«Εδώ και δύο χρόνια, το συριακό καθεστώς, με την κρίσιμη στήριξη των ρώσων και ιρανών συμμάχων του, έχει ανακαταλάβει μεθοδικά όλους τους θυλάκους αντίστασης της χώρας. Δεν απομένει πλέον παρά μόνο ένας: η Ιντλίμπ στο βορειοδυτικό τμήμα της Συρίας, όπου ζουν τρία εκατομμύρια άμαχοι, ανάμεσά τους ένα εκατομμύριο εκτοπισμένοι. Η επίθεση στην Ιντλίμπ, τελευταία πράξη αυτής της ανακατάληψης, μοιάζει σήμερα αναπόφευκτη. Στρατεύματα συγκεντρώνονται, οι δηλώσεις γίνονται όλο και πιο σκληρές, αλλά η σημασία του διακυβεύματος σε αυτόν τον θύλακο ξεπερνά την απλή αναδιαμόρφωση των γραμμών του μετώπου. Η Ιντλίμπ δεν συμβολίζει μόνο την τελευταία μάχη μιας φριχτά φονικής σύρραξης, αλλά ήδη την πρώτη κρίση μιας μεταπολεμικής περιόδου στην οποία κυριαρχεί η Ρωσία».
Η εφημερίδα «Le Monde» έχει κάθε λόγο να κρούει, στο κύριο άρθρο της, τον κώδωνα του κινδύνου. Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν πως η Δαμασκός ετοιμάζει μια «επίθεση σε στάδια». Οι συριακές ένοπλες δυνάμεις ήδη περικυκλώνουν τις περιοχές που ελέγχουν οι αντικαθεστωτικοί. Ρωσικά και συριακά αεροσκάφη σφυροκοπούν θέσεις των ανταρτών. Τη Δευτέρα, ο Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε τη Δαμασκό, τη Μόσχα και την Τεχεράνη να μην «επιτεθούν αψήφιστα» στην Ιντλίμπ, επισημαίνοντας πως θα ήταν ένα «μεγάλο ανθρωπιστικό λάθος» και «εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να χάσουν τη ζωή τους». Η Μόσχα απέρριψε χθες την προειδοποίηση, λέγοντας πως η περιοχή έχει μετατραπεί σε «φωλιά τρομοκρατίας». «Οι προσπάθειές μας γίνονται… ώστε η έξοδος των τρομοκρατών από την Ιντλίμπ να πραγματοποιηθεί με το ελάχιστο δυνατό κόστος» δήλωσε από την πλευρά του ο ιρανός υπουργός Εξωτερικών Τζαβάντ Ζαρίφ, ο οποίος συναντήθηκε στη Δαμασκό χθες, τρεις ημέρες πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας – Τουρκίας – Ιράν στην Τεχεράνη, με τον σύρο ομόλογό του.
Η Ιντλίμπ έχει μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Κυρίαρχη δύναμη είναι οι τζιχαντιστές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Τσαμ, μιας συμμαχίας προερχόμενης από την Αλ Κάιντα. Πολλοί αντάρτες που εκδιώχθηκαν από άλλες περιοχές, μέλη διαφόρων αντικαθεστωτικών ομάδων, έχουν αποσυρθεί στην Ιντλίμπ και αναμειγνύονται με τον άμαχο πληθυσμό. Μια μεγάλη επιχείρηση θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μια μαζική έξοδο που η γειτονική Τουρκία, η οποία έχει εγκαθιδρύσει σειρά παρατηρητηρίων στις παρυφές του θυλάκου, θέλει πάση θυσία να αποφύγει.
Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου συνομίλησε χθες τηλεφωνικά για τις εξελίξεις τόσο στην Ιντλίμπ όσο και στη Μανμπίζ, όπου ΗΠΑ και Τουρκία πραγματοποιούν κοινές περιπολίες, με τον αμερικανό ομόλογό του Μάικ Πομπέο. Το κλειδί για την αποτροπή της αιματοχυσίας βρίσκεται στις συνομιλίες Μόσχας – Αγκυρας, επέμεινε χθες ο ΟΗΕ. Οπως επισημαίνει ωστόσο η «Monde», ο Ερντογάν δεν έχει επί του παρόντος άλλη επιλογή παρά να δεχθεί τους όρους που θα (του) υπαγορεύσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Οι προειδοποιήσεις Τραμπ δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν: οι ΗΠΑ, που ενδιαφέρονται ολοένα και λιγότερο για τη Συρία, δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Οι δυτικές απειλές περιορίζονται μόνο στην περίπτωση επίθεσης με χημικά όπλα. Τα χαρτιά τα κρατάει λοιπόν ο ρώσος πρόεδρος. Εχει τη δύναμη να εξαπολύσει μια ευρεία επίθεση ή, αντιθέτως, να περιορίσει την προέλαση των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων στα περιθώρια του θυλάκου. Από αυτόν εξαρτάται η απόφαση που θα πυροδοτήσει ένα τεράστιο χάος ή έναν πόλεμο φθοράς. Και το επαπειλούμενο χάος αφορά άμεσα την Ευρώπη: η Τουρκία, μια χώρα που φιλοξενεί ήδη τρία εκατομμύρια σύρους πρόσφυγες, δεν θα μπορούσε να αναχαιτίσει μια μαζική έξοδο των κατοίκων της Ιντλίμπ. Και η Ευρώπη θα μπορούσε να βρεθεί, παραμονές ευρωεκλογών, μπροστά σε μια νέα μεταναστευτική κρίση.