Αν για κάτι είναι χρήσιμο το UEFA Nations League, αυτή η καινούργια διοργάνωση που θα δώσει τέσσερα εισιτήρια για τα τελικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2020 σε όσους από τα προκριματικά δεν προκριθούν, είναι γιατί μας επιτρέπει να καταλάβουμε πόσες ομάδες άλλαξαν επίπεδο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι πρωταθλητές κόσμου Γάλλοι π.χ. παίζουν πλέον με μια αξιοζήλευτη σιγουριά, ενώ οι Ρώσοι, που στο Μουντιάλ έδειξαν πως ξεπέρασαν τη χρόνια αγωνιστική τους κρίση, είναι πλέον αξιόπιστοι. Οι Γάλλοι πήραν στη Γερμανία μια ισοπαλία χωρίς να ιδρώσουν, οι Ρώσοι έβαλαν πέντε γκολ στους Τσέχους. Η πρόοδος φαίνεται.

Πίσω

Από την άλλη, αλλαγή επιπέδου δεν σημαίνει πάντα και ότι μια ομάδα κάνει βήματα μπροστά: οι Ιταλοί π.χ. άλλαξαν κι αυτοί επίπεδο, αλλά πήγαν στο ιστορικά χαμηλότερο. Τα βήματα προς τα πίσω είναι την τελευταία τριετία ασταμάτητα.

Αδυναμίες

Στα δύο ματς που έδωσαν αυτές τις μέρες οι Ιταλοί έδειξαν όλες τις αδυναμίες του ποδοσφαίρου τους αυτό τον καιρό. Με την Πολωνία στην Μπολόνια δεν κατάφεραν να κερδίσουν και σώθηκαν από την ήττα χάρη σε ένα αυστηρό πέναλτι που κέρδισαν. Με την Πορτογαλία τη Δευτέρα το βράδυ έχασαν με 1-0, αλλά πραγματικά σώθηκαν από διασυρμό. Παρά την απουσία του Κριστιάνο Ρονάλντο, οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν, δεν φοβήθηκαν καθόλου τους Ιταλούς και αν δεν τους διέλυσαν είναι γιατί ήταν επιπόλαιοι και άστοχοι στην τελική προσπάθεια: τους συμβαίνει συχνά.

Κοσμοπολίτης

Κόντρα στην Πολωνία η Ιταλία αγωνίστηκε για πρώτη φορά με προπονητή τον Ρομπέρτο Μαντσίνι. Στον πάγκο τους υπάρχει πια ένας κοσμοπολίτης κι όχι ένας τύπος που έχει γυρίσει την ιταλική επαρχία, όπως ήταν ο Ζαν Πιέρο Βεντούρα, που συνέδεσε το όνομά του με τον αποκλεισμό της Σκουάντρα Ατζούρα από τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Μαντσίνι στο ματς με τους Πολωνούς είχε την ατυχέστατη έμπνευση να χρησιμοποιήσει ως βασικό φορ τον τρελό Μπαλοτέλι: οι Ιταλοί δεν έκαναν ούτε σουτ στο πρώτο ημίχρονο κι ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής Αρίγκο Σάκι δήλωσε στην τηλεόραση ότι είναι «να απορείς αν ο “Μπάλο” αθλείται κανονικά και αν είναι ακόμα κανονικός ποδοσφαιριστής». Χθες έγινε γνωστό ότι ο Μπαλοτέλι επέστρεψε από τις διακοπές του υπέρβαρος: ζύγιζε περίπου εκατό κιλά – ο γέρο Αρίγκο είχε δει σωστά το πρόβλημα.

Αμυντικοί

Δεν είναι όμως μόνο η επίθεση αυτή που πονοκεφαλιάζει τους Ιταλούς. Στο ματς με τους Πορτογάλους ο Μαντσίνι θεώρησε σωστό να δώσει χρόνο συμμετοχής σε νεαρούς αμυντικούς που είναι το αύριο του ιταλικού ποδοσφαίρου: αγωνίστηκαν ο Λατσάρι, ο Καλντάρα, ο Ρομανιόλι και ο Κρίσιτο και η εμφάνισή τους οδήγησε τη χώρα σε κατάθλιψη. Ο Μπαρέζι, ο Μαλντίνι, ο Νέστα, αλλά και ο Τζεντίλε, ο Καμπρίνι και ο Βιέρκοβοντ θα πρέπει να ζητήσουν να γίνει εξεταστική επιτροπή για το πού χάθηκαν οι ιταλοί αμυντικοί και ποιος ευθύνεται. Μια Ιταλία χωρίς αμυντικούς δεν είναι Ιταλία και θα είναι δύσκολο να συνέλθει.

