«Πλήρης εγκατάλειψη και τραγικές συνθήκες απανθράκωσης των ανθρώπων μας»: Μέσα σε δέκα λέξεις οι συγγενείς οκτώ θυμάτων από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, με νέα μήνυση που κατέθεσαν χθες στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, περιγράφουν την… ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού, που πλήρωσαν με τη ζωή τους 98 συνάνθρωποί μας.

«Δυστυχώς οι άνθρωποί μας βρήκαν τραγικό θάνατο, πλήρως εγκαταλελειμμένοι, τόσο από την περιφέρεια και τους Δήμους όσο και από την Πυροσβεστική και την Αστυνομία, αλλά και τους άλλους κατά τον νόμο αρμοδίους και υπευθύνους, και αυτό έγινε κατά παράβαση της νομοθεσίας της πατρίδας μας σχετικά με την πολιτική προστασία» επισημαίνουν στην 66σέλιδη μήνυσή τους οι συγγενείς των θυμάτων.

Μήνυση που κατατείνει στην απόδοση ποινικών ευθυνών για την τραγική απώλεια των δικών τους ανθρώπων και τόσων άλλων που κάηκαν το βράδυ της 23ης Ιουλίου 2018 εξαιτίας μιας αλυσίδας εγκληματικών – όπως αποδείχθηκε – παραλείψεων δημοσίων λειτουργών.

ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ. Υπό αυτό το πρίσμα, το «κατηγορώ» των συγγενών των θυμάτων, μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Αντώνη Φούσα, στρέφεται κατά του πρώην γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Ιωάννη Καπάκη, της περιφερειάρχου Αττικής Ρένας Δούρου, των δημάρχων Μαραθώνος Ηλία Ψινάκη και Ραφήνας – Πικερμίου Ευάγγελου Μπουρνούς καθώς και κατά των αρμοδίων αξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος, της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού.

Οι καταγγελλόμενες αξιόποινες πράξεις αφορούν σοβαρά αδικήματα, κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, όπως έκθεση σε κίνδυνο, ανθρωποκτονία από αμέλεια και εμπρησμό. Οι οικογένειες των θυμάτων κάνουν λόγο για «βιβλική καταστροφή» και διατυπώνουν ανεπιφύλακτα την εκτίμηση ότι «ασφαλώς υπάρχουν τεράστιες ποινικές (και άλλες ευθύνες) των αρμόδιων κρατικών λειτουργών και οργάνων για την πρόληψη, διαχείριση και αντιμετώπιση σοβαρών κρίσεων και έκτακτων φυσικών αναγκών».

Στη συνέχεια της μήνυσής τους επικαλούμενοι τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαν με τους δικούς τους ανθρώπους τις κρίσιμες στιγμές προτού παραδοθούν στις φλόγες, αλλά και μαρτυρίες από άλλους αυτόπτες μάρτυρες εκείνη την εφιαλτική νύχτα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κρατικός μηχανισμός ήταν ανύπαρκτος.

ΚΑΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. Οπως περιγράφουν, ουδείς από τους οικείους τους είχε την παραμικρή ενημέρωση από την Περιφέρεια, τον Δήμο, την Πυροσβεστική ή την Αστυνομία. Αντίθετα, ακόμα και άτομα ηλικιωμένα, ή με κινητικά προβλήματα κάηκαν στην προσπάθειά τους να σωθούν.

Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν ενημερώθηκαν ότι υπήρχε μέγας κίνδυνος πυρκαγιάς. Το τραγικότερο όλων όμως, σύμφωνα με τους μηνυτές, είναι πως ενώ υπήρχε προειδοποίηση μεγάλης πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική, το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου εκδηλώθηκε μεγάλη πυρκαγιά στην Κινέτα και δόθηκε εντολή να μετακινηθούν εκεί όλα τα πυροσβεστικά οχήματα. Το αποτέλεσμα ήταν στις 16.30, που εκδηλώθηκε η φωτιά στο Νταού Πεντέλης, να μην υπάρχουν πυροσβεστικά μέσα για να επέμβουν άμεσα και να τη σβήσουν κατά την έναρξή της.

ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ. Για πρώτη φορά μάλιστα εκ μέρους των οικείων των θυμάτων μπαίνει στο κάδρο των ευθυνών και το Λιμενικό. «Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι αρμόδιοι αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος της περιοχής, οι οποίοι και αυτοί θα έπρεπε να ενεργήσουν τα νόμιμα και ιδίως να βρουν τρόπο να μην είναι δεκάδες άνθρωποι μέσα στη θάλασσα επί πολλές ώρες και να μεριμνήσουν για την περισυλλογή τους από κάποια μικρά ή μεγάλα καράβια ή βάρκες ή φουσκωτά. Λόγω αυτής της πλήρους αδιαφορίας και των λιμενικών βρήκαν τραγικό θάνατο και πνίγηκαν πολλοί άνθρωποι και ιδίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, όπως και η μητέρα μας» αναφέρει χαρακτηριστικά ένας από τους μηνυτές.

Επιπλέον, χαρακτηρίζουν ανεύθυνο και επιπόλαιο τον ισχυρισμό της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας ότι ήταν καταστροφή μικρής έκτασης, όταν μέχρι σήμερα υπάρχουν 98 νεκροί, μεγάλες καταστροφές δασικής έκτασης και περιουσιών.