Τα παλιά τα χρόνια φοβέριζαν τα μικρά παιδιά με τον μπαμπούλα: «Αν δεν φας όλο το φαΐ σου, αν δεν κάτσεις φρόνιμα θα έρθει ο μπαμπούλας να σε πάρει». Στα χρόνια της πρώτη φορά Αριστεράς που διανύουμε, τον ρόλο του μπαμπούλα έχει αναλάβει ο κατ’ επίφαση αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης. Οποιος διαφωνεί, εκφράζει αντίθετη άποψη, δεν συμμορφώνεται στις κυβερνητικές υποδείξεις, αναλαμβάνει ο σύντροφος Παύλος να τον σωφρονίσει. Ο αγριάνθρωπος Πολάκης, όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Τελευταίο θύμα, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Που έκανε την αποκοτιά να διαφοροποιηθεί από τις χαρές και τα πανηγύρια για την έξοδο από το Μνημόνιο. Τολμώντας να πει, «έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμη».

Βιλαέτι

Εξηγώντας ότι «η υψηλή ανεργία, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και η υψηλή φορολογία αποτελούν τροχοπέδη». Ποιος είδε τον Παύλο και δεν τον φοβήθηκε: «Στουρνάρα, δεν χρειαζόμαστε ούτε τις προβλέψεις σου, ούτε τις συμβουλές σου. Σήκω και φύγε και μην ξαναμιλήσεις». Θα μου πείτε τώρα, από πού τον διώχνει τον Στουρνάρα ο Πολάκης; Από πού τον καλεί-διατάσσει να φύγει; Από το σπίτι του; Είναι προφανές: Τα συντρόφια του ΣΥΡΙΖΑ ό,τι περιλαμβάνεται στα τετραγωνικά χιλιόμετρα της έκτασης της Ελλάδας το θεωρούν ιδιοκτησία τους. Δικό τους βιλαέτι. Είναι κρίμα κι άδικο όμως οι δραστηριότητες του Πολάκη να περιορίζονται στα στενά όρια της ελληνικής επικράτειας. Οταν διαθέτει όλα τα προσόντα για διεθνή καριέρα. Και ειδικά αυτή την εποχή, που τα ξένα ΜΜΕ κάνουν φύλλο και φτερό το κυβερνητικό αφήγημα της εξόδου από τα Μνημόνια.

Χρέος

Η «Guardian» δεν αφήνει κανένα περιθώριο: «Πρόκειται για μια διαφημιστική εκστρατεία που παρουσιάζει την Ελλάδα ως ένα success story… έχει τεράστιο έδαφος να καλύψει καθώς απώλεσε το 1/3 του ΑΕΠ τα χρόνια της κρίσης. Τα σημάδια από την ελληνική κρίση παραμένουν βαθιά. Με αδύναμες τράπεζες, μεγάλα ληξιπρόθεσμα χρέη του κράτους, κανένα περιθώριο για δημόσιες δαπάνες και το υψηλότερο χρέος στην ΕΕ, της τάξεως του 180% του ΑΕΠ. Τα δύσκολα δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Η αριστερή κυβέρνηση έχει υπογράψει μία απίθανη σειρά φιλόδοξων στόχων». Στο ίδιο μοτίβο το περιοδικό «Focus»: «Από δω και πέρα η Ελλάδα θα χρηματοδοτείται αυτόνομα. Δεν είναι καθόλου σίγουρο αν αυτό θα το πετύχει μακροπρόθεσμα. Ενας στους πέντε είναι άνεργος. Γι’ αυτό η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας».

Ο επικεφαλής του ελληνικού παρατηρητηρίου του London School of Economics Κέβιν Φέδερστοουν υποστηρίζει: «Καμιά άλλη κυβέρνηση στην Ευρώπη δεν θα είχε διαλέξει αυτόν τον δρόμο». Το «Der Spiegel» επισημαίνει: «Χρέη μπορεί να πληρώσει μόνο μία χώρα που αναπτύσσεται. Η Ελλάδα όμως συρρικνώνεται. Εως το 2060 το ελληνικό κράτος θα πρέπει να επιτυγχάνει πλεονάσματα ώστε να εμβάζει το μεγαλύτερο μέρος τους στους δανειστές. Κάτι που είναι δύσκολο για μία οικονομικά πετυχημένη χώρα. Για τους Ελληνες θα πρέπει να είναι αδύνατο». Οι «New York Times»: «Τα προγράμματα διάσωσης τελειώνουν, ο πόνος όμως όχι». «Financial Times»: «Το τέλος του προγράμματος δεν σημαίνει και τέλος των δεσμεύσεων της Ελλάδας στους διεθνείς πιστωτές». «Frankfurter Allgemeine Zeitung»: «Για τους Ελληνες δεν αλλάζει κάτι». Είναι ποτέ δυνατόν όλοι αυτοί οι ψεύτες και ελεεινοί συκοφάντες να μην παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει; Ο Πολάκης επιβάλλεται να ξεκινήσει διεθνή καριέρα. Να χώσει έναν τρία μέτρα κάτω από τη γη, να συμμορφωθούν οι υπόλοιποι.