Για «δραματική συρρίκνωση» του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων, που είδαν στα χρόνια των Μνημονίων μισθούς και συντάξεις να μειώνονται ακόμα και κατά 40%, κάνει λόγο η ΑΔΕΔΥ. Μιλάει και για «καθεστώς αβεβαιότητας» στο οποίο παραμένουν 75.000 εργαζόμενοι με ευέλικτες μορφές απασχόλησης στο Δημόσιο, καθώς και για 90.000 δημοσίους υπαλλήλους που είναι σε «αναμμένα κάρβουνα», καθώς περιμένουν τις αλλαγές στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΔΕΔΥ που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη:
n Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν χάσει σχεδόν το 40% των μισθών τους από το 2010 μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά αναφέρονται η περικοπή του 13ου και 14ου μισθού, το νέο μισθολόγιο με χαμηλότερα κατά 200 ευρώ ανά κατηγορία καταληκτικό μισθό, το πάγωμα της ωρίμασης για τη διετία 2016 – 2017, το ψαλίδισμα των επιδομάτων.
«Ολα αυτά τα μέτρα, σε συνδυασμό με την περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου από τα 8.600 ευρώ στα 5.600, έχουν οδηγήσει τους δημοσίους υπαλλήλους σε κατάσταση οικονομικής εξαθλίωσης. Μισθοί και προσλήψεις στο Δημόσιο θα παραμείνουν υπό αυστηρή εποπτεία. Οι νέες δεσμεύσεις φτάνουν έως και το 2022 και βλέπουμε».
n Σε 40% υπολογίζεται και η μείωση που έχουν υποστεί οι συνταξιούχοι. «Ο νόμος Κατρούγκαλου μετατρέπει τις συντάξεις σε βοηθήματα και τους ασφαλισμένους παρίες της κοινωνίας και ζητιάνους μετά από 40 χρόνια εργασίας» αναφέρει η ΑΔΕΔΥ.
«ΤΙΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ». Οπως σημειώνει, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια με κατάργηση ώριμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, οι μειώσεις συντάξεων για τους νέους ασφαλισμένους ώς και 35%, ο επανυπολογισμός των παλαιών συντάξεων και «η σταδιακή ισοπέδωση με τις νέες», αρχής γενομένης από το 2019, η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η μείωση των επικουρικών συντάξεων και η περαιτέρω μείωση του εφάπαξ, «είναι μόνο μερικά από τα δεινά που έφερε ο Ν.4387/2016».
n Η πολιτική της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις σε συνεργασία με τους δανειστές οδήγησε στη βύθιση του ΑΕΠ κατά 25%, στην έκρηξη της ανεργίας στο 30%, στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην υποβάθμιση κι ανατροπή των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
n Στα χρόνια των μνημονιακών παρεμβάσεων, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο μειώθηκαν κατά 125.000. Αποτέλεσμα ήταν η υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών, ειδικά στους ευαίσθητους τομείς υγείας, παιδείας, κοινωνικής μέριμνας, ΟΤΑ και πολιτισμού.
Κατά την ΑΔΕΔΥ, η κάλυψη στους κρίσιμους τομείς του Δημοσίου σε ανθρώπινο δυναμικό δεν υπερβαίνει το 70% των οργανικών θέσεων των μνημονιακών οργανογραμμάτων. «Η υποστελέχωση των υπηρεσιών έχει ως αποτέλεσμα να εντείνονται περαιτέρω οι κοινωνικές ανισότητες και να μπαίνουν εμπόδια στην πρόσβαση, την ποιότητα και επάρκεια κρίσιμων κοινωνικών αγαθών όπως η υγεία, η παιδεία, η σύνταξη, το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι».
n Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης επεκτείνονται ραγδαία και στο Δημόσιο, «υποβαθμίζοντας περαιτέρω τα εργασιακά δικαιώματα, δημιουργώντας μια νέα γενιά συμβασιούχων χωρίς ασφάλεια, ποιότητα δουλειάς και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Η πολιτική ομηρεία και η κομματική χειραγώγηση είναι ο απώτερος στόχος αυτών των εμβαλωματικών πολιτικών». Ενδεικτικά να αναφερθεί πως πάνω από 75.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο απασχολούνται με ευέλικτες μορφές εργασίας.
n Σε εκκρεμότητα παραμένει το πόρισμα για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, με αποτέλεσμα πάνω από 90.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο να είναι σε «ομηρεία».
n Η προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, αλλά και περιουσιακών στοιχείων όταν αποδεδειγμένα υπάρχει αδυναμία αποπληρωμής, είναι αναγκαία με νομοθετική ρύθμιση κι επέκταση της εφαρμογής του Νόμου Κατσέλη.