Την αποκάλεσαν «φωνή του 20ού αιώνα». Αφησε το καθοριστικό της σημάδι στην ιστορία της μουσικής – ο συνδυασμός τεχνικής, λεπτών ερμηνευτικών αποχρώσεων και δύναμης τη χαρακτήριζε. «Είχε φωνή θεάς αλλά καρδιά οραματιστή», έγραψαν καθώς προώθησε τη μαύρη κουλτούρα σε μια διχασμένη Αμερική. Και όλοι θυμήθηκαν την εμφάνιση το 1998 όταν τραγούδησε το «Natural Woman» μαζί με Μαράια Κάρεϊ, Κάρολ Κινγκ, Σάνια Τουέιν, Γκλόρια Εστέφαν και Σελίν Ντιόν, που χάθηκαν μπροστά της. Η Αρίθα Φράνκλιν έφυγε στα 76. Respect.

Η Μιριέλ Πενικό είναι στο στόχαστρο των γάλλων διαδηλωτών. Ως υπουργός Εργασίας της Γαλλίας η 63χρονη εκατομμυριούχος Πενικό έχει αναλάβει να προωθήσει τις αλλαγές στον εργασιακό τομέα που ονειρεύεται ο πρόεδρος Μακρόν. Πέρυσι, διαδηλωτές περικύκλωσαν το εστιατόριο στο οποίο δειπνούσε στο Παρίσι, κρατώντας πλακάτ με το πρόσωπό της και τη λέξη «Καταζητείται». Καθώς θέλει να κάνει πιο «ευέλικτες» τις απολύσεις, η αντιπαράθεση δεν προβλέπεται να τελειώσει σύντομα.

Αφού το μετέφερε επί 17 ημέρες, κολυμπώντας περισσότερα από 1.000 μίλια, η όρκα που συγκίνησε τον πλανήτη με τον θρήνο της σε ένα πρωτοφανές στα χρονικά περιστατικό, αποχωρίστηκε το νεκρό μωρό της. Η Tahlequah, όπως ονομάστηκε η φάλαινα, ήταν τόσο θλιμμένη από τον θάνατο του μωρού της, ώστε συνέχιζε να το μεταφέρει κρατώντας το στην επιφάνεια του Ειρηνικού Ωκεανού. Ούτε μία γέννηση όρκας δεν έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια και το είδος απειλείται με εξαφάνιση. Ο λόγος; Η υπεραλίευση σολομού που είναι η βασική τροφή της και η ρύπανση. Εμείς, δηλαδή.

Αποτελεί πλέον τελετουργία της ποπ κουλτούρας: η φημολογία για τον επόμενο Τζέιμς Μποντ. Ο Ντάνιελ Κρεγκ επιστρέφει για την τελευταία ταινία του στον ρόλο του 007. Οι φήμες για την αντικατάστασή του από τον 45χρονο Ιντρις Ελμπα κυκλοφορούν εδώ και χρόνια – μια δεκαετία, για την ακρίβεια. Αυτή τη φορά οι πληροφορίες θεωρούνται έγκυρες. Ο Γουίλ Σμιθ και ο Τζέιμι Φοξ διεκδικούσαν τη θέση του πρώτου μαύρου Μποντ. Τελικά, το όνομά του θα είναι Ελμπα. Ιντρις Ελμπα.

Τον τελευταίο καιρό ο ψυχολόγος και συγγραφέας Ιρβιν Γιάλομ περνά τον χρόνο του παρακολουθώντας ταινίες του Γούντι Αλεν. Για κάποιον που υποστηρίζει ότι οι συγκρούσεις ενός ατόμου μπορούν να οδηγήσουν σε δυσεπίλυτα υπαρξιακά διλήμματα – μεταξύ αυτών, ο φόβος του θανάτου – μιλά εύκολα για τη δική του θνητότητα. Προετοιμάζεται, λέει, τον τελευταίο καιρό. Δεν τον έχει πλημμυρίσει φόβος. Τον περιορίζει σκεπτόμενος τις επόμενες γενιές και εκμυστηρευόμενος στους δικούς του ανθρώπους την ανησυχία του για τον θάνατο. «Κάντε το όλοι», προτρέπει. «Βοηθάει».

Ακόμα και από τον τάφο του, ο Φρανσίσκο Φράνκο διχάζει την Ισπανία. Η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε την απομάκρυνση της βαλσαμωμένης σορού του δικτάτορα από το μαυσωλείο του. Ο Φερνάρντο Μαρτίνεθ, που έχει αναλάβει τις προσπάθειες εντοπισμού και ταυτοποίησης των 114.000 θυμάτων της 40χρονης δικτατορίας, θεωρεί ότι δεν είναι αρκετό. «Η απομάκρυνση της σορού είναι το πρώτο βήμα για να κλείσουν οι πληγές του εμφυλίου», λέει. «Θα ολοκληρωθεί όταν βρούμε και τον τελευταίο μαζικό τάφο των θυμάτων του».