«Αufstehen»: η λέξη μπορεί να μεταφραστεί με το αυστηρό «όρθιος», αλλά και με το πιο ήπιο «σηκώνομαι». Είναι το όνομα του νέου κινήματος της γερμανικής Αριστεράς, που θα δει το φως στις 4 Σεπτεμβρίου. Εμπνέεται από το ισπανικό Podemos και την Ανυπότακτη Γαλλία. Η ιστοσελίδα του παραπέμπει στον Μπομπ Μάρλεϊ και τον Μπέρνι Σάντερς. Αλλά ένα από τα ταμπού που θέλει να ανατρέψει έχει συμβολική ονομασία για την πολιτική του οικογένεια: πρόκειται για τη μεταναστευτική πολιτική.
Η γερμανική Αριστερά ιδρύθηκε το 2005, όταν αριστεροί που είχαν εγκαταλείψει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ένωσαν τις δυνάμεις τους με το διάδοχο κόμμα των πρώην κομμουνιστών της Ανατολικής Γερμανίας. Η συμμαχία αυτή ανάμεσα σε αριστερούς των αστικών κέντρων και σοσιαλιστές της επαρχίας ήταν πάντα αμήχανη. Στις περσινές εκλογές, το Die Linke έχασε 420.000 ψηφοφόρους, κυρίως ηλικιωμένους της πρώην κομμουνιστικής Ανατολής, που πήγαν στο ακροδεξιό AfD, αλλά κέρδισε 700.000 ψηφοφόρους από το SPD και 330.000 από τους Πράσινους, κυρίως στις πόλεις της Δύσης και στις πόλεις με πανεπιστήμια. Το δίλημμα του κόμματος τώρα είναι αν πρέπει να εδραιώσει τη δύναμή του ως αριστερή εναλλακτική λύση στους Πράσινους ή αν πρέπει να επιδιώξει να πάρει πίσω τους παραδοσιακούς του ψηφοφόρους από την εργατική τάξη ως εναλλακτική λύση στο AfD.
Η πρώτη λύση υποστηρίζεται από τη συμπρόεδρο του κόμματος Κάτια Κίπινγκ. Υπέρ της δεύτερης λύσης έχει ταχθεί εδώ και χρόνια η Σάρα Βάγκενκνεχτ, άλλοτε γνωστή ως «Κόκκινη Σάρα».  Η σύντροφος του Οσκαρ Λαφοντέν υποστηρίζει ότι πρέπει να μπουν όρια στον αριθμό των μεταναστών. Επέρριψε την ευθύνη για την τρομοκρατική επίθεση των Χριστουγέννων του 2016 στην πολιτική ανοιχτών συνόρων της Μέρκελ. Είναι ευρωσκεπτικίστρια, αρνητική προς το ΝΑΤΟ και θετική προς τη Ρωσία. Γνωρίσματα δηλαδή που μοιράζεται με τον αρχηγό του AfD Αλεξάντερ Γκάουλαντ, ο οποίος την επαινεί και θέλει στενή συνεργασία μαζί της.
Παρόλο που η Βάγκενκνεχτ απορρίπτει αυτή την ιδέα, πολλοί στο κόμμα της ενοχλούνται από τέτοιες συγκρίσεις. Το 2016, ακτιβιστές υπέρ των προσφύγων τής πέταξαν μια σοκολατένια τούρτα στο πρόσωπο. Οταν οι σύνεδροι της Αριστεράς ψήφισαν στο φετινό συνέδριο υπέρ των ανοιχτών συνόρων, αυτό θεωρήθηκε ήττα της.
Η Βάγκενκνεχτ παρουσιάζει τώρα το νέο της κίνημα ως μια ευκαιρία να γεφυρωθούν οι διαφορές στους κόλπους της Αριστεράς. Πολλοί πιστεύουν ότι προετοιμάζει το έδαφος για μια μελλοντική κυβέρνηση SPD – Πρασίνων – Αριστεράς. Οπως σημειώνει όμως ο «Εκόνομιστ», μάλλον πρόκειται για έναν φορέα μέσω του οποίου η ίδια θα μπορεί να αναπτύσσει τον οικονομικό της κρατισμό και τον πολιτισμικό της συντηρητισμό.
Τι επιδιώκει η Σάρα Βάγκενκνεχτ; Διαπιστώνει ότι στις ομοσπονδιακές εκλογές το κόμμα της δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το όριο του 10%. Από την άλλη πλευρά είδε με μεγάλο ενδιαφέρον τον Ζαν-Λικ Μελανσόν να λαμβάνει 19% στις προεδρικές εκλογές. Θεωρεί λοιπόν χρήσιμο να προσπαθήσει να προσελκύσει ψηφοφόρους με συνθήματα όπως «οι λομπίστες έχουν τα λεφτά, εμείς έχουμε τους ανθρώπους».
Το κίνημά της φαίνεται ήδη να τραβάει την προσοχή των Γερμανών: έχει ήδη 60.000 μέλη. Και μια δημοσκόπηση που παραγγέλθηκε πριν από λίγες ημέρες από το περιοδικό «Focus» έδειξε ότι το ένα τρίτο των ερωτηθέντων θα μπορούσε να ψηφίσει το Aufstehen αν μετασχηματιζόταν σε κόμμα.
Το πολιτικό τοπίο στη Γερμανία αλλάζει ταχύτατα. Αν κάποιοι μιλούν για πιθανή συνεργασία του κόμματος της Βάγκενκνεχτ με το AfD, κάποιοι άλλοι δεν αποκλείουν τοπικές συμμαχίες του Die Linke με τους Χριστιανοδημοκράτες. «Η CDU δεν πρέπει να έχει παρωπίδες» είπε πριν από λίγο καιρό ο Ντένιελ Γκίνερ, πρόεδρος του Σλέσβιχ – Χόλσταϊν. Κι αν η καγκελάριος Μέρκελ έσπευσε να διαψεύσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η απειλή του AfD όσο πλησιάζουν οι περιφερειακές εκλογές του 2019 μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα.