Τιμήθηκε με το Νομπέλ Ειρήνης. Υπήρξε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ επί μια δεκαετία, σε μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους του οργανισμού. Αγωνίστηκε για την ειρήνη μέχρι την τελευταία του πνοή. Αλλά αυτό που τον καθιστούσε ιδιαίτερη προσωπικότητα, και το εκτιμάμε ιδιαίτερα σε μια εποχή σαν τη σημερινή όπου κυριαρχεί ο λαϊκισμός, ήταν ο χαρακτήρας του, το θάρρος του και το μοναστικό του παρουσιαστικό. Αυτό το «γιογκίστικο» που είχε, όπως είπε κάποτε ένας από τους συμβούλους του.
Στην πρώτη του θητεία (1997-2002), η υπομονή που επιδείκνυε ο Κόφι Ανάν τού χάρισε τον τίτλο «κοσμικός Πάπας», αν και ο ίδιος επέμενε ότι ο αυτοέλεγχός του ήταν κάτι επίκτητο, όχι έμφυτο. «Μερικές φορές βρίσκομαι σε μια κατάσταση και ξέρω ότι κάποιος θα με προκαλέσει και απλώς αρνούμαι να απαντήσω στην πρόκληση» είχε πει σε μια συνέντευξή του στο τέλος της δεύτερης θητείας του. Οι επικριτές του ΟΗΕ κατηγορούσαν τον γκανέζο διπλωμάτη ότι ήταν πολύ ελαστικός με τους δικτάτορες, όπως με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Αλλά εκείνος απαντούσε πάντα ότι η διπλωματία είναι διαπραγμάτευση.
Γεννημένος το 1938, με ευγενή καταγωγή, ο Κόφι Ανάν σπούδασε σε οικοτροφείο και έφυγε από την Γκάνα το 1961 με υποτροφία του Ιδρύματος Φορντ, ενώ ο ενθουσιασμός για την ανεξαρτησία που είχε κερδίσει η Γκάνα λίγα χρόνια νωρίτερα είχε αρχίσει να κοπάζει. Αποδείχθηκε ιδιαίτερα ικανός πολιτικός και ανέβηκε ταχύτατα την ιεραρχία του ΟΗΕ. Το 1992 έγινε αναπληρωτής και έναν χρόνο αργότερα επικεφαλής της ειρηνευτικής υπηρεσίας του ΟΗΕ. Ξαφνικά ήταν στην πρώτη γραμμή.
Το 1994 σημειώθηκε το πιο επαίσχυντο επεισόδιο στην ιστορία της υπηρεσίας. Σε μια εποχή που ο εμφύλιος πόλεμος της Βοσνίας είχε προσελκύσει την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης, η μικρή αποστολή του ΟΗΕ στη Ρουάντα έλαβε εντολή από τον ίδιο τον Ανάν να μην παρέμβει – την ώρα ακριβώς που η γενοκτονία ξεκινούσε. «Ναι, η Ρουάντα ήταν κάτι οδυνηρό», θα έλεγε αργότερα ο Ανάν. «Πολλές φορές αναρωτιέμαι κατά πόσον θα είχε αλλάξει κάτι αν είχα βγει στη σκεπή και φώναζα ότι θα σκοτώνονταν χιλιάδες άνθρωποι. Μάλλον όχι. Αξιζε πάντως να το δοκιμάσω».
Η σφαγή 8.000 ανδρών και αγοριών από τους Σέρβους της Βοσνίας στη Σρεμπρένιτσα τρία χρόνια αργότερα ήταν το δεύτερο στίγμα στη διαδρομή του. Και εδώ, όπως και στη Ρουάντα, ο Ανάν πίστευε ότι η βασική ευθύνη για την απραξία ανήκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας και όχι στον ΟΗΕ. Η παθιασμένη εμπλοκή του πάντως στη Βοσνία έπεισε την Ουάσιγκτον ότι θα ήταν καλύτερα να αναλάβει εκείνος τον ΟΗΕ, παρά να προταθεί ο Μπούτρος Γκάλι για δεύτερη θητεία.
Οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ άρχισαν να επιδεινώνονται μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και ιδιαίτερα από τότε που ο Τζορτζ Μπους αποφάσισε να εισβάλει στο Ιράκ. Η δήλωσή του στο BBC ότι ο πόλεμος ήταν παράνομος εξόργισε τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον. Και η εμπλοκή του γιου του σε ένα σκάνδαλο για το πρόγραμμα Πετρέλαιο αντί Τροφίμων τον έφερε σε ακόμη πιο δύσκολη θέση.
Μετά την αποχώρησή του, εργάστηκε για μια Πράσινη Επανάσταση στην Αφρική. «Τον χαρακτήριζαν αφελή αισιόδοξο» είπε κάποτε ο πρώην σύμβουλός του και βιογράφος του Ναντέρ Μουσαβιζαντέχ. «Κι εκείνος απαντούσε ότι αν έπαυε να είναι αισιόδοξος, θα σήμαινε ότι τα είχε παρατήσει. Και δεν επρόκειτο να τα παρατήσει ποτέ».