Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τον έλληνα Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, αν και ζήτησα τον λόγο από τους πρώτους, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω την άποψή μου. Το κείμενο της ομιλίας που είχα ετοιμάσει είναι το εξής:
Ανορθολογισμός και έλλειψη πολιτικής βούλησης για ολιστικές λύσεις οδηγούν τις αδύναμες οικονομικά χώρες αλλά και το σύνολο της Ενωσης σε μακροχρόνιες περιπέτειες. Αυτό πλήρωσε ο ελληνικός λαός από το αμετανόητο εγχώριο και ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα που πολλές φορές δεν σεβάστηκε τις αιματηρές θυσίες του. Η χρονική λήξη του Μνημονίου βρίσκει την Ελλάδα:
n Να δεσμεύεται με δυσθεώρητα πλεονάσματα που κυρίως δημιουργούνται από την υπερφορολόγηση σκοτώνοντας τη νέα παραγωγή πλούτου.
n Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι φεύγουν στο εξωτερικό ψάχνοντας για αξιοπρεπή εργασία. Το δημογραφικό και οι κοινωνικές ανισότητες υπονομεύουν τη μελλοντική ευημερία της πατρίδας μας. Οι βασικοί λόγοι που μπήκαμε στο Μνημόνιο δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Η χώρα δυσκολεύεται να δανειστεί από τις αγορές με βιώσιμο τρόπο γιατί τα επιτόκια παραμένουν υψηλά. Και το χρέος συνεχίζει να προκαλεί ασφυξία.
Αυτή είναι η αληθινή κατάσταση που συγκρούεται με τους πανηγυρισμούς που παρουσιάζετε. Η Ελλάδα και η Ενωση δεν χρειάζονται εναλλακτικές πραγματικότητες. Τέλος, ο Πρωθυπουργός οριοθέτησε ως αντιπάλους του τον νεοφιλελευθερισμό και την Ακροδεξιά. Αυτά στο Στρασβούργο, γιατί στην Ελλάδα η πολιτική του τρίτου Μνημονίου που εφάρμοσε ήταν νεοφιλελεύθερη και ο συγκυβερνήτης του είναι πολιτικός βραχίονας της Ακροδεξιάς.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ευρωβουλευτής της ΔΗΣΥ