Είναι Γενοβέζος. Ο Ρέντσο Πιάνο, ένας από τους πιο διάσημους αρχιτέκτονες στον κόσμο, δηλώνει έτοιμος να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της γέφυρας Μοράντι που κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 43 άτομα. «Η απώλειά τους», λέει, «είναι μια σκιά που θα μείνει πάνω μας. Ομως η ανοικοδόμηση θα πρέπει να αποτελέσει μια θετική στιγμή ενότητας και συνεργασίας». Ισόβιος γερουσιαστής, ο 81χρονος αρχιτέκτονας αντιδρά στις πολιτικές ασχήμιες του καιρού. Και θέλει η νέα γέφυρα να αποτελέσει δήλωση «περηφάνιας, αξιών και ομορφιάς».

Εκατσαν δίπλα δίπλα στα θρανία. Εδωσαν μαζί Πανελλαδικές Εξετάσεις. Παππούς και εγγονής. Ο 18χρονος εγγονός πέρασε στη Σχολή Αστυνομίας. Ο 84χρονος παππούς πέρασε πρώτος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Ρεθύμνου, εκεί όπου ζει δηλαδή. Ο Δηµήτρης Μουδατσάκης εργαζόταν από 10 ετών και κατάφερε να τελειώσει μόλις το δημοτικό. Δεκαετίες μετά πήγε σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και πήρε απολυτήριο γυμνασίου και λυκείου. Πλέον, φοιτητής.

Την ίδια ημέρα που το BBC αποκάλυπτε τις απόπειρες αυτοκτονίας παιδιών προσφύγων στην κόλαση της Μόριας, η κυβέρνηση επέλεγε για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη την Κατερίνα Παπακώστα, μια γυναίκα που αποκαλούσε τους μετανάστες «κατσαρίδες». Είναι δείγμα των καιρών, άραγε, ότι ανακυκλώνεται αυτός ο σκληρός και κάποιες φορές χυδαίος λόγος; Και όχι μόνο δεν μπαίνει στην άκρη αλλά αναλαμβάνει και αξιώματα; Πως θα μας προστατεύσει κάποιος που δεν αναγνωρίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής;

Ο διάσημος τσελίστας Γιο Γιο Μα πιστεύει ότι η κουλτούρα και η πολιτική πάνε μαζί. το τελευταίο του άλμπουμ με σουίτες για τσέλο του Μπαχ έχει και πολιτική διάσταση. Ο κινεζικής καταγωγής καλλιτέχνης ταξιδεύει σε 36 πόλεις του κόσμου, χρησιμοποιώντας το αριστούργημα του Μπαχ ως «δύναμη για το καλό». Επειτα από κάθε κοντσέρτο του θα υπάρχει «μία ημέρα δράσης», με τους κατοίκους να δείχνουν την κουλτούρα τους μέσω φαγητού, μουσικής, τέχνης και συζητήσεων. «Ζούμε σε μια εποχή που οι πολιτικοί και κοινωνικοί δεσμοί φθίνουν» λέει. «Πρέπει να αναλάβουμε δράση».

Την αποκαλούν Γενιά Ζ – όσοι έχουν γεννηθεί μετά το 1995. Νομίζουμε ότι είναι κολλημένοι στα social media. Ομως όλο και περισσότερες έρευνες ανά τον κόσμο δείχνουν πως τα παιδιά αυτά αποχωρούν σιγά σιγά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η 17χρονη Λονδρέζα Μέρι Αµανουέλ περιγράφει πως της είχαν γίνει εμμονή τα likes, πως δεν μιλούσε με φίλους της αλλά έστελναν μηνύματα, πως παρακολούθησε να γίνεται άγριο bullying σε φίλους της διαδικτυακά. «Αηδίασα» λέει στην «Guardian». «Τώρα πια διαβάζω βιβλία».

«Η ζωή ρώτησε τον θάνατο: Γιατί οι άνθρωποι εμένα με λατρεύουν και εσένα σε μισούν; Κι ο θάνατος απάντησε: Επειδή εσύ είσαι ένα όμορφο ψέμα κι εγώ μια οδυνηρή αλήθεια». Ο θάνατος ίσως δεν είναι η μεγαλύτερη απώλεια στη ζωή. Η μεγαλύτερη απώλεια είναι όσα πεθαίνουν μέσα μας ενόσω ζούμε. Ισως και έξω μας. Οπως η αλήθεια, σε διαδικτυακά παιχνίδια διαστροφής. Ο Κώστας Γαβράς έζησε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου τις τελευταίες ημέρες. Ευτυχώς ήταν παιχνίδι. Ζ.