Ηταν μια περιοδεία με πολιτικό όχημα τις αρχές του κεντροαριστερού προγράμματος, την εξωστρεφή επιχειρηματική δραστηριότητα και το κοινωνικό κράτος. Υπό αυτή την έννοια, οι σταθμοί που επιλέχθηκαν δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο ταιριαστοί – παρότι, φαινομενικά, τα εργαστήρια της Agrolab στη Σίνδο και το Θεραπευτικό Κέντρο Ιθάκη δεν έχουν πολλά κοινά το ένα με το άλλο. Στο πρώτο, η Φώφη Γεννηματά και τα κεντροαριστερά στελέχη που την ακολούθησαν στη Θεσσαλονίκη κατάφεραν να πάρουν μια γεύση ελληνικής επιχειρηματικότητας. Στο δεύτερο, είδαν από πρώτο χέρι πόσο σημαντικό είναι να σου δίνεται μια ακόμα ευκαιρία.
Και αυτή την ευκαιρία την έζησαν και οι ίδιοι, λίγη ώρα μετά, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν εύκολο για τα κεντροαριστερά στελέχη να βγουν στον δρόμο, να έχουν επικοινωνία με τον κόσμο. Δεν ζούμε όμως πια στο 2012 – και αυτό έγινε πολύ εμφανές όταν σχεδόν 50 άτομα, με τη Γεννηματά να ηγείται, άρχισαν τον περίπατο στους πιο πολυσύχναστους δρόμους της συμπρωτεύουσας. Πριν από λίγα χρόνια θα αντιμετωπίζονταν στη χειρότερη με γιούχα και στην καλύτερη με αδιαφορία. Ωστόσο τίποτα από τα δύο δεν συνέβη. «Αυτή δεν είναι η Γεννηματά;» ακουγόταν στο πεζοδρόμιο, με τους περαστικούς να βγάζουν φωτογραφίες και να τη χαιρετούν θερμά. Τα χαμόγελα έδιναν και έπαιρναν, ενώ όσοι είχαν καιρό να δουν την πόλη συζητούσαν για τις αλλαγές που έβλεπαν μπροστά τους. «Πριν από λίγο καιρό κανένας μας δεν θα τολμούσε να περπατήσει στην Τσιμισκή» έλεγαν ο ένας στον άλλο. Ωστόσο η εικόνα ήταν ενθαρρυντική -και η βόλτα έκλεισε με έναν γνήσιο, πασοκικό τρόπο: σε ένα τσιπουράδικο στα Λαδάδικα, όπου όμως προτιμήθηκαν η μπίρα και το κρασί. Είχαν, άλλωστε, και ομιλία να παρακολουθήσουν το βράδυ.
ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ. Και, όντως, ήταν όλοι εκεί. Το σύνολο σχεδόν της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο Γιώργος Καμίνης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, αλλά και στελέχη από όλη τη Βόρεια Ελλάδα συγκεντρώθηκαν στο Βελλίδειο για να ακούσουν την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής. Παρόντες και ο Βαγγέλης Βενιζέλος με τον Γιάννη Μπουτάρη. Τοπικοί παράγοντες εντόπισαν και ανθρώπους που στις προηγούμενες εκλογές είχαν στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τι κάνεις εδώ; Στον Τσίπρα δεν έλεγες ότι πήγες;» ρώτησε γελώντας ένας εκ των παρευρισκομένων τον διπλανό του. «Κι εσύ το ίδιο έλεγες!» απάντησε εκείνος. Και να που οι δυο τους βρέθηκαν να ακούν την ομιλία της Γεννηματά. Είναι άραγε σημάδι ότι, παρά τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ο κεντροαριστερός κόσμος επιστρέφει σπίτι του; Σε κάθε περίπτωση, η ατμόσφαιρα που αναπτύσσεται για τον ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή και τη συμφωνία των Πρεσπών, δίνει περιθώριο ελπίδας.
τον εκτροχιασμό της οικονομίας και την εκτόξευση του δημόσιου χρέους». Οι δυο τους «συγκαλύπτουν τις ευθύνες τους».
«Στόχος είναι», τόνισε η Γεννηματά, «να κλείσει ο κύκλος του χθες» – του ίδιου χθες της πόλωσης, που μέχρι πρότινος απέτρεπε το πολιτικό προσωπικό από το να βγαίνει από το σπίτι του. «Με ρωτούν πολλοί», ανέφερε, «γιατί μιλάω συχνά για εθνική συνεννόηση. Γιατί η Ελλάδα πλήρωσε στην ιστορική της διαδρομή και τα τελευταία χρόνια πολύ ακριβό τίμημα από τους διχασμούς». Και γιατί δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για έναν πολιτικό από το να τον χαιρετούν χαμογελαστά στην Τσιμισκή. Ή στη Σταδίου. Συμφωνούν ή διαφωνούν με την πολιτική του.
ΕΝΩΜΕΝΟΙ. Το ερώτημα όμως ήταν ένα – «Μας ρωτούν: “Με ποιους θα πάτε;”. Δεν είναι δεδομένοι οι συσχετισμοί. Δεν υπάρχει δεδομένη κυβερνητική λύση πριν την ετυμηγορία του λαού» απάντησε η Γεννηματά. Προχώρησε όμως ένα βήμα παραπέρα: «Θέλουν ενωμένους τους Ελληνες πάνω σε μια νέα κοινωνική εθνική συμφωνία; Πάνω σε ένα νέο ριζοσπαστικό και προοδευτικό πλαίσιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα μας βγάλει με ασφάλεια στο ξέφωτο. Αν ναι και με όσους το εννοούν και το θέλουν, εδώ είμαστε». Αν κάποιος προσπαθούσε να την ερμηνεύσει, το βέβαιο είναι ότι η όποια συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας, εκτός του ότι περνάει μέσα από τη «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ», θα γίνει με βάση συγκεκριμένους όρους προοδευτικής διακυβέρνησης. «Αν δεσμευθούν τα πλεονάσματα, η χώρα θα μείνει βουτηγμένη στα προβλήματα» αναφέρουν οι επιτελείς της, κάνοντας λόγο για σαφείς εγγυήσεις ότι «τα πράγματα θα είναι διαφορετικά από εδώ και πέρα».