Είναι κάτι παραπάνω από κυνικό για ένα κόμμα που κάποτε κατήγγελλε το «κολαστήριο» της Αμυγδαλέζας να σιωπά σήμερα για τις συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια. Είναι απάνθρωπο. Και είναι απάνθρωπο επειδή η αυτοψία της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας: ο χώρος είναι ακατάλληλος για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Η κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που άλλοτε δεν σταματούσε να επιδεικνύει την ευαισθησία της, σιωπά και κωφεύει. Κώφευσε όταν το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» χαρακτήριζε τη Μόρια «ντροπή της Ευρώπης». Και κώφευσε όταν το βρετανικό δίκτυo BBC κατέγραψε προ μερικών εβδομάδων τα όσα συμβαίνουν στον καταυλισμό, αποκαλύπτοντας μεταξύ άλλων ότι μικρά παιδιά έχουν αποπειραθεί να θέσουν τέλος στη ζωή τους εξαιτίας συνθηκών διαβίωσης που δεν χωρά ο νους του ανθρώπου.
Οι άλλοτε επαγγελματίες της ευαισθησίας κώφευσαν και πάλι. Αυτή τη φορά όμως δεν μπορούν να κλείσουν τα αφτιά τους ούτε να επιλέξουν την αφασική σιωπή. Γιατί πολύ σωστά η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου προειδοποίησε την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο πως αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης εντός τριάντα ημερών θα προχωρήσει στο κλείσιμο της υποδομής.
Οι κυβερνήσεις οφείλουν να έχουν μάτια για να βλέπουν και αφτιά για να ακούν. Οφείλουν να μιλούν, να λογοδοτούν, να εξηγούν πώς πολιτεύονται, να απολογούνται όταν χρειαστεί. Για να τα κάνουν όλα αυτά, όμως, θα πρέπει να έχουν ψυχή.