Μια εφημερίδα κρίνεται από πολλά. Κρίνεται πρωτίστως από το αναγνωστικό της κοινό, όλους εκείνους δηλαδή που διαθέτουν καθημερινά ένα ποσό από το υστέρημά τους για να την αποκτήσουν. Κρίνεται από τη διεισδυτικότητά της, το ειδικό βάρος που έχει ευρύτερα στην κοινωνία. Και κρίνεται και από τη στάση που υιοθετεί απέναντί της η εξουσία: όταν μια κυβέρνηση δυσανασχετεί (για να χρησιμοποιήσουμε έναν ήπιο χαρακτηρισμό) με μια εφημερίδα, τότε σημαίνει ότι η εφημερίδα κάνει μάλλον καλά τη δουλειά της.
Χθες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την αλλαγή σελίδας στην ιστορία των «ΝΕΩΝ» που σηματοδότησε η εξαγορά του ΔΟΛ από την Alter Ego Media. Και μπορεί να ειπωθεί μετά λόγου γνώσεως ότι αυτή η εφημερίδα σηκώνει επάξια το βάρος της τριπλής αυτής πρόκλησης. Οπως καταδεικνύεται από τις κυκλοφορίες, όπου «ΤΑ ΝΕΑ» κατέχουν σταθερά την πρώτη θέση με ανοδικές τάσεις, το αναγνωστικό κοινό επιβραβεύει τη νέα αυτή η προσπάθεια. «ΤΑ ΝΕΑ» παραμένουν ένας τίτλος που κάθε άλλο παρά έχει χάσει την αίγλη του και το κύρος του στην ευρύτερη κοινωνία. Και η ενόχληση (για να επιμείνουμε στους ήπιους χαρακτηρισμούς), που εξακολουθούν να εκδηλώνουν οι κυβερνώντες μαρτυρά ότι η εφημερίδα αυτή στέκεται στο ύψος της αποστολής της.
Και θα εξακολουθήσει να στέκεται. Θα εξακολουθήσει να ενημερώνει αναγνώστες και μη αναγνώστες, να υπηρετεί ιδέες, να διακινεί απόψεις, να τροφοδοτεί τον δημόσιο διάλογο. Και θα εξακολουθήσει να το κάνει παρά τον πόλεμο που δέχεται. Ας είναι. Στην πολυετή ιστορία τους, εξάλλου, «ΤΑ ΝΕΑ» έχουν ψηθεί στο μετερίζι της καθημερινής μάχης.