Χιλιάδες παιδιά σαν τον Κριστ κάνουν την ίδια προσπάθεια, το ίδιο ταξίδι, περνούν τις ίδιες αγωνίες. Εχουν χιλιάδες ταλέντα, είναι διατεθειμένα να μάθουν, απλά δεν είναι καλοί στον αθλητισμό όπως τώρα ο Κριστ, λίγο παλιότερα ο Γιάννης και ο Θανάσης. Στα hotspots προσφύγων και παράνομων μεταναστών όπου απαγορεύεται ακόμα και η είσοδος σε δημοσιογράφους, κανείς δεν ξέρει ποιες είναι ακριβώς οι συνθήκες. Οχι και πολύ καλές, αν λάβουμε υπόψη και τις πρόσφατες αποκαλύψεις του BBC για απόπειρες αυτοκτονίας ανήλικων προσφυγόπουλων στο κολαστήριο της Μόριας.
Χιλιάδες ταλέντα
Από εκεί πέρασε και ο Κριστ Γουάμπα που σήμερα είναι παίκτης του Αρη. Από εκεί πέρασαν και θα περάσουν νέοι σαν τον Κριστ με ξεχωριστά ταλέντα και δεξιότητες που δεν θα αποκαλυφθούν ποτέ, γιατί τόσο οι χώρες τους όσο και οι χώρες στις οποίες κατέφυγαν τους γύρισαν την πλάτη. Ταλέντα που βούλιαξαν στις λάσπες των προσφυγικών καταυλισμών και στην υποκρισία μιας δήθεν ένωσης κρατών που όταν δεν καταγγέλλει προχηματικά τις βιαιότητες και τους πολέμους, αρκείται να κλείνει τους κυνηγημένους σε στρατόπαιδα συγκέντρωσης που ελάχιστα διαφέρουν από τα κολαστήρια μιας άλλης εποχής. Και αν από εκεί ξεπηδήσει κάποιος Γουάμπα, ίσως ασχοληθούμε και οι υπόλοιποι. Είναι πραγματικά απορίας άξιο, πώς ένα ολόκληρο υποστηρικτικό δίκτυο με ΜΚΟ, οργανισμούς, οργανώσεις εθελοντών και τεράστια κεφάλαια, το καλύτερο που έχει καταφέρει είναι αυτό το αίσχος των hotspot. Και από κει μέσα, αν βγαίνουν μπασκετμπολίστες πάει καλά. Αν βγουν «σημαδεμένοι», λέμε ότι έτσι ήρθαν και ξεμπερδεύουμε.