Ουδείς γνωρίζει τι προσδοκά ο Αλέξης Τσίπρας από έναν ανασχηματισμό. Και, εδώ που τα λέμε, ουδείς νοιάζεται. Τέσσερα χρόνια μετά, οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατάφεραν να τα κάνουν θάλασσα σε διάφορους τομείς που διαχειρίστηκαν.

Διέλυσαν την παιδεία. Εκαναν το δύσκαμπτο Δημόσιο ακόμα πιο δύσκαμπτο, ανάλγητο, ρουσφετολογικό, αντιπαραγωγικό. Τσάκισαν με φόρους και εισφορές τη μεσαία τάξη. Ισοπέδωσαν τους συνταξιούχους. Προσπάθησαν να ελέγξουν τη Δικαιοσύνη.

Συκοφαντούν τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ που δεν κατάφεραν να ελέγξουν. Ακόμα και την πολιτική για τον πολιτισμό κατάφεραν να τη μετατρέψουν σε ελαφρολαϊκή σούπα, στην οποία οι σοβαρές δομές παραδόθηκαν είτε στο λαϊκό καν καν (περίπτωση Μεγάρου Μουσικής) είτε στις θεούσες που αλείφουν με λαδάκι τα εκθέματα στα μουσεία.

Αλλά η μεγάλη πανωλεθρία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι στον τομέα της τάξης και της ασφάλειας – στον τομέα όπου, άλλωστε, συνέβη και το Γεγονός: η πυρκαγιά στο Μάτι, που βύθισε στη θλίψη και στην ανασφάλεια τη χώρα, αλλά και ήρε οποιαδήποτε ανοχή είχε μείνει έναντι της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που στιγματίστηκε από την ανικανότητα, τη στρεψοδικία και τη μνησικακία.

Γύρω από το Γεγονός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνέβησαν πολλά μικρότερα αλλά όχι ασήμαντα γεγονότα, που επέτειναν την ανασφάλεια. Γεγονότα που αποθέωσαν την ανομία και μετέτρεψαν τις πόλεις, και το ύπαιθρο, σε απέραντο βασίλειο φόβου.

Τελευταίο σε μια σειρά τέτοιων γεγονότων ήταν η δολοφονία του 25χρονου φοιτητή Νικόλα Μουστάκα στου Φιλοπάππου. Δεν έφτανε η ανοχή των Αρχών στην έξαρση της εγκληματικότητας, για την οποία γνώριζαν. Οπως αποκαλύφθηκε χθες, ο ένας εκ των κατηγορούμενων για δολοφονία μεταναστών είχε ξανασυλληφθεί και ήταν υπό απέλαση. Παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορούσε ελεύθερος, με την υποχρέωση να εμφανίζεται μία φορά την εβδομάδα στο τμήμα της Ομόνοιας, αν και αγνώστου διαμονής! Είναι αυτό κράτος;

Στο σκηνικό της διάλυσης, όσα χέρια εγκάθετων κι αν σφίξει στις εξορμήσεις του στα νησιά ο Τσίπρας, όσα τηλεοπτικά πλάνα κι αν συγκεντρώσει από «αυθόρμητες» εκδηλώσεις λατρείας οπαδών του, όσες Θεοπεφτάτου κι αν δανείσουν το ίματζ τους στον Αρχηγό, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: η αναξιοπιστία και η περιφρόνηση είναι η τελική κατάληξη του εγχειρήματος μιας ομάδας πολιτικών-εκ-του-προχείρου. Η εξευτελιστική πτώση είναι κοντά.

Γι’ αυτό και είναι δύσκολο να βρει σοβαρούς ανθρώπους ο Τσίπρας που θα δεχτούν να συμπορευτούν μαζί του στις τελευταίες ημέρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ανακύκλωση υλικών κατεδαφίσεως θα κάνει, αυτές είναι οι δυνατότητές του. Οι τελευταίες.