– «Ανά πάσα στιγμή θα συνδεθούμε και ηχητικά». Διαλαλούσε η εκφωνήτρια μετά λόγου γνώσεως.

Η φράση με βρήκε απροετοίμαστο όπως και όλα όσα κυκλοφορούν ελεύθερα γύρω μας τον τελευταίο τον καιρό. Κρατούσα ένα τοστ και μια πορτοκαλάδα κι όπως έκανα να αποφύγω την αδέσποτη χύθηκε ο χυμός αλλά το τοστ σαν πιο ευαίσθητο την έφαγε κατάστηθα τη ρουκέτα της δεσποινίδος η οποία συνέχισε απτόητη και υπεράνω πάσης υποψίας καταλήγοντας «Προς το παρόν θα πάμε στο λιμάνι να πάρουμε μια όψη».

Τώρα πώς θα την πάρουμε την όψη; Χύμα; Με το κιλό; Στη λαδόκολλα; μας άφησε με την απορία.

Αυτά ίσως ακούει ο κ. Γαβρόγλου (υπουργός Παιδείας όχι αστεία. Ναι ορκίστηκε. Είναι σίγουρο) και πήγε και κατήργησε τα Λατινικά. Νεκρή γλώσσα τι να την κάνεις. Βέβαια δεν είναι η μόνη πρωτοβουλία του κ. Υπουργού. Μπήκε στο πόστο του σαν ταύρος στο αμφιθέατρο. Και μην κοιτάτε που έχει αυτήν την άκακη φυσιογνωμία, που θυμίζει τον Τσεπέτο με συμπεριφορά Πινόκιο. Το λέει η περδικούλα του. Αμα θέλει ο άνθρωπος. Θέληση να ‘χεις και το ακαταλόγιστο. Ολα τ’ άλλα γίνονται.

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο βρήκε και το έδαφος έτοιμο. Είχε προετοιμάσει την κατεδάφιση της παιδείας ο προκάτοχος υπουργός με το Μπαλτάς στο όνομα και τον μπαλντά στο χέρι.

Τον νόμο Διαμαντοπούλου, ένα νόμο που είχαν ψηφίσει 255 βουλευτές ούτε που καταδέχτηκε να του ρίξει μια ματιά. Αλλά και σ’ αυτό δεν είναι εντελώς υπεύθυνος, είχε φροντίσει ο κύριος Αρβανιτόπουλος της Νέας Δημοκρατίας (να τα λέμε κι αυτά) με την αρωγή του κυρίου κυρίου Μπαμπινιώτη (να τα ξαναλέμε αυτά) ν’ αρχίσει το ξήλωμα.

Τελικά όπως και με τις περισσότερες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, το μάζεψε άρον άρον το νομοσχέδιο γιατί δεν τράβηξε κόσμο όπως λέμε στο θέατρο. Μην ανησυχούμε όμως θα προτείνει κάποιο πολύ χειρότερο. Καλά να είμαστε, που δεν είμαστε, και να ‘χουμε υγεία. Υγεία πάνω απ’ όλα. Ολα τ’ άλλα διορθώνονται.

Ολα εκτός της κυρίας Δούρου. Η οποία ξεσπάθωσε προχθές κι έβγαλε μια γλώσσα παπούτσι. Το τι μας έσουρε, ούτε εμείς να είχαμε βάλει τη φωτιά στην Κινέτα και το Μάτι.

«Φθάνει πια με μια παρεούλα, τρολ και ορισμένα ΜΜΕ που δεν σέβονται ούτε θανάτους, ούτε πόνο αλλά ούτε και την σε εξέλιξη έρευνα της Δικαιοσύνης».

«Προσπαθούν με κάθε τρόπο, με κάθε ψέμα, να περάσουν τη δική τους, διαστρεβλωμένη, εικόνα. Γιατί έτσι τους βολεύει, κομματικά, πολιτικά. Ανήθικα. Ας το πάρουν όμως απόφαση δεν θα τους περάσει».

Μάλιστα. Και κατόπιν αυτού μας είπε ότι ο Γκέμπελς θα κοκκίνιζε μπροστά μας. Καλά, γκεμπελιστές μας είχε αποκαλέσει και ο προηγούμενος υπουργός Ναυτιλίας κ. Κουρουμπλής κι έτσι είμαστε προετοιμασμένοι για τη λάσπη.

Το ωραίον είναι και η απάντηση εν είδει προτροπής του κ. Πολάκη προς την κ. Περιφερειάρχη.

Μονολεκτικός. Λιτός. Απέριττος.

Εγραψε στο φουμπού του.

«ΔΩΣΕΕΕΕΕΕ».

Είναι βέβαια ένα επιφώνημα που είθισται να κραυγάζουν οι θαμώνες των λαϊκών κέντρων στις τραγουδίστριες εν ώρα μέθης και άκρατου ενθουσιασμού.

Εκτός από το «Δώσσεεεεε» απαντάται και το «Φτιάξε μας» και το γνωστό και μη εξαιρετέο «Κούνα το Μπέμπα κούνα το», αλλά ίσως το φύλαξε για πιο δυνατές περιπτώσεις.

Οσο για την εκφωνήτρια της αρχής και τα τρισβάρβαρα ελληνικά της.

Τι φταίει κι αυτή. Αυτά της μάθανε αυτά και μολογάει.

Οπως λέει κι ο Μπρεχτ.

«Πρώτα μας πήραν τα βιβλία

και μετά μας λεν αγράμματους».

Δεν ξέρω αν καταλάβατε τον υπαινιγμό κύριε Γαβρόγλου, αλλά εδώ που τα λέμε ποσώς με ενδιαφέρει.

Δούλος σας.