Τι είναι για μας η 3η Σεπτέμβρη;
Είναι μόνο η γενέθλια ημέρα ενός νέου κινήματος που έμελλε να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας σ’ αυτόν τον τόπο; Είναι μόνο μια επαναστατική για τα δεδομένα εκείνης της εποχής διακήρυξη, ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο; Είναι μόνο για να θυμόμαστε το ξεκίνημα της διαδρομής; Δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είναι μόνο όσα σχετίζονται με το χθες. Είναι ένας διαρκής οδηγός. Μια παρακαταθήκη αξιών και στόχων με εμπνευστή τον μεγάλο ηγέτη και Οραματιστή, τον ιδρυτή μας Ανδρέα Παπανδρέου.
Ενας φωτεινός σηματοδότης, που φωτίζει και ανανεώνει κάθε φορά την πορεία μας. Την πορεία της μεγάλης προοδευτικής και δημοκρατικής παράταξης του τόπου. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι με τις επιλογές μας θέλουμε να βάλουμε ταφόπετρα στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και πρωταγωνιστεί στη γέννηση του καινούργιου. Γιατί έχει πλήρη συνείδηση και συναίσθηση των καιρών. Γνωρίζει καλά ότι αν δεν υπερβεί τον εαυτό του δεν μπορεί η χώρα και η παράταξη να εισέλθουν στη νέα εποχή. Η χώρα έχει ανάγκη από αλλαγές, ανατροπές και μεταρρυθμίσεις που θα της προσδώσουν τη δυναμική μιας νέας Μεταπολίτευσης. Εχει επείγουσα ανάγκη έναν νέο συνταγματικό χάρτη, όχι μόνο με τη μορφή μιας αναθεώρησης, που είναι επείγουσα και απαραίτητη, αλλά συνολικής αναδόμησης. Αυτό προϋποθέτει πριν από όλα πολιτική αλλαγή όχι με ανακύκλωση ξεπερασμένων αντιλήψεων με στόχο τη νομή της εξουσίας. Ο κύκλος του παλιού κλείνει οριστικά με την παρακμή του Τσίπρα.
Η Αλλαγή γίνεται ξανά συνώνυμο της επιβίωσης και ανάπτυξης του Εθνους. Στο μεταίχμιο των ιστορικών κύκλων, στην αλληλουχία των εποχών, πάντοτε πρωτοπορεί η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη της χώρας. Είτε με τον συνταγματικό πατριωτισμό της 3ης Σεπτέμβρη του 1843, είτε με τον εκσυγχρονισμό του Χαρίλαου Τρικούπη. Είτε με τον πολιτικό φιλελευθερισμό και την εθνική ολοκλήρωση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Είτε με τον δημοκρατικό και προοδευτικό αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου και του Ηλία Ηλιού, είτε με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και τον δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Πάντοτε στην πρώτη γραμμή της μάχης. Νιώθουμε βαριά στους ώμους μας την κληρονομιά αυτής της ιστορικής διαδρομής και έχουμε βαθύ το αίσθημα της πατριωτικής ευθύνης. Δεν χαρίζουμε σε κανέναν και για τίποτα αυτή την πλούσια κληρονομιά. Αλλά και δεν φοβόμαστε ακούγοντας ηχηρά τη βουή των επερχόμενων γεγονότων, να χαράξουμε νέους δρόμους. Εχω ισχυρή πεποίθηση ότι αυτούς τους δρόμους που ακολουθώ, θα επέλεγε ο ιστορικός ιδρυτής και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ στην είσοδο μιας νέας εποχής.