Η μουσική για τον Παύλο Φύσσα ήταν η ζωή του, ήταν το πιστεύω του. Δύσκολα και τα νεανικά του χρόνια. Από το 1998 μέχρι το 2003 δούλεψε στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα, όπου δούλευε και ο πατέρας του.
Ο Πέτρος Πουντίδης, γνωστός στη μουσική του χιπ-χοπ, παιδικός του φίλος, είχε αφηγηθεί στα «ΝΕΑ»: «Κουβαλούσαμε λαμαρίνες. Ούτε εύκολη, ούτε χωρίς κινδύνους ήταν η δουλειά. Στο σχολείο, όταν ακούγαμε τα μπαμ, τρέχαμε να δούμε τι έχει συμβεί στη Ζώνη. Γίνονταν συχνά ατυχήματα στα καράβια. Ολοι, σχεδόν, είχαμε κάποιον συγγενή».
H μουσική για τον Παύλο ήταν η διαφυγή. Με το ψευδώνυμο Killah P. ή Dogo Argentino άρχισε τις συναυλίες. Δεν ανήκε οργανωμένα σε κάποιο κόμμα. Δεν απέκρυπτε, όμως, το ενδιαφέρον του για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που είχαν κατακλύσει και τις γειτονιές του. Σ’ αυτές τις γειτονιές είχε προγραμματίσει τις επόμενες συναυλίες… Θα τις ματαιώσει η Χρυσή Αυγή με τη δολοφονία του. Ηταν 34 χρονών!
Η οργάνωση του φόνου. Βράδυ 18 Σεπτεμβρίου 2013, ο Παύλος Φύσσας με τη σύντροφό του και φίλους του παρακολουθούσαν ποδοσφαιρικό αγώνα στην καφετέρια Κοράλλι, στο Κερατσίνι.  Απέναντι κάθονταν τρία άτομα άγνωστα στον Φύσσα και την παρέα του. Ηταν ντυμένοι με πανταλόνι παραλλαγής, άρβυλα και μαύρη μπλούζα. Κοίταζαν εχθρικά τον Φύσσα και την παρέα του και ζητούσαν αφορμή για καβγά…  Και οι τρεις ήταν στελέχη της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια. Ο Ιωάννης Αγγος ήταν υπεύθυνος «Ασφαλείας», οι Λέων Τσαλίκης και Αναστάσιος Μιχάλαρος στελέχη της οργάνωσης. Γνώριζαν τον Φύσσα για την αντιφασιστική του δράση και θεώρησαν ευκαιρία για την «τιμωρία» του.
Στις 11 το βράδυ ο Αγγος ενημερώνει τους υπεύθυνους των «Ταγμάτων Εφόδου» για την παρουσία του Φύσσα στην καφετέρια. Αμεση η ανταπόκριση και η κινητοποίηση. Πριν λήξει ο ποδοσφαιρικός αγώνας άρχισαν να συγκεντρώνονται έξω από την καφετέρια με κοντάρια και σιδερογροθιές. Πολλοί και με κουκούλες.
Οταν αστυνομικοί της Ομάδας ΔΙΑΣ φθάνουν στην καφετέρια οι χρυσαυγίτες είχαν φθάσει στους 30 και άρχισαν να κυνηγάνε τον Φύσσα και την παρέα του, οι οποίοι είχαν διαφύγει προς τη Λεωφόρο Τσαλδάρη…
Η εκτέλεση. Τη συνέχεια περιγράφει ο εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος στην πρόταση προς το Συμβούλιο Εφετών: «Ενώ ο Φύσσας και η παρέα του είχαν απομακρυνθεί και είχαν φθάσει στη Λεωφόρο Τσαλδάρη και χωρίς να προηγηθεί σοβαρή αφορμή, ξαφνικά τα μαυροφορεμένα άτομα-μέλη του “Τάγματος Εφόδου”, που βρίσκονταν επί της οδού Παύλου Μελά, με φωνές και ύβρεις “θα σας γαμήσουμε μουνόπανα, που πάτε;”, “κότες, ελάτε θα σας σκοτώσουμε, θα σας σφάξουμε, θα πεθάνετε…”, τρέχοντας κινήθηκαν συντεταγμένα και μέσω της οδού Κεφαλληνίας έφθασαν στη Λεωφόρο Τσαλδάρη, όπου βρίσκονταν ο Παύλος Φύσσας και οι φίλοι του, αγνοώντας ακόμη και τους αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙΑΣ, οι οποίοι ακολουθούσαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής…».
Ο Φύσσας είχε μείνει μόνο με δύο φίλους του. Οι άλλοι με προτροπή του είχαν απομακρυνθεί. Μετά τα πρώτα κτυπήματα εμφανίστηκε ο Γεώργιος Ρουπακιάς με ένα μαχαίρι. Δύο-τρία μέλη της Χρυσής Αυγής κρατούσαν τον Φύσσα και ο Ρουπακιάς τον μαχαίρωνε. Αγκαλιάζοντας τον έπληξε δύο φορές στο αριστερό ημιθωράκιο στο ύψος της καρδιάς και μια φορά στον μηρό.
Επέστρεψε στο αυτοκίνητο, το οποίο είχε αφήσει λίγα μέτρα από το σημείο που ήταν ο Φύσσας επιχειρώντας να διαφύγει. Τότε έφθασαν και αστυνομικοί, λίγα λεπτά πριν το θύμα της Χρυσής Αυγής αφήσει την τελευταία του πνοή. Πρόλαβε να υποδείξει τον δολοφόνο του, τον οποίο συνέλαβαν οι αστυνομικοί.
«Εάν πράγματι δεν ήθελαν την επέλευση οποιουδήποτε εγκληματικού αποτελέσματος», τονίζει στο πόρισμα ο  Ισίδωρος Ντογιάκος, «οι εμπλεκόμενοι στο επεισόδιο και ήδη κατηγορούμενοι θα είχαν αποχωρήσει ήσυχα και ομαλά, δεν θα συγκροτούνταν ως “ομάδα”, ούτε θα ακολουθούσαν στη Λεωφόρο Π. Τσαλδάρη τους ήδη απομακρυθέντες Παύλο Φύσσα και τα άτομα που ήταν μαζί του, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένας νέος γύρος επεισοδίων, ο οποίος και κατέληξε στο εγκληματικό αποτέλεσμα».
Αντιδράσεις. Τη δολοφονία του Φύσσα καταδίκασαν όλα τα κόμματα και η Βουλή κράτησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.
Την επομένη οργανώθηκαν διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας. Αλλά και στο Παρίσι, τη Βαρκελώνη, τη Βαλένθια και άλλες πόλεις. Τα συνθήματα ήταν κατά του φασισμού. Μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο με πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ οργανώθηκε στο κέντρο της Αθήνας στις 25 Σεπτεμβρίου. Ο Παύλος Φύσσας κηδεύτηκε στις 19 Σεπτεμβρίου στο νεκροταφείο Σχιστού. Οταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία ακούστηκαν αντιφασιστικά συνθήματα. Κατά την ταφή τραγούδια του Παύλου Φύσσα.

Ο Γιώργος Ρωμαίος είναι δημοσιογράφος – συγγραφέας.

Βιβλία: Το τετράτομο «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού», «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών», «Από τον Οθωνα στην καγκελάριο Μέρκελ – 180 χρόνια οι Γερμανοί στην Ελλάδα», «Η Ευρώπη και η Ελλάδα – Από την κρίση στην ελπίδα» (εκδόσεις Πατάκη)