Αδυνατώ να βρω μια εξήγηση για το τι έπαθε ο ΠΑΟΚ την Τετάρτη το βράδυ: ακόμα κι αν ο αποκλεισμός του δεν αποτελεί έκπληξη, αφού η Μπενφίκα, παρά τις απουσίες της, ήταν καλύτερη ομάδα και το ξέραμε, ο τρόπος που ο ΠΑΟΚ έχασε ήταν σοκαριστικός. Πολύ συχνά οι ελληνικές ομάδες έπειτα από ένα καλό εκτός έδρας αποτέλεσμα παρουσιάζονται μπροστά στο κοινό τους υπερφίαλες, δέχονται ένα γκολ και μετά καταρρέουν. Αλλες φορές παίζουν με το χρονόμετρο από την αρχή, αφήνουν πολύ την μπάλα στον αντίπαλο, ταμπουρώνονται όπως στο πρώτο ματς και ο τεχνικά ανώτερος αντίπαλος τιμωρεί την παθητικότητά τους. Αλλά στον ΠΑΟΚ δεν συνέβη τίποτα τέτοιο.

Μυαλό

Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου, με την υποστήριξη της κατάμεστης Τούμπας, μπήκε στο ματς πολύ δυνατά κι έκανε ένα ιδανικό πρώτο εικοσάλεπτο: προηγήθηκε μάλιστα με ένα καταπληκτικό γκολ του Πρίγιοβιτς, που ολοκλήρωσε μια ομαδική δουλειά. Νομίζω ότι εκ των υστέρων η μόνη εξήγηση της κατάρρευσης είναι ότι στο μυαλό όλων η πρόκριση μπορούσε να ‘ρθει μόνο με έναν τρόπο: κρατώντας το περίφημο μηδέν. Οταν ο ΠΑΟΚ δέχθηκε γκολ (και μάλιστα μετά την πρώτη επίσκεψη των Πορτογάλων στην περιοχή του) είναι σαν να πείστηκαν όλοι (οι παίκτες του, ο προπονητής του, ακόμα και οι οπαδοί του) ότι το ματς τελείωσε. Ακολούθησε ένα φεστιβάλ λαθών (το χειρότερο το έκανε ο ήρωας της Λισαβόνας, ο τερματοφύλακας Πασχαλάκης) και η ήττα ήρθε νομοτελειακά: η Μπενφίκα έβαλε τέσσερα γκολ, τα τρία από στημένες φάσεις, τελείως στο ρελαντί. Εδινε μάλιστα την εντύπωση ότι μπορούσε να βάλει όσα χρειαζόταν, σαν αντίπαλος να μην υπήρχε.

Ανατροπή

Ο ΠΑΟΚ είχε δεχθεί δυο γκολ στην έδρα του και στο ματς με τη Σπαρτάκ Μόσχας: σε εκείνη την περίπτωση έχανε με 0-2 στο 20′. Εβαλε όμως την μπάλα κάτω και με πείσμα και ποιότητα έκανε μια μεγάλη ανατροπή. Ομως εκείνο το ματς ήταν το πρώτο και δεν ήταν ρεβάνς: δυστυχώς οι ρεβάνς επιτρέπουν στους παίκτες να κάνουν σενάρια στο μυαλό τους κι όταν κάτι εξελίσσεται όπως δεν πρέπει ό,τι ακολουθεί είναι συχνά εφιαλτικό. Ελπίζω για τον ΠΑΟΚ η ήττα του να σχετίζεται με το μυαλό των παικτών του και να μην οφείλεται σε προβλήματα φυσικής κατάστασης π.χ. Είναι αλήθεια ότι ο Λουτσέσκου έχει παίξει 7 ματς στη σειρά σχεδόν με την ίδια ενδεκάδα, αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για κούραση. Εκτός αν έχει γίνει μια χαλαρή προετοιμασία με σκοπό η ομάδα να κυνηγήσει το όνειρο της πρόκρισης στους ομίλους – πράγμα που έκανε πέρυσι π.χ. ο αξέχαστος Χάσι ως προπονητής του Ολυμπιακού. Αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο το πρόβλημα του ΠΑΟΚ μπορεί προσεχώς να είναι μεγαλύτερο από τον αποκλεισμό του.

Συνταγές

Ας κρατήσουμε από αυτή τη διδακτική ιστορία και κάτι άλλο: ότι όσο σωστό είναι τα καλοκαιρινά προκριματικά να τα αντιμετωπίζει κανείς με την ομάδα που τελείωσε το προηγούμενο πρωτάθλημα, άλλο τόσο ρίσκο είναι η ενδεκάδα αυτή να μην αλλάζει και καθόλου. Ο,τι κερδίζεις σε ομοιογένεια, όσο περνάνε τα ματς κινδυνεύεις να το χάσεις γιατί γίνεσαι πολύ προβλέψιμος: το ποδόσφαιρο είναι ωραίο γιατί δεν υπάρχουν απόλυτες συνταγές.

