Εδώ και χρόνια στο επικοινωνιακό ξέφωτο του ποδοσφαίρου μας διαλαλείται η εξασφάλιση θέσεων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μέσω της Σούπερ Λίγκας, ως αντίδωρο για την καλή πορεία στο πρωτάθλημα.

Οι μικρομεσαίες ομάδες δίνουν μάχη για τα εισιτήρια, οι προπονητές και οι παίκτες μιλούν όλη τη χρονιά για τον μεγάλο στόχο και στο τέλος αυτό που βλέπουμε είναι μια σχολική εκδρομή στο εξωτερικό.

Η συνεισφορά των συλλόγων εκτός του big 4 – Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός – στον βαθμολογικό κουμπαρά της Ελλάδας είναι από μικρή έως ανύπαρκτη.

Η συγκέντρωση υψηλής βαθμολογίας δεν αποτελεί υποχρέωση μόνο μιας ομάδας, γιατί επωφελείται το σύνολο του ποδοσφαίρου.

Στις φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις ο Αστέρας Τρίπολης και ο Ατρόμητος προσέφεραν σ’ αυτή τη δύσκολη μάχη από μισό (0,5) βαθμό.

Δηλαδή μια τρύπα στο νερό. Στην επίσημη ιστοσελίδα του ο αρκαδικός σύλλογος είχε συνοδεύσει την είδηση της συμμετοχής στο Γιουρόπα Λιγκ με ένα θαυμαστικό. Τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε που θα πήγαινε εκδρομή στο εξωτερικό.

Αν αυτές οι επιδόσεις που μόνο σε ελληνικό Πανεπιστήμιο μπορούν να σε βάλουν αποτελούσαν μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της ΑΕΚ πριν από δύο σεζόν, βάζεις νερό στο κρασί. Δυστυχώς όμως είναι ο κανόνας.

Την ίδια επίδοση (0,5) είχε παρουσιάσει ο Ατρόμητος τη σεζόν 2012-2013 και ο Αστέρας Τρίπολης την αμέσως επόμενη περίοδο. Η μέγιστη προσφορά του συλλόγου του Περιστερίου με τις τακτικές εξόδους στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια ήταν δύο βαθμοί τη σεζόν 2015-2016, όταν νίκησε δύο φορές την ΑΙΚ.

Την επόμενη χρονιά ο ΠΑΣ Γιάννινα, που πανηγύριζε για τη συμμετοχή του στο Γιουρόπα Λιγκ, κατάφερε να φέρει μόλις έναν βαθμό – μία νίκη επί της νορβηγικής Οντ.

Στην πλειονότητα των πρόωρων αποκλεισμών οι ομάδες μας γνωρίζουν ήττες από ισοδύναμες ή και κατώτερες ομάδες, όπως πέρυσι ο ΠΑΟΚ από την Εστερσουντ και φέτος ο Ατρόμητος από την Ντιναμό Μπρεστ.

Αν δεν αλλάξουν νοοτροπία οι σύλλογοι, η Ελλάδα θα συνεχίσει να βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας των πρόωρων προκριματικών.