Ταχυδακτυλουργός; Ισως. «Εργαζόμενος» στην Πλατεία Ομονοίας στην ομόρρυθμο «εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού ‘ναι ο παπάς»; Μπορεί. Φακίρης, στη μακρινή κι απόκοσμη Βομβάη; Κι απ’ αυτό, ενδεχομένως. Γητευτής φιδιών στην πλατεία του κόσμου, στο λάγνο Μαρακές; Α, δεν το συζητώ! Εκεί, με βεβαιότητα μπορεί να αριστεύσει και να στείλει τους υπόλοιπους (γητευτές) στο ταμείο ανεργίας (αν υπάρχει στο Μαρόκο, το αγνοώ…).
Διότι αν με τόση ευκολία μετατρέπει μια σοβαρή περικοπή εις βάρος φτωχών δικαιούχων σε μια δήθεν μείζονος σημασίας παροχή προς χαμηλόμισθους και συνταξιούχους, και μάλιστα την «ντύνει» και με τα πιο ζωηρά χρώματα προκειμένου να αποδείξει ότι συν τοις άλλοις είναι και φιλολαϊκός, τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο για τον πρόεδρο Τσίπρα να κερδίσει το ψωμί του (όταν με το καλό εγκαταλείψει αυτό που κάνει σήμερα, με τα γνωστά αποτελέσματα…) σε ένα από τα προαναφερόμενα, «γοητευτικά», «επαγγέλματα».
Μου το είπαν, δεν το πίστευα, κατέληξα να πάρω τηλέφωνο τον Αλέξη Μητρόπουλο, ο οποίος ως πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ έχει στήσει κανονικό παρατηρητήριο και εξετάζει, με ενδελέχεια μικροβιολογικής εξέτασης στο μικροσκόπιο, κάθε κυβερνητική εξαγγελία. Και εν προκειμένω και τη συγκεκριμένη, της επιδότησης ενοικίου. «Πρόκειται για απίθανη ιστορία. Ο Τσίπρας δεν πετσόκοψε μόνο τους δικαιούχους της επιδότησης ενοικίου στο μισό, αλλά αυτό το παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη και ως μεγάλη παροχή. Απίστευτα πράγματα. Εχει ποσοτικοποιήσει σε νόμο, τον 4472, τον αριθμό των δικαιούχων που ψήφισε πέρυσι και στο Βελλίδειο έκοψε τους μισούς δικαιούχους και το εμφάνισε ως μέτρο υπέρ των αναξιοπαθούντων. Απίθανα πράγματα».
Μαγικά II
Οντως, απίθανα, αναγνώστη μου. Ο τύπος δεν υπάρχει. Κατά σύσταση του Μητρόπουλου, διότι παρ’ όλα αυτά, παρά τις διαβεβαιώσεις του δηλαδή, μου ακουγόταν απίστευτο να συνέβη κάτι τέτοιο, αναζήτησα τον νόμο 4472. Ψηφίστηκε στις 19 Μαΐου 2017. Το άρθρο 3 αναφέρεται στη θέσπιση «ποσού Επιδόματος Στέγασης – Διάρκεια χορήγησης» και τονίζει, επί λέξει: «Το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θεσπίζει Επίδομα Στέγασης για έως και εξακόσιες χιλιάδες (600.000) νοικοκυριά που διαμένουν σε μισθωμένη κατοικία ή επιβαρύνονται με το κόστος εξυπηρέτησης στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας. Για τον καθορισμό των νοικοκυριών εφαρμόζονται οι περιπτώσεις α’ και β’ της παρ. 2 του άρθρου 235 του ν. 4389/2016 (Α’ 94)».