Αυτούσια

Αν κρίνει κανείς από τις αρχικές ενδεκάδες των δύο ομάδων στο ματς της Τούμπας, ο Ραζβάν Λουτσέσκου πρέπει να ήταν αρκετά ευχαριστημένος από όσα η ομάδα του έκανε μία εβδομάδα πριν: τη διατήρησε σχεδόν αυτούσια. Ο Ρουμάνος έστειλε στο γήπεδο την ομάδα που αγωνίστηκε στο Ντα Λουζ με μόνο μία αλλαγή: ο Ελ Καντουρί, κι όχι ο ήρωας του πρώτου ματς Γουάρντα, ξεκίνησε στη θέση του Ζάμπα – όλοι οι άλλοι ήταν ίδιοι. Ο προπονητής της Μπενφίκα Ρουί Βιτόρια, αντιθέτως, μολονότι δήλωνε σίγουρος για το γεγονός ότι η ομάδα του θα σκοράρει, παρά τις απουσίες του Καστίγιο και του Ζόνας, δηλαδή των βασικών κυνηγών του, άλλαξε τη γραμμή της επίθεσης χρησιμοποιώντας στο αρχικό σχήμα τους Σάλβιο και Σεφέροβιτς – έπαιξε δηλαδή με δύο διαφορετικούς κυνηγούς. Κι ο Βιτόρια βασίστηκε κυρίως στους περσινούς: αλλά οι αλλαγές που έκανε αποδείχθηκαν καίριες. Ο Σάλβιο έπαιξε μια ώρα και έβαλε δυο γκολ, ο Σεφέροβιτς, ο τρίτος (;) τη τάξει φορ της Μπενφίκα έπαιξε ξύλο με όλη την άμυνα του ΠΑΟΚ και δημιούργησε στον Βαρέλα τεράστια προβλήματα.

Πέναλτι

Τέλος, ψύχραιμα ο ΠΑΟΚ (αλλά και η ΑΕΚ) πρέπει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα έλλειψης αγωνιστικής σοβαρότητας: δεν είναι δυνατόν μια ομάδα σε έξι ματς στα ευρωπαϊκά προκριματικά να έχει παραχωρήσει τέσσερα πέναλτι και χθες να τελειώνει το ματς με παίκτη λιγότερο γιατί ο Μάτος έριχνε κλωτσιές χωρίς λόγο. Το ίδιο ισχύει και για την ΑΕΚ, που είδε τέσσερις παίκτες της να αποβάλλονται σε μόλις τέσσερα ματς. Εντάξει, και οι δυο ομάδες κακόμαθαν πέρυσι από τους έλληνες διαιτητές, αλλά επειδή έχουν πολλά και δύσκολα ματς μπροστά τους, ας βάλει κάποιος μια φωνή. Κι ας θυμίσει στους παίκτες ότι διαιτητές των αγώνων τους δεν είναι ο Κουτσιαύτης, ο Σκουλάς και ο Παπαδόπουλος…

Συχνά

Στο μεταξύ η ΑΕΚ, που μετά τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ έβαλε στο ταμείο της άλλα 2,5 εκατ. ευρώ, έμαθε και τους αντιπάλους της στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ: θα είναι η Μπάγερν Μονάχου, ο Αγιαξ και η Μπενφίκα που θα επιστρέψει στην Ελλάδα. Η κλήρωση δεν είναι φυσικά εύκολη, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε το πράγμα η ΑΕΚ ήταν τυχερή αφού βγήκε αργά από την κληρωτίδα και θα μπορούσε να της τύχει η τριάδα Μπαρτσελόνα, Τότεναμ, PSV που είναι σαφώς δυσκολότερη. Η ΑΕΚ για να κάνει μια πραγματική ιστορική υπέρβαση θα πρέπει να κάνει αποτελέσματα με ομάδες που επισκέπτονται συχνά την Ελλάδα. Η Μπάγερν έπαιξε προ τριετίας με τον Ολυμπιακό, ο Αγιαξ έχει παίξει τα τελευταία χρόνια δύο φορές με τον ΠΑΟΚ και δύο με τον Παναθηναϊκό, η Μπενφίκα πριν αποκλείσει φέτος τον ΠΑΟΚ είχε αγωνιστεί και αυτή με τον Ολυμπιακό, που την είχε αποκλείσει. Ολοι έχουν να θυμούνται διάφορες περιπέτειες με ελληνικές ομάδες και θα είναι υποψιασμένοι, αλλά και η ΑΕΚ δεν θα παρατήσει κανένα ματς: έφτασε άλλωστε τα 14 παιχνίδια χωρίς ήττα στην Ευρώπη.

Κομίνης

Θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον προβλέπω τα δύο ματς με την Μπενφίκα – κυρίως για τις συγκρίσεις που θα γίνουν με όσα έκανε απέναντι στους Πορτογάλους ο ΠΑΟΚ. Αν η ΑΕΚ τα καταφέρει καλύτερα και πάρει και καμιά πρόκριση, προβλέπω στη Θεσσαλονίκη εγκεφαλικά. Ηδη από χθες αυτό που λένε όλοι στον ΠΑΟΚ είναι ότι η ΑΕΚ προκρίθηκε στους ομίλους χάρη στον Κομίνη. Αυτόν και μόνο βλέπουν πάντα μπροστά τους…