Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν όσοι άσκησαν κριτική στο αμφισβητούμενο πέναλτι της ΑΕΚ στον αγώνα εναντίον του Αστέρα Τρίπολης, δεν θύμισε μόνο τα ιδιαίτερα «ήθη» που έφερε στο ποδόσφαιρο ο Δημήτρης Μελισσανίδης, αλλά και τον τρόπο που συμπεριφέρεται, εδώ και αρκετό καιρό, ως εάν να απολαμβάνει κάποιας ιδιότυπης ασυλίας από τη μεριά της εξουσίας.

Κι αυτό γιατί η έναρξη του πρωταθλήματος συνοδεύτηκε από ένα όχι και τόσο «βέβαιο» πέναλτι που κέρδισε η ΑΕΚ και το οποίο σχολιάστηκε αναλόγως από διάφορα μέσα, με την ΑΕΚ να απαντά με ιδιαίτερα επιθετική ανακοίνωση, επικεντρώνοντας μάλιστα στα μέσα που μέχρι πρότινος αναπαρήγαγαν τη δική της γραμμή.

Βέβαια όλα αυτά ήρθαν να θυμίσουν όλες τις φορές τα τελευταία χρόνια που έχει γραφτεί στον ελληνικό Τύπο ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει καταφύγει σε απειλές. Είτε μιλάμε για το πώς αντιμετώπισε την απόφαση του Λάζαρου Χριστουδουλόπουλου να φύγει από την «κιτρινόμαυρη οικογένεια», είτε τα όσα είχε ακούσει ο τότε πρόεδρος του ΟΠΑΠ Κώστας Λουρόπουλος κατά τη διαδικασία πώλησης του ΟΠΑΠ σε σχέση με τη συμφωνία με την Intralot, είτε τα όσα είχε αναφέρει στο φύλλο αγώνα ο παρατηρητής διαιτησίας  Δημήτρης Κύρκος, είτε τέλος τα όσα άκουσα εγώ ο ίδιος πριν από μερικά χρόνια από τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανιδη.

Μόνο που όλα αυτά σε ένα πράγμα παραπέμπουν. Ενα αίσθημα ασυλίας που μετατρέπεται σε μια ιδιότυπη αίσθηση παντοδυναμίας και ατιμωρησίας συνάμα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό αρχίζει και τρομάζει ακόμη και παλαιούς συμμάχους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης που έθεσε το ερώτημα στην κυβέρνηση «τι θα γίνει επιτέλους με τον Μελισσανίδη;» γιατί «αυτός θα διαλύσει το ποδόσφαιρο».

Εάν υπάρχει ένα στοιχείο που ενώνει τις κυβερνήσεις Σαμαρά και Τσίπρα, είναι ακριβώς η προνομιακή μεταχείριση του Δημήτρη Μελισσανίδη. Τότε ήταν η ιδιωτικοποίηση ενός κερδοφόρου δημόσιου οργανισμού, του ΟΠΑΠ. Τώρα είναι η μεθόδευση για την κατασκευή ενός γηπέδου παρά τις αντιρρήσεις των κατοίκων ή και των αρμόδιων φορέων, αλλά και το γεγονός ότι υπάρχει «επίσημος» εκπρόσωπος των συμφερόντων του ιδιοκτήτη στης ΑΕΚ στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, την ώρα που και ο αρμόδιος υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης σε ανάλογη κατεύθυνση κινείται.

Αυτή η αίσθηση προσβάσεων στην εξουσία και ενός συγκεκριμένου «ακαταδίωκτου» είναι που οδηγούν στις απειλές. Είναι η νομιμοποίηση από κυβερνητικούς παράγοντες και η αίσθηση ότι είναι πάντοτε ανοιχτή μια πόρτα για «εξυπηρέτηση». Για όλους τους άλλους, υπάρχουν απλώς οι απαραίτητες μηνύσεις και αγωγές.

Μάλιστα, μια αγωγή μόλις μου κοινοποιήθηκε. Επειδή έγραψα για περιστατικά που έχουν ήδη γραφτεί στον Τύπο σχετικά με απειλές του Δημήτρη Μελισσανίδη. Και έφαγα αγωγή γι’ αυτό.

Οπότε στους συντάκτες ιστοσελίδων που τώρα κατάλαβαν τι σημαίνει απειλές, δεν έχω παρά να πω: «Καλώς ήρθατε στο κλαμπ μας».