Στις 7 Απριλίου 1996 οι θεατές στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων άκουγαν, εκτός άλλων, την παρακάτω στιχομυθία επί σκηνής: «Θα πέθαινες από ντροπή αν είχες λίγη τσίπα. Η στάση σου ασυγχώρητη, τα πάντα εξευτελίζει και κάθε τίμιο άνθρωπο πρέπει να σκανδαλίζει». Και μετά τον Αλσέστ, ο Φιλέντ: «Δεν θα ‘λεγα η περίπτωση πως είναι για κρεμάλα, και σε ικετεύω, να χαρείς, λυπήσου με μια στάλα…». Η έμμετρη μετάφραση του μολιερικού «Μισανθρώπου», την οποία είχε «κεντήσει» η Χρύσα Προκοπάκη, περνούσε στην ιστορία της ελληνικής παραστασιογραφίας, ενώ θα ακολουθούσαν το «Σχολείο των γυναικών» και ο «Αμφιτρύων». Ακριβώς αυτή την τριάδα μολιερικών μεταφράσεων εγκαινιάζει το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης έχοντας μόλις εκδώσει τον «Μισάνθρωπο», με την ανάλογη τυπογραφική επιμέλεια στην οποία μας έχει συνηθίσει (σχεδιασμός Αντιγόνη Φιλιπποπούλου, σημειώσεις της μεταφράστριας). Μεταφράσεις συνυφασμένες με τρεις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης θεατρικής ιστορίας, καθώς ευτύχησαν να παρουσιαστούν από τον Λευτέρη Βογιατζή σε σημαντικές παραστάσεις.