Γιατί λαμβάνει χώρα αυτή η παρέλαση ξένων αξιωματούχων στα Σκόπια τις τελευταίες ημέρες, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί όσο πλησιάζει η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 30ής Σεπτεμβρίου; Οι Ευρωπαίοι επιδιώκουν με κάθε τρόπο να στηρίξουν την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, καθώς η έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών εισέρχεται στην τελική της ευθεία. Το Ναι στο δημοψήφισμα είναι το πρώτο βήμα και πρέπει να είναι αποφασιστικό. Διαφορετικά, θα εμφανιστούν περιπλοκές στα επόμενα στάδια που είναι οι συνταγματικές αλλαγές στη σκοπιανή Βουλή και η έγκριση της συμφωνίας από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η Ανγκελα Μέρκελ είχε προγραμματισθεί να φθάσει σήμερα στα Σκόπια, ενώ ο Σεμπάστιαν Κουρτς, ο Γιαν Ασελμπορν, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είχαν προηγηθεί μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Ολοι τους εξήραν την κυβέρνηση για τη γενναιότητά της να προχωρήσει σε λύση, αλλά παράλληλα έστειλαν σαφές μήνυμα για το τι διακυβεύεται σε περίπτωση που το δημοψήφισμα έχει αρνητική κατάληξη. Το μήνυμα Τραμπ κινήθηκε στην ίδια κατεύθυνση, ενώ ακόμη και ο Μάθιου Νίμιτς προειδοποίησε ότι αν κλείσει το «παράθυρο ευκαιρίας» μπορεί να απαιτηθούν άλλα 25 χρόνια για να βρεθεί άλλο. Η Ιστορία πάντως έχει δείξει ότι η υπερβολική έξωθεν παρέμβαση μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα.
ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. Τόσο στους κόλπους του ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), ένα Οχι των πολιτών της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) θα συνιστούσε τρομερό πισωγύρισμα στην αναζωογόνηση της διαδικασίας πρόσδεσης της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων στους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Αυτό είναι άλλωστε το βασικό ζήτημα πίσω από όλη αυτή την κινητοποίηση. Επειτα από χρόνια αδιαφορίας, οι Ευρωπαίοι συνειδητοποίησαν (με μεγάλη καθυστέρηση, αυτή είναι η αλήθεια) ότι τα Δυτικά Βαλκάνια είχαν καθηλωθεί οικονομικά και πολιτικά, ενώ παράλληλα η Ρωσία είχε ενισχύσει τη διείσδυσή της στις χώρες αυτές. Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι η περιοχή αποτελεί προσφυγική δίοδο, ενώ στους κόλπους των μουσουλμανικών πληθυσμών έχουν αναπτυχθεί ριζοσπαστικά ισλαμικά στοιχεία.
Ηδη οι ιθύνοντες έχουν αρχίσει να επικεντρώνουν την προσοχή τους στις επόμενες κινήσεις που ετοιμάζονται στη «σκακιέρα» της Βαλκανικής. Η πρώτη εξ αυτών θα είναι η απόπειρα οριστικής ρύθμισης της εκκρεμότητας μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου, προκειμένου οι δύο πλευρές να ξεπεράσουν την ιστορική εχθρότητα και να μπορέσει να ανοίξει, έστω με αργό ρυθμό, ο δρόμος και για τη δική τους ευρωατλαντική ενσωμάτωση. Η διαπραγμάτευση Βελιγραδίου – Πρίστινας θα είναι βέβαια δυσκολότερη από εκείνη μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων, από την άποψη ότι οι δύο πλευρές προσανατολίζονται σε συνοριακές διευθετήσεις. Αν όμως η στρατηγική «σκοντάψει» στο Μακεδονικό, οι κραδασμοί θα είναι ισχυροί.