Τι έχει αλλάξει στο πρωτάθλημα που αρχίζει σήμερα, σε σχέση με αυτό που τελείωσε πριν από τρεις μήνες; Σε θεσμικό επίπεδο, σχεδόν τίποτα. Ακόμα και για το VAR που θα (μας) κοστίσει περίπου 14 εκατ. ευρώ θα χρειαστεί να περιμένουμε τον δεύτερο γύρο. Στο «παρά πέντε» η ΕΡΤ ξελάσπωσε τις «άστεγες» ΠΑΕ (Παναθηναϊκός, Ατρόμητος, Αρης, Παναιτωλικός, Απόλλων Σμύρνης, Ξάνθη, Λαμία), αναλαμβάνοντας τη μετάδοση των αγώνων τους, η οποία θα (μας) κοστίσει άλλα 17 εκατ. ευρώ.
Φυσικά, όλα αυτά δεν εγγυώνται στο ελάχιστο ότι το πρωτάθλημα δεν θα τιναχτεί στον αέρα με το πρώτο διαιτητικό φαλτσοσφύριγμα. Και επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα, δεν θέλει πολύ να τεθεί εν αμφιβόλω η αξιοπιστία και των ξένων διαιτητών που αναμένεται σε διευθύνουν τα φετινά ματς «υψηλού κινδύνου».
Ας είμαστε ρεαλιστές: Μόνο οι διοικήσεις των ομάδων μπορούν να εγγυηθούν την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Αν δεν θέλουν αυτές, δεν μπορεί να την εγγυηθεί καμία ΕΠΟ, κανένας Περέιρα και κανένας Βασιλειάδης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι το κλίμα καχυποψίας σε αυτό το ιδιότυπο Game of Thrones που παίζεται κάθε χρόνο στη Σούπερ Λίγκα. Δεν γίνεται να διεξαχθεί πρωτάθλημα επί ίσοις όροις, σε ήρεμο κλίμα, αν δεν βρεθεί αντίδοτο για αυτό το δηλητήριο της καχυποψίας.
Από εκεί και πέρα πάντως οι ομάδες έχουν δείξει καλά δείγματα, αν κρίνει κανείς από τις επενδύσεις που πραγματοποίησαν. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν διεξαχθεί οι μάχες πρόκρισης για τους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων αλλά αυτό δεν αλλάζει το βασικό συμπέρασμα. Η πρωταθλήτρια ΑΕΚ, με το γήπεδό της να παίρνει σάρκα και οστά, έκανε μεταγραφές που μπορεί να μην τίναξαν ταμεία, αλλά έχουν διατηρήσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο. Ο ΠΑΟΚ έφερε ποιοτικούς και ακριβούς για τα σημερινά δεδομένα ποδοσφαιριστές, και στην Τούμπα όλοι πλέον ονειρεύονται την ομάδα πρωταθλήτρια. Στο λιμάνι, η «επανεκκίνηση» δεν είναι απλώς σύνθημα αλλά ένας σταθερός στόχος που γίνεται πραγματικότητα βήμα-βήμα με συγκεκριμένο πλάνο, χωρίς παρεκκλίσεις. Ακόμα και για τον Παναθηναϊκό η νέα σεζόν μπορεί να σημάνει τη δική του «επανεκκίνηση». Η αρχή έχει γίνει.
Η «Βig Four» του ελληνικού ποδοσφαίρου λοιπόν φαντάζει – στα δικά μου μάτια – ως η πιο ποιοτική της τελευταίας πενταετίας αλλά αυτό ισχύει και για πολλούς από τους υπόλοιπους μονομάχους της φετινής κούρσας. Ο Αρης και ο ΟΦΗ φαίνεται να έρχονται όχι για μια χρονιά νέας εδραίωσης στη μεγάλη κατηγορία αλλά για κάτι περισσότερο. Ατρόμητος, Πανιώνιος, Ξάνθη, και Αστέρας Τρίπολης ακολούθησαν τη συνταγή που τους κρατάει σταθερά στην πρώτη οκτάδα. Από εκεί και πέρα, Παναιτωλικός, ΠΑΣ Γιάννινα, Λεβαδειακός, Λάρισα, Λαμία και Απόλλων Σμύρνης, λογικά θα παλέψουν πρώτα κοιτώντας προς τα κάτω και μετά για ψηλότερα. Κάθε έκπληξη είναι καλοδεχούμενη και κάθε εμφάνιση που παίζει ρόλο «ρυθμιστή» στη μάχη των μεγάλων θεμιτή. Αλλωστε η φετινή Σούπερ Λίγκα θυμίζει εκείνη την ατάκα του Τομ Χανκς στον «Φόρεστ Γκαμπ»: «Μοιάζει σαν ένα κουτί με σοκολάτες. Δεν ξέρεις τι θα βρεις μέσα».

Καλό πρωτάθλημα, χωρίς βία.