχε έτσι το αξιοσημείωτο κατόρθωμα να συσπειρώσει νέους επιχειρηματίες από καινοτόμες γαλλικές και ελληνικές νεοφυείς εταιρείες (start up), οι οποίες εκπροσωπούν το μέλλον μας, και να διασυνδέσει με το δίκτυο των γαλλικών επιχειρήσεων που είναι παρούσες στην Ελλάδα ώστε να υιοθετήσουν τις ελληνικές νεοσύστατες εταιρείες. Αυτή η τολμηρή πρωτοβουλία αναγνωρίστηκε ομόφωνα ως τεράστια επιτυχία, αφού αποκάλυψε τον δυναμισμό της σημερινής ελληνικής κοινωνίας και έσπειρε τους σπόρους μιας αυριανής Ελλάδας.

Από εδώ και πέρα επαφίεται στον καθένα να καταστήσει την Ελλάδα μια χώρα ευκαιριών…