Η εικόνα στον κόσμο της μόδας σήμερα πρέπει να δείχνει κίνηση. Μαζί με συναίσθημα και ιστορίες γυναικών. Με αυτόν τον τρόπο περνάμε σε ένα νέο στάδιο εξήγησης του ρούχου. Τα ολιγοσέλιδα εγχειρίδια με τις κατατοπιστικές οδηγίες που στο παρελθόν βοηθούσαν στη στυλιστική οικειοποίηση του καθετί νέου που πρότεινε η μόδα σήμερα γίνονται μέσα από την κινούμενη εικόνα. Η οθόνη του τηλεφώνου προβάλλει στο εξής την πληροφορία που εξάγει ο κόσμος της μόδας. Μαζί με τις ειδήσεις της επικαιρότητας, τα πρόσωπα της ημέρας συναντιούνται στην προσωπική μείξη περιεχομένων με τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα που έχουν οι κάτοχοι έξυπνων συσκευών.

Και έτσι άνοιξε η πύλη των μικρών ταινιών μόδας. Που χωρά νέες συλλογές ρούχων και αξεσουάρ μαζί με τα επεξεργασμένα σενάρια ιστοριών που προκαλούν συναισθήματα και συσσωρεύουν εντυπώσεις. Επομένως αυξάνουν τις πιθανότητες η μνήμη να συγκρατήσει αντικείμενα μαζί με το ονοματεπώνυμό τους. Τόσο απλό και πρακτικό, επομένως χρήσιμο στον τρόπο που η μόδα επικοινωνεί με το πελατειακό της δίκτυο.

Σε αυτή την ξηρή επιφάνεια του μάρκετινγκ, ενίοτε ανθίζουν και οι εξαιρέσεις. Η τυπική, πλήρως αισθητικοποημένη διαφημιστική προβολή των υλικών που παρουσιάζει η μόδα της σεζόν διακόπτεται από μια διαφορετική ιστορία, με πιο δυνατό αφήγημα. Οπως η ταινία «The Wedding Singer’s Daughter» της Χάιφα αλ Μανσούρ – μοναδικής γυναίκας σκηνοθέτη από τη Σαουδική Αραβία –  που έκανε πρεμιέρα στο πρόσφατο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας και συνεχίζει να προβάλλεται διαδικτυακά στον ιστότοπο miumiu.com. Η ταινία «The Wedding Singer’s Daughter» είναι η 16η ανάθεση που ο οίκος μόδας παραγγέλνει σε γυναίκα σκηνοθέτη με σκοπό τη διερεύνηση της θηλυκότητας και της γυναικείας ματαιοδοξίας τον 21ο αιώνα.

Η πλατφόρμα Miu Miu Women’s Tales εμπλουτίζεται με αυτή τη νέα ματιά προς τις γυναίκες του αραβικού κόσμου. Η ταινία ανοίγει με κοντινό πλάνο πάνω σε αστραφτερά γυναικεία παπούτσια τα οποία οι  γυναίκες που κατεβαίνουν από λιμουζίνα τα φοράνε με λευκά σοσόνια και μαύρα μακριά ρούχα. Η σκηνοθέτρια προϊδεάζει τον θεατή της: εδώ είναι Ισλάμ, υπάρχουν όρια, απαγορεύσεις και ανελευθερία. Η ιστορία συνεχίζεται στην κλειστή αίθουσα (ίσως ξενοδοχείου) όπου μια μεγάλη γυναικεία συντροφιά είναι συγκεντρωμένη για να γιορτάσει έναν γάμο, ακούγοντας μια γυναίκα να ερμηνεύει παραδοσιακά τραγούδια. Ενώ η μικρή κόρη της τραγουδίστριας κάθεται μόνη της, παραμερισμένη από τις συνομήλικές της καλεσμένες του γάμου που σχολιάζουν αρνητικά την παρουσία της «ξένης» ανάμεσά τους. Το βλέμμα της μικρής είναι σταθερό και αποφασιστικό πάνω στα άλλα κορίτσια. Τα ρούχα της συλλογής Miu Miu ντύνουν κάθε χαρακτήρα της ταινίας της Χάιφα αλ Μανσούρ μοναδικά. Το αραβικό γυναικείο γούστο που επιθυμεί τα αστραφτερά στολίδια, τα βαρύτιμα υφάσματα, τις πολλαπλές στρώσεις από διαφορετικά κομμάτια για να καλύψουν επιδεικτικά το σώμα είναι κοινό τόσο στα μέλη της ομάδας όσο και στην παρείσακτη δυάδα μητέρας και κόρης. Η σκηνοθέτρια οδηγεί την κόρη της τραγουδίστριας να γίνει παράγοντας εξελίξεων. Το κορίτσι βγαίνει μπροστά και βρίσκει λύση στην αμηχανία που προκαλεί η έλλειψη της μουσικής. Η γιορτή συνεχίζεται και οι δύο κόσμοι, των ανδρών και των γυναικών, έστω και για λίγο ενώνονται στη φαντασμαγορία της γαμήλιας συναναστροφής.