Το αποψινό παιχνίδι (21.45 – Epsilon TV) στην – άδεια από θεατές λόγω τιμωρίας των γηπεδούχων – Groupama Arena της Βουδαπέστης κόντρα στην Ουγγαρία είναι η μεγάλη ευκαιρία για την εθνική μας ομάδα να μείνει με μοναδικό αντίπαλο τη Φινλανδία στο κυνήγι της πρωτιάς του ομίλου μας στο Nations League, από τη δεύτερη κιόλας αγωνιστική.

Οι Ούγγροι, μετά την ήττα στο Τάμπερε από τη Φινλανδία (1-0) το Σάββατο, παίζουν ουσιαστικά το τελευταίο τους χαρτί απόψε αν θέλουν να μείνουν στη διεκδίκηση της πρωτιάς στον όμιλο που οδηγεί στο φάιναλ φορ της C League (με αντιπάλους τις άλλες τρεις ομάδες που θα πρωτεύσουν στους δικούς τους ομίλους) και κρατάει ανοιχτό ένα δεύτερο παράθυρο διεκδίκησης πρόκρισης για τα τελικά του Euro 2020.

Οπως και να έχει, αυτή η νέα διοργάνωση σε έναν ιδιαίτερα βατό όμιλο για τη δυναμικότητα της Εθνικής μας είναι πρώτα απ’ όλα το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο τον ομοσπονδιακό τεχνικό Μίκαελ Σκίμπε.

Στο ναδίρ

Ο Γερμανός διαδέχθηκε τον Κλάουντιο Ρανιέρι, της καταστροφικής προκριματικής φάσης του Euro 2016, όπου η Εθνική κατάφερε (διότι περί… κατορθώματος πρόκειται) να τερματίσει τελευταία στον όμιλο κάτω και από τα Νησιά Φερόες, από τα οποία και ηττήθηκε εντός και εκτός έδρας! Ισως έτσι καταλαβαίνει κανείς γιατί το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει τοποθετηθεί στην 3η κατηγορία (League) δυναμικότητας του Nations League.

Καθώς από τα μεγαλεία της εποχής Ρεχάγκελ και μετέπειτα Σάντος, με κατάκτηση Euro αλλά και σχεδόν μόνιμες παρουσίες στις τελικές φάσεις των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων και των Παγκόσμιων Κυπέλλων, η Εθνική έπεσε στα… τάρταρα αποτυγχάνοντας να μπει καν στην τριάδα ενός βατού ομίλου στα προκριματικά του 2016 (με Βόρεια Ιρλανδία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Φινλανδία και Νησιά Φερόες).

Τότε που οι δύο πρώτοι του ομίλου έπαιρναν απευθείας την πρόκριση για τα γήπεδα της Γαλλίας και το διευρυμένο (με 24 ομάδες) Euro, όπως έγινε με τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Ρουμανία, ενώ η τρίτη ομάδα έπαιζε μπαράζ, όπως έγινε με την Ουγγαρία.

Η οποία όχι μόνο προκρίθηκε στα τελικά, αλλά βγήκε πρώτη στον όμιλο με τη μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ευρώπης Πορτογαλία, την οποία έσωσαν τα δύο γκολ του Ρονάλντο για το τελικό 3-3 με την Ουγγαρία που επέτρεψαν στους Ιβηρες να πάρουν έστω ως τρίτοι στον όμιλό τους την πρόκριση για τα νοκ άουτ παιχνίδια φτάνοντας στη συνέχεια μέχρι την κατάκτηση του τίτλου!

Την ίδια στιγμή η Εθνική μάζευε τα κομμάτια της και η ΕΠΟ την έδινε και πάλι σε έναν γερμανό προπονητή για να την επαναφέρει στην κανονικότητα.

Ο Μίκαελ Σκίμπε το έκανε έστω και με κάποιες κακές βραδιές, ιδιαίτερα εντός έδρας, με Βοσνία και Εσθονία.

Η Εθνική έμεινε πίσω στον όμιλό της για το Μουντιάλ μόνο από το Βέλγιο που ήταν από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης φτάνοντας μέχρι την 3η θέση, ενώ στα μπαράζ αποκλειστήκαμε από τη μετέπειτα φιναλίστ Κροατία.