Στη συνέχεια δε, άλλο άρθρο του νόμου επεξηγεί τα του επιδόματος – ποιος δικαιούται, τι:
«Μονοπρόσωπο νοικοκυριό 70€
Νοικοκυριό αποτελούμενο από δύο ενήλικα μέλη 105€
Νοικοκυριό αποτελούμενο από τρία μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με ένα ανήλικο μέλος 140€
Νοικοκυριό αποτελούμενο από τέσσερα ή μονογονεϊκή οικογένεια με δύο ανήλικα μέλη 175€
Νοικοκυριό αποτελούμενο από 5 μέλη και πάνω ή μονογονεϊκή οικογένεια με τρία ανήλικα μέλη και πάνω 210€
Για κάθε επιπλέον μέλος του νοικοκυριού προσαύξηση κατά 35 ευρώ το μήνα
Στη μονογονεϊκή οικογένεια, καθώς και σε νοικοκυριό με απροστάτευτο/α τέκνο/α για το πρώτο ανήλικο μέλος του νοικοκυριού ορίζεται προσαύξηση 70 ευρώ το μήνα.
Ως ανώτατο όριο του επιδόματος στέγασης ορίζονται τα 210 ευρώ μηνιαίως, ανεξαρτήτως της σύνθεσης του νοικοκυριού».
Στον νόμο αναφέρεται επίσης ότι το ετήσιο κόστος του επιδόματος είναι 600.000.000 ευρώ και πως αυτό θα καλυφθεί από τις πιστώσεις του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης…
Μαγικά III
…Εναν χρόνο αργότερα στις 15 Ιουνίου 2018, με κοινή υπουργική απόφαση, την οποία συνυπέγραφαν οι υπουργοί Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος και Γ. Χουλιαράκης, Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου και Θ. Φωτίου, (τότε) Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης, και η υφυπουργός Οικονομικών Κ. Παπανάτσιου (πρόκειται για την υπ’ αριθμόν Δ13/οικ.33474/1934/2018 ΚΥΑ), καθορίζονταν οι όροι και οι προϋποθέσεις για το επίδομα στέγασης και αναγγελλόταν πομπωδώς από το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ότι το Επίδομα Στέγασης θεσπίζεται «για έως και εξακόσιες χιλιάδες (600.000) νοικοκυριά που διαμένουν σε μισθωμένη κατοικία ή επιβαρύνονται με το κόστος εξυπηρέτησης στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας».
Τώρα γιατί και πώς οι 300.000 άνθρωποι που δικαιωματικά θα έπαιρναν το επίδομα ενοικίου δεν θα το λάβουν, αυτό είναι ένα ακόμη από τα μυστήρια της «παπατζίδικης» κυβερνητικής πολιτικής. Επίσης αν ο νόμος προέβλεπε αρχικά ένα κονδύλι ύψους 600 εκατ. ευρώ για τους δικαιούχους, τώρα που το επίδομα θα το πάρουν οι μισοί, σημαίνει ότι υπάρχουν άλλα 300 εκατ. αδιάθετα;
Και τι είναι αυτό ακριβώς που κάνουν; Δημιουργική λογιστική ή κάτι άλλο; Και με ποια λογική έκοψαν τους μισούς δικαιούχους; Εχουν βάσιμες ενδείξεις ότι ανέκαμψαν οικονομικά οι άνθρωποι αυτοί και είπαν να τους κόψουν το επίδομα γιατί δεν το χρειάζονται πια; Αγνωστο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι με κάτι τέτοια θα χαθούν από την πιάτσα οι «παπατζήδες» στην Ομόνοια – θα τους έχουν πάρει τη δουλειά οι άλλοι που κυβερνούν…
Ξέχασε τα λατινικά
Το σχολιάκι το βρήκα στο ΦΕΚ «Εφ.Συν» και περιγράφει εμμέσως πλην σαφώς την πικρία και την απογοήτευση καθηγητή ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Γκικόπουλος, Φοίβος, διότι ο άνθρωπος μετέβη με μύριες όσες ταλαιπωρίες (συμπεραίνω εξαιτίας της αστυνομοκρατίας στην πόλη) το Σάββατο το βράδυ στο Βελλίδειο για να παρακολουθήσει live την ομιλία του ινδάλματός του, του προέδρου Αλέξη, πλην όμως δεν τα κατάφερε. Διότι, όπως εξομολογείται, δεν είχαν προβλεφθεί θέσεις στην αίθουσα για τους «πανεπιστημιακούς του ΣΥΡΙΖΑ». Και ως εκ τούτου, ο άνθρωπός μας επέστρεψε στο σπίτι του, στη «θαλπωρή του καναπέ» του, όπως αναφέρει, και παρακολούθησε την ομιλία.
