Είναι ο Μητσοτάκης ακροδεξιός, είναι ακροδεξιά η ΝΔ υπό την ηγεσία του; Και ακόμα περισσότερο, είναι ο έλληνας Oρμπαν;

Τα παραπάνω ερωτήματα έχουν τεθεί εντέχνως από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχουν υιοθετηθεί από τους ΑΝΕΛ. Ετέθησαν στο πλαίσιο της προσπάθειας ιδεολογικής απαξίωσης της ΝΔ, κυρίως στους πιστούς που έχουν μείνει στον κυβερνητικό συνασπισμό αλλά και στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους που ακόμα σκέφτονται την πολιτική προβάλλοντας το παλαιό αντιθετικό δίπολο «Αριστερά – Δεξιά». Κι όταν επισημαίνει κανείς ότι δεν γίνεται να περιφέρεται αυτός ο ισχυρισμός για ένα κόμμα το οποίο μόλις υπερψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο την έκθεση που επιβεβαιώνει την ύπαρξη σαφούς κινδύνου σοβαρής παραβίασης από την Ουγγαρία του Ορμπαν των αξιών στις οποίες θεμελιώνεται η Ευρωπαϊκή Ενωση, σου λένε ή ότι ο Μητσοτάκης μάς ρίχνει στάχτη στα μάτια ή ότι δεν έχει σημασία η συγκεκριμένη πράξη του διότι τη γραμμή του κόμματος «επικοινωνούν» πρόσωπα όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης ή ότι η ΝΔ έχει ακραίες θέσεις στο Μακεδονικό.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εντοπίζει προβλήματα με την πολιτεία του Ορμπαν σε πολλούς τομείς, μεταξύ των οποίων: η λειτουργία του συνταγματικού και του εκλογικού συστήματος· η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και άλλων θεσμών και τα δικαιώματα των δικαστών· η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων· η ελευθερία της έκφρασης.

Συγγνώμη, αλλά η περιγραφή των χαρακτηριστικών αυτού του καθεστώτος που υπονομεύει τις ευρωπαϊκές αξίες είναι σαφής. Ο Ορμπαν προσπαθεί να προσαρμόσει το πολίτευμα στα μέτρα του, στηρίζεται σε φίλια επιχειρηματικά συμφέροντα, έχει στόχο την ελευθερία της έκφρασης και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Τα έχουμε δει όλα αυτά να συμβαίνουν και στη χώρα μας, και το σίγουρο είναι ότι δεν τα διαπράττει η ΝΔ. Συγγνώμη για τη φοβερή αποκάλυψη, αλλά τα διαπράττει, και με το παραπάνω, η κυβέρνηση.

Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η κυβέρνηση του συνταγματικού λαϊκισμού. Είναι η κυβέρνηση που συκοφαντεί πολιτικούς αντιπάλους (θυμηθείτε το φιάσκο της λίστας Λαγκάρντ ή της υπόθεσης Novartis) και επικεφαλής ανεξάρτητων Αρχών που δεν ελέγχει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η κυβέρνηση η οποία, την ίδια στιγμή που παριστάνει την πολέμια της διαπλοκής, στήνει τα δικά της πελατειακά δίκτυα. Ακόμα βοούν τα βοσκοτόπια της εποχής που γινόταν προσπάθεια να ελεγχθεί η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση. Δεν ήταν μόνο η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση που επιχείρησε να ελέγξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μεθοδεύοντας τον χάρτη των συχνοτήτων, κάτι που της χάλασε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εχοντας μετατρέψει σε κυβερνητικά παραμάγαζα την ΕΡΤ και το ΑΠΕ (η διοχέτευση, χθες, εσκεμμένων ψεμάτων για τα κόμματα της αντιπολίτευσης από το εθνικό πρακτορείο είναι υπόδειγμα κατευθυνόμενης πληροφόρησης), επιδίωξε να κλείσει ή να αλώσει εφημερίδες – ενώ η διαφορετική άποψη από την κυβερνητική συχνά μεταφράζεται από την κυβέρνηση σε εξυπηρέτηση αντιλαϊκών ή αντικυβερνητικών συμφερόντων.

Συναφής με την προσπάθεια ελέγχου του Τύπου είναι και η προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης. Παπαγγελόπουλος, Παρασκευόπουλος, Κοντονής, Καλογήρου: ιδού τέσσερα πρόσωπα, οι ενέργειες και οι λόγοι των οποίων δεν έκρυψαν τις προθέσεις τους.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο έλληνας Ορμπαν, φίλοι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Ψάξτε τον στον καθρέφτη σας.