Βλέπει πολλά ματς

Ο Γερμανός, έξυπνος άνθρωπος, κατάλαβε ότι το πρόσημο ήταν θετικό και ήδη είχε αρχίσει να μαθαίνει την ελληνική πραγματικότητα.

Το θετικό του στοιχείο εκτός των άλλων είναι ότι βλέπει αρκετά παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος και του εξωτερικού όπου αγωνίζονται διεθνείς και συνεπώς έχει καλή εικόνα για τους πιο φορμαρισμένους.

Ομως καλείται πλέον σε μια πολύ πιο εύκολη αποστολή σε σχέση με αυτήν των προκριματικών του Μουντιάλ: να οδηγήσει την Εθνική στα τελικά του Euro 2020 και να την ανεβάσει και στη Β’ Κατηγορία του Nations League.

O ίδιος έχει δηλώσει βέβαιος για την πρόκριση και λογικά, αφού ξέρει (προτού καν μάθει τους αντιπάλους του στον προκριματικό όμιλο από τον οποίο οι δύο πρώτες ομάδες θα προκριθούν στην τελική φάση) ότι το υλικό που έχει στα χέρια του αναλογικά είναι ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων.

Οχι μόνο με παίκτες που έχουν ποιότητα για να παίξουν καλό ποδόσφαιρο, αλλά και με παίκτες που έχουν την εμπειρία μέσα από τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις με τους συλλόγους τους να σταθούν άνετα σε μια τέτοια δοκιμασία, όπως είναι ο όμιλος του Nations League ή μια πρόκριση στα τελικά του Euro.

Αποτυχία

Κακά τα ψέματα, η μη κατάκτηση της πρώτης θέσης στον όμιλο με Φινλανδία, Ουγγαρία και Εσθονία, αλλά και η μη πρόκριση στα τελικά είτε μέσω του φάιναλ φορ του Nations League είτε μέσω της γνωστής διαδικασίας των προκριματικών, θα αποτελεί παταγώδη αποτυχία και ο Γερμανός το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.

Θα πρέπει ο ίδιος να βρει τις λύσεις για να αξιοποιήσει την ποιότητα των παικτών του και κυρίως να τους περάσει και πάλι το φίλτρο της ομάδας που θα «φτύσει αίμα» ο αντίπαλος για να την κερδίσει.

Είναι δεδομένο ότι μέσα από τις μεγάλες νίκες και τις διακρίσεις αλλάζει άρδην και η ψυχολογία, και το «ζέσταμα» του Nations League μέχρι τα τέλη του Νοεμβρίου, όπου θα ολοκληρωθούν οι όμιλοι, αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του Μίκαελ Σκίμπε.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Τους έχουμε πάρει τον αέρα

Η πρώτη επίσκεψη στη Βουδαπέστη, στο μακρινό 1938, στο πλαίσιο των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου της ίδιας χρονιάς, ήταν εφιαλτική για την εθνική μας ομάδα.

Εκείνο το 11-1 παραμένει από τότε και μέχρι σήμερα (και λογικά για πάντα) η βαρύτερη ήττα στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος που έχανε 7-0 από το ημίχρονο κόντρα σε μια μεγάλη ομάδα της εποχής.

Με παίκτες όπως οι Σάλε, Σάμπο, Τίτκος, Σάροσι, Λάζαρ και Ζένγκελερ μεταξύ άλλων, έφτασε μέχρι τον τελικό εκείνου του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας το 1938 χάνοντας το τρόπαιο από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια του 1934 Ιταλία, που έκανε το back to back. Από τότε οι αναμνήσεις της εθνικής μας ομάδας από τη Βουδαπέστη είναι σαφώς καλύτερες (με εξαίρεση εκείνη την… τριάρα στα προκριματικά του Euro 1988 όπου πηγαίναμε ως φαβορί και στο 15′ χάναμε με 3-0 !), με κορυφαίες στιγμές φυσικά το 1-0 με το πέναλτι του Στράτου Αποστολάκη το 1993 που σφράγισε την πρόκριση για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου (1994) και το 0-0 που μας είχε κρατήσει ζωντανούς για την πρόκριση στο πρώτο μας Euro (1980). Εννέα νίκες, πέντε ήττες και έξι ισοπαλίες είναι ο απολογισμός μας σε 20 παιχνίδια με τους Μαγυάρους.