Ο Αλέξης Τσίπρας θα ανέβει στο βήμα της ΔΕΘ με νέο κυβερνητικό σχήμα. Προσώρας, είναι η μόνη βεβαιότητα για τις πρωθυπουργικές αποφάσεις που έπονται – μέσα σε ένα σκηνικό που δείχνει διαλυτικό για κάθε σχεδιασμό, ιδίως εκείνους που συνδέονται με τον εκλογικό ορίζοντα. Ολα τα άλλα για το νέο κυβερνητικό σχήμα που θα κληθεί να οδηγήσει και τη χώρα στις κάλπες, παραμένουν ρευστά. Κυρίως γιατί οι αποφάσεις είναι δυσκολότερες απ’ ό,τι φαντάζονταν οι ένοικοι του Μαξίμου, αλλά και επειδή ο κομματικός πατριωτισμός διασταυρώνεται πλέον με τις προσωπικές επιδιώξεις όσων συνθέτουν το παζλ. Στην αφετηρία μιας προεκλογικής περιόδου και μέσα σε συνθήκες κατάρρευσης σχεδόν όλων των αφηγημάτων, είναι εύλογο ο καθένας να σκέφτεται και τη δική του επόμενη ημέρα. Οι εσωτερικές αντιστάσεις που καταγράφει ο Τσίπρας είναι ισχυρές. Κάπως έτσι, ο σαρωτικός ανασχηματισμός μπορεί να καταλήξει σε μια περιορισμένη αναδόμηση του σχήματος και οι προσδοκίες πολιτικής διεύρυνσης μέσα από τη στρατολόγηση αστέγων ή στελεχών από όμορους χώρους να μείνουν ανεκπλήρωτες.

Το δισεπίλυτο πρόβλημα που έχει μπροστά του ο Τσίπρας, το αντιλαμβάνονται και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Κι αυτό είναι ένα ακόμη πρόβλημα για τον Πρωθυπουργό. Κινήσεις που θα ανοίξουν βαθιές εσωκομματικές πληγές δεν ενδείκνυνται σε φάση εκλογικής ετοιμότητας, όταν η κομματική συσπείρωση αποτελεί προϋπόθεση πολιτικής επιβίωσης. Προφανώς την κατάσταση την γνωρίζει και την έχει ζυγίσει και ο Πάνος Σκουρλέτης. Ο υπουργός Εσωτερικών δεν θέλει στην τελευταία στροφή να βρεθεί με τον «μουτζούρη» της φονικής πυρκαγιάς στα χέρια και πολύ περισσότερο να μείνει η εντύπωση ότι κλείνει τη λίστα των υπευθύνων. Η Πολιτική Προστασία ήταν στα χέρια του Τόσκα, συνεπώς δεν χρειάζονται άλλα εξιλαστήρια θύματα. Πρόκειται για κρίσιμη παράμετρο για έναν υπουργό που θα πρέπει σε λίγους μήνες να δώσει και την προσωπική μάχη του σταυρού.

Προερχόμενος από τον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ», ο Σκουρλέτης δεν είναι αναλώσιμος. Τουλάχιστον όχι με εύκολο τρόπο. Ούτε θεωρεί πως έκλεισε ο κύκλος του στο Εσωτερικών, ώστε να προετοιμάζεται για μια μετακίνηση. Με 9.700 μονιμοποιήσεις που ολοκληρώνονται τις επόμενες εβδομάδες στην καθαριότητα των δήμων και την εφαρμογή του Κλεισθένη που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την απλή αναλογική, δεν κατανοεί τη χρησιμότητα μιας αλλαγής φρουράς. Το μήνυμα ότι έχει ακόμη δουλειά στο υπουργείο έχει μεταφερθεί και στον Τσίπρα, όχι απαραιτήτως σε μια ενημερωτική βάση. Στον λάκκο του ανασχηματισμού θα δοκιμαστεί ο δικός του κομματικός πατριωτισμός, όπως θα δοκιμαστούν και οι σχέσεις της ομάδας που πλαισίωσε τον Τσίπρα στην ταχεία αναρρίχηση στο κόμμα και την πολιτική σκηνή.

Τα συντροφικά ρήγματα μπορεί να προκαλέσουν σεισμικές δονήσεις χωρίς μεγάλο εστιακό βάθος. Το αντιλαμβάνεται κανείς και από τις συζητήσεις που έχουν φουντώσει στο κυβερνητικό στερέωμα για τις πολιτικές παραμέτρους των πρωθυπουργικών επιλογών. Ούτε εδώ ο Σκουρλέτης θα μπορούσε να παραμείνει αμέτοχος. Τα ραβασάκια που φθάνουν στο πρωθυπουργικό γραφείο, επίσης αναδεικνύουν μια εσωκομματική διαπάλη. Η επιχείρηση διεύρυνσης, για παράδειγμα, έχει νόημα εφόσον επισφραγίζεται μια πολιτική κατεύθυνση και όχι εάν οδηγεί σε «πασοκοποίηση» του κόμματος. Ενα σχέδιο παροχών στοχευμένο σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό από μια οριζόντια παρέμβαση, όπως μια μείωση κατά 2%-3% του ΦΠΑ. Ο επανακαθορισμός της σχέσης με τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ είναι αναγκαίος, έστω κι αν η συμβίωση θα λήξει την ώρα της κάλπης. Ο Πρωθυπουργός, εν ολίγοις, θα πρέπει πρώτα να καταλήξει πού θέλει να πάει και μετά να αποφασίσει με ποια πρόσωπα θα πάει. Πρόκειται για συστάσεις που θα μπορούσαν να βρουν πρόθυμους ακροατές στο Μαξίμου έναν μήνα νωρίτερα. Με την πρωθυπουργική ατζέντα, ωστόσο, να έχει γίνει στάχτη στην Ανατολική Αττική, ακόμη και ο ανασχηματισμός θα αποφασιστεί από τον Τσίπρα με μοναδικό στόχο τη «διάσωση του Τσίπρα».