«Δεν μπορούμε πραγματικά να κατανοήσουμε την τελετή που έγινε διάσημη ως “μπούνγκα μπούνγκα” εάν δεν τη συσχετίσουμε με το μνημειώδες ιερό που ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατασκεύασε στη βίλα του Αρκορέ, προκειμένου να εξασφαλίσει μια θέση στην αιωνιότητα, και που φαίνεται να επιδεικνύει με μια κάποια περηφάνια στους φιλοξενουμένους του. Είναι αυτή λοιπόν η έσχατη προσπάθεια να παραδώσει την εικόνα του στην αιωνιότητα, διασώζοντας τη φαλλική του δύναμη από το σαράκι του χρόνου. Ενα είδος “Viagra από μάρμαρο”, που θα πρέπει να επιτρέπει στον άνθρωπο, τον θνητό όπως όλοι, να ορθώνεται σαν γιγαντιαίος φαλλός από τη φθορά του χρόνου… Στο φύλο ο πρώην πρωθυπουργός μας ψάχνει την απόδειξη της ύπαρξής του. Η φαλλική επίδοση του σώματός του είναι το πραγματικό και το μοναδικό του σαράκι. Η ζωή του είναι εξ ολοκλήρου αιχμαλωτισμένη από τον καθρέφτη».

(Από τα «Πορτρέτα της επιθυμίας» του Massimo Recalcati, εκδ. Κέλευθος, 2018, μτφ. Χρήστος Πονηρός. Μια γκαλερί με τα διαφορετικά πρόσωπα της ανθρώπινης επιθυμίας και τα αινίγματά της)