Οι παλιοί τα θυμούνται αυτά τα ποδηλατάκια. Μάρκας Εska, τσεχοσλοβάκικα. Αγωνιστικά τα έλεγαν τότε, επειδή είχαν στριφτό τιμόνι. Κάποιος έγραψε σε ένα μπλογκ ότι το δικό του έκανε 3.500 δραχμές. Κατακόκκινο. Δούλεψε είκοσι μέρες σε ένα τελαράδικο το καλοκαίρι μετά την Α’ Γυμνασίου για να το αποκτήσει. Κι ήταν πολύ υπερήφανος.
Με τέτοια ποδήλατα έκαναν στα νιάτα του τη διαδρομή Μάτι – Ραφήνα κάθε απόγευμα, γράφει ο σπουδαίος φωτογράφος Κωνσταντίνος Πίττας στο τελευταίο τεύχος του Books’ Journal. Ολο το καλοκαίρι, πολλά παιδιά μαζί. Δεκατετράχρονα. Κι αμέσως πίσω, μέχρι το άλλο τέρμα, τη Νέα Μάκρη, και πίσω πάλι. Τις ίδιες βόλτες, κάτω από τα ίδια πεύκα, έκαναν και τα παιδιά που χάθηκαν. Τα ίδια φλερτ, τα μπάνια στην ίδια θάλασσα. Την ίδια μανία με το ποδήλατο είχαν, η Εβίτα ήταν και πρωταθλήτρια.
Η τραγωδία δεν μπορούσε να αποφευχθεί, για όλα φταίει η αλλοίωση του φυσικού τοπίου και η αντικατάστασή του από ένα μεταμοντέρνο τοπίο, στο οποίο οι σύγχρονοι άνθρωποι θέλουν δικαιολογημένα να ζουν, είπε ο γερμανός καθηγητής Γκέοργκ Γκόλνταμερ λίγες μέρες πριν του ανατεθεί από τον Πρωθυπουργό να εκδώσει πόρισμα για το Μάτι. Φυσικά και μπορούσε να αποφευχθεί, σε μία ώρα μπορούσε να απομακρυνθεί ο κόσμος, αρκεί φυσικά να είχε αξιολογηθεί σωστά η κατάσταση και να είχαν προειδοποιηθεί εγκαίρως οι κάτοικοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, είπε ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Κώστας Συνολάκης.
Αλλά δεν τους προειδοποίησε κανείς, ούτε η Αστυνομία, ούτε η Πυροσβεστική, ούτε ο δήμαρχος, ούτε η περιφερειάρχης. «Εμείς προλάβαμε και ζήσαμε, τα παιδιά όχι» γράφει ο Πίττας.
Μα γιατί διαμαρτύρονται οι κάτοικοι, δεν αισθάνθηκαν τιμή που τους επισκέφθηκαν ο Καμμένος, ο Τσίπρας και τώρα ο Σπίρτζης; «Εχουμε κι εμείς 100 νεκρούς, δεν τους έχετε μόνο εσείς» τους είπε προχθές ο τελευταίος. Τον θυμάστε; Είναι εκείνος που λίγες μέρες μετά την τραγωδία είχε κάνει τη συνταρακτική αποκάλυψη ότι το οικόπεδο στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο 26 άνθρωποι δεν είναι τυχαίου ανθρώπου, ανήκει σε συγγενή στελέχους που έχει διατελέσει βουλευτής και νομάρχης της Νέας Δημοκρατίας. Ναι, ο ίδιος είναι.
Από το 1985 ώς το 1989 ο Κωνσταντίνος Πίττας ταξίδεψε σε 17 χώρες της Ευρώπης και κατέγραψε τις αλλαγές της. Εβγαλε ένα υπέροχο λεύκωμα, εξαντλημένο πια, έκανε και μια έκθεση στο Μπενάκη. Αλλά είναι μια άλλη φωτογραφία του που δεν σ’ αφήνει τώρα να ησυχάσεις. Την έχει ανεβάσει και στο Facebook. Ενα καμένο ποδήλατο. Δεν είναι Eska, αλλά Kοkua, από αυτά που βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να ισορροπούν. «Ας μείνουν μόνο τα ονόματα των παιδιών» γράφει. Δημήτρης, Εβίτα, Ανδρέας, Σοφία, Γιώργος, Kasper, Βασιλική, Μαρία – Ηλιάνα, Ευπραξία – Μελίνα. Κι ένα αβάπτιστο. Μην ξεχάσετε τα παιδιά, μας παρακαλεί. Μόνο μην ξεχάσετε τα παιδιά.