Αφησα επίτηδες να περάσουν καμιά δεκαριά μέρες. Από την ανακοίνωση της παραίτησης του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Τυχαία και συμπτωματικά την επομένη της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Με αφήνει αδιάφορο η διακίνηση των κουτσομπολιών. Αν υπάρχει θέμα υγείας, αν τα βρόντηξε επειδή δεν ανέχτηκε να είναι υπό τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο. Μου είναι ίδιο αν πρόκειται για παραίτηση ή για «παραίτηση». Δεν θα σταθώ στην παράμετρο ότι τον είχε ξεπεράσει το ποδόσφαιρο κι ο τίτλος του εκτελεστικού διευθυντή ήταν κατ’ επίφαση κι όχι ουσιαστικός. Αφησα να περάσουν δέκα μέρες, περιμένοντας μπας και προκύψει κάτι νεότερο. Από πλευράς ΑΕΚ. Τίποτα. Η ανακοίνωση για την παραίτηση του Μοράις ήταν 30 λέξεις. Για την παραίτηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς 124. Αυτή ήταν η διαφορά αντιμετώπισης. Ογδόντα λέξεις παραπάνω από κάποιον τυχαίο και περαστικό.

Προσωπικότητα

Καταρχήν, όταν πρόκειται για ποδοσφαιρικές προσωπικότητες δεν μιλάνε άλλοι για λογαριασμό τους. Δεν έβγαλε ανακοίνωση η Γιουνάιτεντ για τον Φέργκιουσον. Η Αρσεναλ για τον Βενγκέρ. Οι ίδιοι ανακοίνωσαν την απόφασή τους. Ακόμα κι ο Μπουφόν, που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ποδοσφαιριστής. Ο Μπάγεβιτς για την ΑΕΚ ήταν κάτι μεγαλύτερο απ’ ό,τι για τη Γιουνάιτεντ ο σερ Αλεξ και για τους Κανονιέρηδες ο Αλσατός. Αλλά και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Οι προσωπικότητες στον χώρο είναι ελάχιστες. Κι αν δυσκολευόταν, λόγω χαρακτήρα, όφειλε να το πάρει πάνω της η ΑΕΚ. Αν θέλεις να τιμήσεις κάποιον, τρόποι υπάρχουν πολλοί. Αν δεν σε ενδιαφέρει βγάζεις μία ανακοίνωση και καθάρισες. Ακόμα κι αν πρόκειται για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Πιθανότατα τη

σημαντικότερη προσωπικότητα, όχι μόνο στην ιστορία της ΑΕΚ, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αυτοκρατορία

Είναι ο προπονητής με τις περισσότερες παρουσίες σε πάγκους. Με τις περισσότερες νίκες. Με τα περισσότερα πρωταθλήματα, μακράν του δεύτερου. Η παρουσία του έντονη, καθοριστική και ταραχώδης. Αυτός ήταν που έφτιαξε την καλύτερη ΑΕΚ όλων των εποχών. Αυτός ήταν που έχτισε την ερυθρόλευκη

αυτοκρατορία στα χρόνια της δυναστείας του Ολυμπιακού, από το 1996 και μετά. Αυτός ήταν που οι ομάδες του πρόσφεραν το καλύτερο θέαμα. Ειδικά για την ΑΕΚ ήταν η πλέον εμβληματική προσωπικότητα. Τον αγάπησαν, τον λάτρεψαν. Κάποιοι τον μίσησαν. Φτάσανε στο σημείο να τον χτυπήσουν. Κι όταν όλα είχαν καταλαγιάσει ήρθε το τέλος. Προσωπικά δεν είμαι της γνώμης ότι έπρεπε ντε και καλά να μείνει σαν εκτελεστικός διευθυντής-τοτέμ. Για τον Μπάγεβιτς όμως πρόκειται. Κάτι κάνεις. Κάτι βρίσκεις. Αν είναι δυνατόν να αποχαιρετάει τους ποδοσφαιριστές μόνος του, χωρίς την παρουσία της διοίκησης.

Μεγαλοψυχία

Στη Ρεάλ, όσο ζούσε ο Ντι Στέφανο, τον είχανε κορόνα στο κεφάλι τους. Εστω κι αν πήγαινε στο γήπεδο υποβασταζόμενος. Στην Μπενφίκα τον Εουσέμπιο. Στη Γιουνάιτεντ έχουν ακόμα τον Μπόμπι Τσάρλτον. Ποιος ήταν ο απολογισμός μιας τεράστιας καριέρας για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς με κατακλείδα την ολική επαναφορά της ΑΕΚ στα πρωταθλήματα και στην Ευρώπη; Να φεύγει με μια ανακοίνωση του γραφείου Τύπου, λες και πρόκειται για κάποιον περαστικό; Ακατανόητο. Δεν στέκομαι αν πρόκειται για παραίτηση ή «παραίτηση». Δεν επιμένω ότι έπρεπε να μείνει ντε και καλά. Δεν κλείνει το κεφάλαιο Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ με μία ανακοίνωση 124 λέξεων. Είναι ακατανόητο. Είναι θλιβερό. Ο,τι και να έχει συμβεί, δείχνεις μεγαλοψυχία. Κάτι βρίσκεις. Κάτι κάνεις. Κάτι λες. Οτι θα τον περιμένει μία πολυθρόνα στην «Αγια-Σοφιά» που στην πλάτη θα γράφει το όνομά του. Κι ας μην πάει ποτέ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Ζουράρις τι γνώμη έχει για την κατάργηση των Λατινικών από τις Πανελλαδικές;