Αν είχα να επιλέξω να παρακολουθήσω ένα μόνο ματς από τη δεύτερη αγωνιστική, η απάντηση θα ήταν εξαιρετικά εύκολη: το ραντεβού του Αρη με τη Λάρισα στο Χαριλάου!
Οχι μόνο γιατί έχουμε να κάνουμε με δύο ομάδες που νίκησαν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και μάλιστα εκτός έδρας, αλλά και για έναν ακόμη λόγο: γιατί νιώθουμε ότι δημιουργείται τόσο στον Κάμπο όσο και στο Χαριλάου κάτι νέο που αξίζει να το παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς. Η Λάρισα έχει στον νου το πώς θα επιστρέψει σε επίπεδα αίγλης παρελθόντων ετών. Και ο Αρης, ύστερα από την επάνοδό του στην κορυφαία κατηγορία, θέλει να αποδείξει ότι η απουσία του έκανε πολύ θόρυβο! Αξίζει να σταθούμε στο σύνολο που χτίζει ο Πάκο Ερέρα. Φιλικά καλοκαιριού δεν βλέπω και αν το κάνω συμβαίνει μόνο από επαγγελματική υποχρέωση ή περιέργεια. Γιατί όταν βλέπεις αρκετά άγνωστα στο ευρύ κοινό ονόματα, υποχρεούσαι να ψάξεις την ταυτότητα όσων πατούν στο χορτάρι. Ο Αρης, λοιπόν, στα φιλικά που προηγήθηκαν έτρεξε ένα σερί νικών, ένα σερί επιτυχημένων εμφανίσεων και όλοι οι οπαδοί του άρχισαν να καμαρώνουν με όσα μάθαιναν ή έβλεπαν. Καλή και σφιχτή άμυνα που δεχόταν δύσκολα φάσεις, ικανοποιητική λειτουργία στο κέντρο και επίθεση που έφτανε στο γκολ ακόμη και με όχι σημαντική κατοχή μπάλας. Ολο αυτό το σκηνικό έφερε αυτοπεποίθηση στους ποδοσφαιριστές, η διοίκηση έδειξε να μη φείδεται κόπων και χρημάτων για την περαιτέρω ενίσχυση της ομάδας, οπότε τα καλά μαντάτα για τις μεταγραφές έφταναν σε σχεδόν καθημερινή βάση. Εδώ ισχύει το τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Μετά το εκκωφαντικό 3-0 επί της Λαμίας εκτός έδρας, ο κόσμος της ομάδας ξεσηκώθηκε. Ως γνωστόν, δεν αργεί και πολύ να γίνει το Κλεάνθης Βικελίδης… Μπομπονέρα, να θυμίζει δηλαδή την καυτή έδρα της Μπόκα Τζούνιορς με τα αμέτρητα χαρτάκια και τις κορδέλες που πέφτουν χωρίς σταματημό στον αγωνιστικό χώρο. Θα έλεγα δε ότι το πρωτάθλημά μας εκτός από έναν δυνατό Αρη, μια ομάδα που θα διεκδικεί υψηλές θέσεις και γιατί όχι διάκριση πολύ νωρίς, χρειάζεται εικόνες που να γαργαλάνε το μυαλό και τις αισθήσεις! Ο παλμός της έδρας του Αρη είναι δυνατός και ώρες ώρες οι παίκτες νιώθουν ότι παίρνουν δύναμη μεγάλη.
Ασφαλώς και πρέπει να σταθούμε στο εγχείρημα. Αλλά για πολλοστή φορά απαιτείται η επισήμανση ότι για να προχωρήσει ο Αρης με σωστά βήματα, ας κάνει τέτοια και όχι άλματα. Το πού έφτασαν όταν πίστεψαν ότι ο κόσμος είναι δικός τους, δεν μπορεί να το ξέχασαν. Το παρελθόν ίσως αποτελεί οδηγό για το μέλλον…