Ο περί ου ο λόγος Γκικόπουλος είναι καθηγητής της Ιταλικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ, αλλά φευ, δεν βρήκα κάτι στο Διαδίκτυο που να πιστοποιεί ότι έχει διαμαρτυρηθεί με κάποιον τρόπο για την επιχειρούμενη κατάργηση των λατινικών από το ελληνικό σχολείο, διά χειρός του συναδέλφου του (καθηγητή και συριζαίου) Γαβρόγλου. Διαμαρτύρεται μόνο γιατί δεν του έδωσαν θέση στο Βελλίδειο να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τον Τσίπρα. Αυτή προφανώς (θέλει να) είναι η παρακαταθήκη του ως «πανεπιστημιακός του ΣΥΡΙΖΑ»…
Χαμηλά
Σε έναν άλλο πανεπιστημιακό επιθυμώ να αναφερθώ τώρα. Πρόκειται για τον φίλο Μενέλαο Γκίβαλο, αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ανθρωπος ευπρεπής, ανιδιοτελής, καλό θεωρητικό μυαλό, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο αγαπημένος Μενέλαος διέβη τα τελευταία χρόνια τον Ρουβίκωνα, και μεταβλήθηκε σε θαυμαστή Τσίπρα και διαπρύσιο υποστηρικτή ΣΥΡΙΖΑ. «Επεσα» πάνω του χθες τυχαία, ήταν καλεσμένος σε μια εκπομπή στην ΕΡΤ, και δεν πίστευα στ’ αφτιά μου για όσα έλεγε για τον χώρο όπου ανδρώθηκε και έδρασε πολιτικά – το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι που το ταύτισε με τη ΝουΔου του Κυριάκου Μητσοτάκη, και μάλιστα δεν του αναγνώρισε ούτε το δικαίωμα στην κριτική του ΣΥΡΙΖΑ – έλεγε ότι είναι πιο ακραία και από αυτή της Δεξιάς.
Τελευταία φορά που είχαμε συζητήσει, στον δρόμο, στα όρθια, ήταν λίγο πριν από τις εκλογές του 2015, και είχαμε φυσικά διαφωνήσει. Μου είχε υποσχεθεί ότι αν διακρίνει στον ΣΥΡΙΖΑ καθεστωτική αντίληψη, θα είναι ο πρώτος που θα το καταγγείλει. Αλλά τέσσερα χρόνια τώρα δεν έχει βρει μια λέξη για να καταγγείλει κάτι απ’ όσα συμβαίνουν στη χώρα.
Αντιθέτως, χθες, βρήκε να κατηγορήσει για «εμμονή» «ΤΑ ΝΕΑ» επειδή στο Βελλίδειο υπέβαλαν στον Πρωθυπουργό ερώτηση σχετικά με το θέατρο που έπαιξε τη νύχτα της μεγάλης τραγωδίας στο Μάτι. Δείξαμε «εμμονή», είπε. Δίκιο έχει. Δεν έγινε δα και τίποτε σπουδαίο στο Μάτι: κάηκαν 98 άνθρωποι, καταστράφηκε μια ολόκληρη πόλη, ο Τσίπρας υποδυόταν τον ανήξερο μπροστά στις κάμερες ενώ γνώριζε, και έκτοτε η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να αποσείσει τις βαριές, εγκληματικές, ευθύνες της. Αχ βρε Μενέλαε, πόσο πιο χαμηλά. Και γιατί;