Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία που γνωρίζουμε έναν άνθρωπο επειδή το όνομά του δόθηκε ως χαρακτηρισμός σε μία συνθήκη ή συμφωνία. Ισως η χαρακτηριστικότερη περίπτωση να είναι οι Σάικς και Πικό, τους οποίους γνωρίζουμε μόνο ως επίθετα χάρη στην περίφημη συμφωνία για τις σφαίρες επιρροής των εδαφών της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία υπάρχουν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες που τις θυμόμαστε επειδή το επίθετό τους συνόδευσε ένα σχέδιο (Μάρσαλ) ή ένα δόγμα (Τρούμαν). Μπορεί ελάχιστοι να θυμούνται το Σχέδιο Ατσεσον για το Κυπριακό, σίγουρα όμως όλοι έχουμε στη μνήμη μας, με έντονο μάλιστα τρόπο, το Σχέδιο Ανάν. Πρόκειται για το Σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος το οποίο πήρε το όνομά του από τον τότε γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν.
Το συγκεκριμένο σχέδιο, με τις καλές και τις κακές πτυχές του, δεν αξιολογήθηκε και κρίθηκε κυρίως με όρους ρεαλισμού, συμφερόντων και διπλωματίας, αλλά πρώτιστα με το συναίσθημα και την εθνική υπερηφάνεια, στοιχεία στα οποία βασίστηκε η εκστρατεία του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσου Παπαδόπουλου για το Οχι στο δημοψήφισμα. Ο σημερινός Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης όπως και ο ιστορικός ηγέτης της Κύπρου Γλαύκος Κληρίδης υποστήριζαν το Σχέδιο, το οποίο τελικά καταψηφίστηκε από τους Ελληνοκυπρίους με ποσοστό 76%. Στην Ελλάδα η συζήτηση για το Σχέδιο Ανάν έγινε με μεγαλύτερη ίσως ένταση από ό,τι στην Κύπρο. Οι υποστηρικτές του Σχεδίου, οι οποίοι όσο περνούσαν οι ημέρες περιορίζονταν, θεωρήθηκαν προδότες, μειοδότες και εθνομηδενιστές, σε μία περίοδο που θύμιζε έντονα τον διχασμό των Μνημονίων. Οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα εξακολουθούν να υποστηρίζουν πως το Σχέδιο ήταν μία σημαντική ευκαιρία που χάθηκε και πως όποιο και αν έρθει στο μέλλον δεν θα είναι καλύτερο από αυτό. Αυτό θα το βεβαιώσει (όπως φαίνεται) ή θα το διαψεύσει η Ιστορία, όταν και αν επιλυθεί το Κυπριακό.
Ο ιστορικός γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, ο άνθρωπος πίσω από το δαιμονοποιημένο σχέδιο, πέθανε στις 18 Αυγούστου. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έσπευσαν να θυμίσουν το Σχέδιο και τη θετική κατ’ αυτούς απόρριψή του. Ο Κόφι Ανάν, ο διπλωμάτης από την Γκάνα που άγγιξε την κορυφή της παγκόσμιας διπλωματίας, ήταν όμως μία σημαντική διεθνής προσωπικότητα για να τον θυμόμαστε μόνο για το Σχέδιο για το Κυπριακό και με αρνητικό μάλιστα τρόπο. Ο Ανάν άλλαξε την ίδια την έννοια της ασφάλειας, ενσωματώνοντας τις νέες απειλές (επιπτώσεις κλιματικής αλλαγής και φτώχειας, πανδημίες, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και αναδεικνύοντας τον άνθρωπο ως αντικείμενο αναφοράς (ανθρώπινη ασφάλεια). Μπορεί να επικρίθηκε για την αποτυχία στη Ρουάντα (δεν ήταν τότε γενικός γραμματέας) και για τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, είναι όμως αυτός που μεταρρύθμισε τον ΟΗΕ, στον βαθμό που του επέτρεψαν τα κράτη – μέλη και προώθησε το δόγμα της Ευθύνης Προστασίας, δίνοντας το δικαίωμα στη Διεθνή Κοινότητα να παρέμβει όταν ένα κράτος δεν μπορεί να προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών του ή τα καταπατά. Συνολικά, η πλάστιγγα της Ιστορίας γέρνει θετικά για τον Ανάν, παρά τις σκιές από το σκάνδαλο «πετρέλαιο για φαγητό».