Η υπόθεση έχει όλα τα στοιχεία του εγκλήματος εκ προμελέτης. Οι κορυφαίοι προπονητές προτείνουν στην UEFA να αναθεωρήσει τον κανονισμό που δίνει πλεονέκτημα στο εκτός έδρας γκολ στα Κύπελλα Ευρώπης. Το βασικό επιχείρημά τους, «οι καιροί άλλαξαν και δεν είναι πια τόσο δύσκολο για τις ομάδες να σκοράρουν μακριά από το γήπεδό τους».

Κατ’ αρχήν μια διευκρίνιση: το να είσαι προπονητής σε μια κορυφαία ομάδα δεν σημαίνει αυτόματα πως είσαι και κορυφαίος προπονητής. Η περίπτωση Τούχελ είναι χαρακτηριστική.

Στο διά ταύτα: εξ ονόματος ποίων οι ακριβοπληρωμένοι προπονητές ζητούν την κατάργηση του πλεονεκτήματος που δίνει το εκτός έδρας γκολ;

Με ποιο δικαίωμα προτείνουν την κατεδάφιση του τελευταίου οχυρού των αδυνάτων να ανακόψουν τη λαίλαπα των πλούσιων συλλόγων;

Βάσει αυτού του κανονισμού ο Απόλλων Λεμεσού κατάφερε φέτος να αποκλείσει τη Βασιλεία και να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Το ίδιο και για τον παρακμάζοντα Ερυθρό Αστέρα που ξεπέρασε το εμπόδιο της Ζάλτσμπουργκ και προκρίθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Το εκτός έδρας γκολ αποτελεί το τελευταίο αποκούμπι των αδύναμων να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω απ’ αυτό που μπορούν.

Ταυτόχρονα ισορροπεί το πλεονέκτημα που έχει η ομάδα η οποία φιλοξενεί τον επαναληπτικό στην έδρα της, όπως στην περίπτωση του αγώνα Ζάλτσμπουργκ – Ερυθρός Αστέρας (2-2).

Το τρίτο και σημαντικότερο, το θέαμα. Η κατάργηση του κανονισμού που για πρώτη φορά υιοθετήθηκε το 1965 στο Κύπελλο Κυπελλούχων για να δοθεί ένα τέλος στους επαναληπτικούς αγώνες, αλλά και στο στρίψιμο του νομίσματος που αναδείκνυε νικητή, θα επαναφέρει το κατενάτσιο.

Οι αδύναμοι θα πάψουν να κυνηγούν το χρυσό εκτός έδρας γκολ, θα αμύνονται με διπλές ζώνες άμυνας και θα προσπαθούν να οδηγούν τα παιχνίδια στις παρατάσεις και στα πέναλτι. Ο Ζοζέ Μουρίνιο βεβαίως είναι ειδικός στο παρκάρισμα των λεωφορείων μπροστά στην εστία. Φανταστείτε μέχρι πού θα φτάσει αν καταργηθεί και το πλεονέκτημα του εκτός έδρας γκολ που προτείνουν αυτός και οι συνάδελφοί του.