Σχέση

Η συνέχεια είναι δυστυχώς απλή. Αργά ή γρήγορα κάποιος θα θυμηθεί ότι ο τωρινός ομοσπονδιακός προπονητής, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, ως ποδοσφαιριστής είχε κάκιστη σχέση με την Εθνική. Οταν ήταν μικρός το έσκασε από το ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη όταν η Σκουάντρα Ατζούρα πήγε εκεί να παίξει ένα φιλικό για τους Ιταλοαμερικανούς: ο μακαρίτης Εντσο Μπέαρζοτ τον τιμώρησε σιωπηρά και δεν τον καλούσε για χρόνια. Οταν ο «Μάντσιο» μεγάλωσε και πάλι η σχέση του δεν υπήρξε η καλύτερη: το 1994 είχε αρνηθεί να παίξει στο Μουντιάλ των ΗΠΑ και του άρεσε να λέει πάντα πως για να παίξει στην Εθνική πρέπει να του επιτρέψουν να φοράει τη φανέλα της αγαπημένης του Σαμπντόρια. Οταν όλα αυτά κάποιος τα επισημάνει ύστερα από κάποια ήττα, στους Ιταλούς θα φταίει πάλι ο προπονητής. Ενώ το μόνο τους πρόβλημα είναι ότι δεν βγάζουν πια μεγάλους αμυντικούς: ξέχασαν την αλφαβήτα του ποδοσφαίρου τους.

Οζίλ

Προβλήματα το Μουντιάλ άφησε και στους Γερμανούς – και πολλά μάλιστα. Η ιστορία του Μεσούτ Οζίλ έβγαλε στο φως πολλά: όταν οι επιτυχίες σταμάτησαν, ξαφνικά η Γερμανία άρχισε να συζητά για την όρεξη και τη θέληση των παιδιών των μεταναστών να προσφέρουν στη Νατσιονάλμανσαφτ. Η συμπάθεια του Οζίλ για τον Ερτογάν τον οδήγησε εκτός Εθνικής, αλλά η εξέλιξη αυτή δεν επέτρεψε στη Γερμανία να γίνει και καλύτερη – ίσα ίσα. Αρκετοί παίκτες που παίζουν στην Εθνική Γερμανίας και είναι παιδιά μεταναστών μάλλον έδειξαν τη στενοχώρια τους για την εξέλιξη – κάποιοι συμπαραστάθηκαν στον Οζίλ και με μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Χθες έγινε γνωστό ότι ο Οζίλ συζητάει σοβαρά να πάρει μεταγραφή στη Φενέρμπαχτσε τον Ιανουάριο και να αφήσει την Αρσεναλ: είναι δεδομένο ότι στην Τουρκία θα τον υποδεχτούν σαν ένα είδος ήρωα. Το τέλος της σχέσης του με την Εθνική Γερμανίας θα του κάνει καλό – δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την Εθνική Γερμανίας.

Μουρμούρες

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Γερμανών (πρόβλημα που συνδέεται και με την άνοδο της Ακροδεξιάς στη χώρα…) είναι ν’ αρχίσουν ξαφνικά τα παιδιά των μεταναστών να αρνούνται να παίξουν στην εθνική ομάδα της Γερμανίας. Εκτός από τον Οζίλ, πολλές ήταν και οι μουρμούρες του Σανέ, του νεαρού μαύρου εξτρέμ της Μάντσεστερ Σίτι που αποκλείστηκε από την αποστολή του Μουντιάλ. Ο κόουτς Γιόαχιμ Λεβ τον χρησιμοποίησε μόλις για επτά λεπτά στο ματς με τη Γαλλία, παρά τα επιθετικά προβλήματα που είχε η ομάδα του απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια. Το πράγμα δεν πέρασε ασχολίαστο. Η αποτυχία στα τελικά του Μουντιάλ άνοιξε μια πληγή που ακόμα και οι Γερμανοί δυσκολεύονται να κλείσουν.

Χαλί

Ολες τους οι επιτυχίες τα τελευταία χρόνια βασίστηκαν σε παιδιά μεταναστών. Στην Εθνική Γερμανίας έπαιζαν βασικοί «Πολωνοί» όπως ο Ποντόλσκι και ο Κλόζε, «Γκανέζοι» όπως ο Μπόατενγκ, «Τούρκοι» όπως ο Οζίλ και ο Γκουντογκάν. Αν ξαφνικά όλοι αυτοί αρχίσουν να μην αισθάνονται την Εθνική Γερμανίας ως δική τους ομάδα, τα προβλήματα του Λεβ θα μεγαλώσουν. Κακά τα ψέματα: όταν μιλάμε για την ικανότητα χωρών όπως η Γερμανία (ή ακόμα και η Γαλλία και η Ολλανδία) να εντάσσουν τους μετανάστες στις εθνικές τους ομάδες, θα πρέπει πριν βγάλουμε συμπεράσματα να περιμένουμε τα άσχημα αποτελέσματα – στις νίκες όλα είναι εύκολα. Στις ήττες φαίνεται και το «δέσιμο» των παικτών μιας ομάδας, αλλά και οι αντοχές της. Οι νίκες είναι συχνά πυκνά ένα τεράστιο χαλάκι. Κάτω από το οποίο όλα χωράνε.