Δεν είμαι σε θέση να κρίνω στο σύνολό του το πόρισμα της επιτροπής Συνολάκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Ξέρω όμως ότι πλέον, όχι με τη φροντίδα του κράτους, αλλά με τη φροντίδα της αντιπολίτευσης, έχουμε μια πλήρη έκθεση, που στηρίζεται σε μαρτυρίες, στις επίσημες αναφορές και σε προσομοιώσεις, η οποία εντοπίζει παραλείψεις και καταλογίζει ευθύνες. Λέει, για παράδειγμα, ότι αν υπήρχε πρόνοια θα μπορούσε να είχε εκκενωθεί η περιοχή του Ματιού σε χρόνο από 57 έως 83 λεπτά. Λέει επιπλέον ότι αν υπήρχε ο κατάλληλος συντονισμός, τα πυροσβεστικά αεροπλάνα θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τη φωτιά ακόμα μία ώρα, έτσι ώστε να δινόταν περιθώριο διαφυγής ακόμα και σε ηλικιωμένους ή και σε άτομα με κινητικά προβλήματα.

Στην ουσία δηλαδή, το πόρισμα της επιτροπής Συνολάκη συμπεραίνει ότι αν είχαν λειτουργήσει σωστά οι κρατικές υπηρεσίες και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα μπορούσαμε να μην έχουμε ούτε μία ανθρώπινη απώλεια. Κι ότι όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά κατά τα φαινόμενα δεν είχε ληφθεί καμία πρόνοια, δεν είχε γίνει κανένας σχεδιασμός, ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι όλα ήταν θέμα τύχης. Σαν να μην υπάρχει κράτος.

Αν είναι έτσι τα πράγματα, η επιλογή της ΝΔ να παραγγείλει μια έρευνα που καταλήγει σε αυτά τα συμπεράσματα αποδεικνύεται ουσιαστική. Αν μια ανεξάρτητη επιτροπή, μόνη της, καταφέρνει να φέρει εις πέρας τόσο γρήγορα μια τόσο δύσκολη αποστολή, αυτό δεσμεύει και το κράτος. Είναι πολύ σοβαρές οι παραλείψεις που εντοπίζει το πόρισμα Συνολάκη, το κράτος και η Δικαιοσύνη υπό το βάρος τους δεν μπορούν να κωλυσιεργούν, δεν μπορούν να προχωρούν με τους συνήθεις βραδείς ρυθμούς.

Πιθανόν η κυβέρνηση και όσοι αυτοδιοικητικοί παράγοντες εμπλέκονται να βολεύονταν με μια μακρά, νωχελική έρευνα, που θα αδυνατούσε να προσωποποιήσει ευθύνες. Η πρωτοβουλία της ΝΔ και η ταχύτητα με την οποία προχώρησε η επιτροπή Συνολάκη ακύρωσε οποιαδήποτε τέτοιου τύπου προσδοκία. Δεν φταίει το κακό το ριζικό μας. Φταίνε συγκεκριμένες υπηρεσίες, συγκεκριμένες πολιτικές, συγκεκριμένα πρόσωπα. Και χρειάζεται να παραπεμφθούν και να δικαστούν.

99 νεκροί ζητούν δικαίωση. Την τιμωρία όσων αμέλησαν, όσων εκτέλεσαν πλημμελώς τα καθήκοντα που τους είχαν ανατεθεί από τους πολίτες ή από την πολιτεία. Δεν είναι θέμα εκδίκησης, είναι θέμα πολιτισμού και δημοκρατίας: η εξουσία δεν είναι ασυδοσία, υπάρχουν ευθύνες από την άσκησή της. Είναι ζήτημα Δικαιοσύνης.