Ακόμη κι αν προχθές το βράδυ στην Groupama Arena της Βουδαπέστης ο αέρας φύσαγε σαν γύφτος (κατά πως γράφει στην πρώτη αράδα του μυθιστορήματός του ο Μενέλαος Λουντέμης), τούτο δεν θα εμπόδιζε την ΑΕΚ να μετρήσει τα άστρα που λαμπύριζαν στον ουρανό…
Ο κεντρικός ήρωας του Λουντέμη ήταν ένας, ονόματι Μέλιος Καδράς, αλλά στην ΑΕΚ οι λεγάμενοι περισσεύουν: στον εκ Βελγίου ορμώμενο Βίκτωρα Κλωναρίδη και στον γεννημένο στην Κόρινθο Τάσο Μπακασέτα έλαχε ο κλήρος να εικονογραφήσουν το εξώφυλλο της νίκης επί της Βίντι και να δώσουν την ευκαιρία στην ΑΕΚ να ξαναδεί έπειτα από δώδεκα χρόνια ξεκάθαρα τα αστέρια του Champions League.
Τα βλέπει και μάλιστα όχι με το κιάλι ή με το τηλεσκόπιο, αλλά διά γυμνού οφθαλμού…
Η διαφορά ανάμεσα στη γλαφυρή αναφορά μου και στην (ενίοτε σκληρή και ανατρεπτική) πραγματικότητα είναι οι νύχτες που μεσολαβούν έως την ερχόμενη Τρίτη: τότε δηλαδή που η ΑΕΚ θα κληθεί να επενδύσει στο 1-2 και να αξιοποιήσει το momentum, χάρη στο οποίο προελαύνει αήττητη στους τελευταίους 13 αγώνες της ανά την Ευρώπη.
Chapeau όπως λένε και οι Γάλλοι: επίτηδες χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη, διότι τη γνωρίζει και μπορεί να εκτιμήσει τη χρήση της, ελέω της διετούς θητείας του στη Χάβρη, ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Εάν ο Κλωναρίδης και ο Μπακασέτας, τους οποίους είχε στη δούλεψή του στον Παναθηναϊκό και στον Πανιώνιο αντιστοίχως, πέτυχαν διάνα προς την εστία, ο αλεξανδρουπολίτης προπονητής είναι αυτός που έχει σημαδέψει τον μεγάλο στόχο.
Είναι επίσης αυτός ο οποίος φρονίμως ποιών έσπευσε να βάλει χαλινάρι στον ενθουσιασμό, που αποτελεί κιόλας τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Για τα υπόλοιπα φροντίζουν οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένου και του Βασίλη Δημητριάδη, ο οποίος (φαντάζομαι ότι) την ερχόμενη Τρίτη πριν από τη σέντρα θα σπεύσει να τηρήσει την παράδοση και να ξαναρίξει αγιασμό στα δυο τέρματα του ΟΑΚΑ!