Υπάρχουν χρήσιμα και λιγότερο χρήσιμα υπουργεία. Κι υπάρχει πάντα μια θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο για ένα πρόσωπο που στελεχώνει έναν ξεχωριστό θεσμό, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, νυν υφυπουργείο του υπουργείου Εσωτερικών – το περίφημο ΜΑΚ-ΘΡΑΚ ή ΥΜΑΘ. Διατηρείται για να συμβολίζει. Για να αισθάνονται οι Θεσσαλονικείς ότι δεν είναι όλα τα υπουργεία στην επικράτεια του «αθηνοκεντρικού κράτους».

Το υπουργείο αυτό έχουν λαμπρύνει, κατά καιρούς, σπουδαίες προσωπικότητες. Ο Παπαθεμελής, ο Φίλιππος Πετσάλνικος, ο «διά τούτο λέγω» Καστανίδης, ο Νίκος Τσιαρτσώνης, ο Μαργαρίτης Τζίμας, ο Σταύρος Καλαφάτης. Κεφάλαια ολόκληρα της ζωντανής ιστορίας του κοινοβουλευτισμού εν Ελλάδι.

Αλλά και οι μεταγενέστεροι δεν είναι ελάσσονες. Η Θεοδώρα Τζάκρη, ας πούμε, μολονότι βρέθηκε στο κτίριο του ΥΜΑΘ όταν είχε μετατραπεί από τον ΓΑΠ σε ταπεινή Γραμματεία, κράτησε ψηλά τη σημαία των ιστορικών συμβολισμών του. Αλλωστε η συγκεκριμένη είναι μια ιστορία μόνη της, αφού κατάφερε, αν και αντιμνημονιακή, να είναι η μόνη πολιτικός που έχει ψηφίσει και τα τρία Μνημόνια!

Ούτε ο Θόδωρος Καράογλου, ούτε ο Γιώργος Ορφανός, ούτε η Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά είναι ελάσσονες – άλλωστε η τελευταία, με το που της αφηρέθη ο βορειοελλαδίτικος θώκος, ανταμείφθηκε με έναν καινούργιο στο «Πεντάγωνο».

Δεν υπήρχε, όμως, καταλληλότερο πρόσωπο για να συμβολίσει τη σημασία του ΥΜΑΘ από την Κωνσταντίνα Νοτοπούλου. Μια μη πολιτικός, ένα παιδί του κομματικού σωλήνα, πελάτισσα του πελατειακού συστήματος της Μεταπολίτευσης, της ίδιας που ο ΣΥΡΙΖΑ απαξιώνει και την οποία χρησιμοποίησε ώς εκεί που δεν παίρνει, κατέλαβε τη θέση που της αξίζει.

Σε τι χρησιμεύει το ΥΜΑΘ; Σε τίποτα. Οποιο πρόσωπο ζεσταίνει την καρέκλα του, έχει την υποχρέωση να δέχεται συνήθως παπάδες και στρατιωτικούς, να βγάζει λόγους σε διάφορες αδιάφορες εκδηλώσεις και να πηγαίνει ταξίδια στη Βόρειο Ελλάδα. Αντε, να κάνει και κανένα ρουσφέτι.

Κατά συνέπεια, η ανάθεση του ΥΜΑΘ στη Νοτοπούλου δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από τον συμβολισμό που είχε πάντοτε, με όλες τις κυβερνήσεις: το (πολιτικό) μηδέν στο (θεσμικό) μηδέν. Ούτε αυτό δεν κατάφερες να αλλάξεις, Αλέξη.

ΥΓ.: Πάντως, το ΥΜΑΘ είναι η μετεξέλιξη του πρώτου διοικητηρίου της πόλης. Μετά την απελευθέρωσή της, το 1912, πρώτος διοικητής ορίστηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο υπουργός Δικαιοσύνης του, ο σπουδαίος νομικός Κωνσταντίνος Ρακτιβάν – ο οποίος οργάνωσε την ελληνική διοίκηση στα καινούργια εδάφη. Ο Ρακτιβάν, αργότερα, διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Από τον Ρακτιβάν στη Νοτοπούλου, ψάξτε τους συμβολισμούς.