Η τελευταία δεκαετία σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της και, στο πολιτικό πεδίο, δεν υπάρχει ρεύμα που να ένιωσε τις αλλαγές πιο έντονα στο πετσί του από τη σοσιαλδημοκρατία. Στην Ευρώπη, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που βρίσκονταν στην εξουσία στην αρχή της κρίσης είδαν τα ποσοστά τους να καταρρέουν, καθώς θεωρήθηκαν υπεύθυνα για την οικονομική κατάρρευση της χώρας τους. Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα: από το PSOE έως το ΠΑΣΟΚ, κανείς δεν έμεινε ατιμώρητος. Αλλά και εκείνοι που ανέβηκαν στην εξουσία αργότερα, ως πολλά υποσχόμενοι κεντροαριστεροί ηγέτες, όπως ο Φρανσουά Ολάντ και ο Ματέο Ρέντσι, είδαν τη δημοτικότητά τους γρήγορα να πέφτει. Τα άκρα και ο λαϊκισμός, δεξιά και αριστερά, είχαν κερδίσει.

Σήμερα, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ψάχνει να βρει τον βηματισμό της – η σκέψη πως μια «αριστερή στροφή» θα έσωζε ακόμα κι εκείνους που εφάρμοσαν τη λιτότητα, δεν άργησε να έρθει. Υπό αυτή την έννοια, το φλερτ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών με τον ΣΥΡΙΖΑ κρατάει εδώ και μια πενταετία. Το κυβερνητικό του στάτους, άλλωστε, τον καθιστά ελκυστικό συνομιλητή, τη στιγμή που οι Σοσιαλιστές πρωθυπουργοί μετρούνται πλέον στα δάχτυλα.

Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται πλέον τακτικά ως παρατηρητής στις προσυνόδους, η θέση του στο Σκοπιανό ενίσχυσε της «κεντροαριστερές» μετοχές του στην Ευρώπη, ενώ όσοι γνωρίζουν τις Βρυξέλλες κάνουν λόγο για συχνά ραντεβού του Σεργκέι Στάνισεφ με τον Δημήτρη Παπαδημούλη. Κι αν ο Μάρτιν Σουλτς κρατούσε, τουλάχιστον κατά τη θητεία του στο Στρασβούργο, μια συγκρατημένη στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, ο αντικαταστάτης του επικεφαλής της ευρωομάδας του S&D, Ούντο Μπούλμαν, κάνει διαρκώς ανοίγματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Η «ΤΑΜΠΕΛΑ». Στο Κίνημα Αλλαγής παρακολουθούν στενά αυτή τη σχέση, η οποία μέχρι τώρα δεν έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Κι αυτό γιατί πιστεύουν πως ανεξαρτήτως των όποιων κινήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι έλληνες πολίτες γνωρίζουν το πραγματικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. «Μια ταμπέλα», εξηγούν, «δεν αλλάζει την πολιτική φυσιογνωμία του Τσίπρα». Η διπλή του φύση έγινε απολύτως σαφής και στην πρόσφατη παρουσία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μετά τη μετριοπαθή πρωτολογία του έσπασε όλους τους άγραφους διπλωματικούς κανόνες επιτιθέμενος στους εσωτερικούς πολιτικούς αντιπάλους του. Γνωρίζουν, επίσης, καλά πως δεν ασπάζονται όλοι οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές τις απόψεις του Μπούλμαν – κατά κύριο λόγο, αυτοί που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα διεμβολισμού στο εσωτερικό τους, όπως οι Ισπανοί, αναγνωρίζουν τον λαϊκισμό του Αλέξη Τσίπρα και δεν βλέπουν με τόσο καλό μάτι τις «προοδευτικές συμμαχίες». Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνουν, τα πάντα θα κριθούν στις ερχόμενες ευρωεκλογές, καθώς ο αριθμός των ευρωβουλευτών του κάθε κόμματος θα αποτελέσει και δείκτη για την επόμενη μέρα.

Η ΘΕΣΗ. Η επόμενη εμφάνιση της Φώφης Γεννηματά στις Βρυξέλλες δρομολογείται για τις 26 Σεπτεμβρίου, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του S&D. Εκεί θα παρουσιάσει τις θέσεις του Κινήματος Αλλαγής για τη διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια και για το Σκοπιανό, θα σχολιάσει τις τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα και του Ζόραν Ζάεφ στην Ολομέλεια και θα μιλήσει και για τα «προοδευτικά μέτωπα». Η θέση της, βέβαια, έχει καταγραφεί ήδη, στη συνάντηση που είχε πριν από το καλοκαίρι με τον Πιερ Μοσκοβισί. Οταν εκείνος έκανε νύξη σε συμμαχίες, η Γεννηματά ξεκαθάρισε πως οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές (PES) πρέπει πρώτα να φτιάξουν μια προοδευτική πολιτική ατζέντα και μετά να εξετάσουν τις συμμαχίες τους. Μέχρι τότε, αναμένεται με ενδιαφέρον η τοποθέτηση του Μπούλμαν στην εκδήλωση του ιδρύματος Friedrich Ebert για το μέλλον της Ευρώπης την ερχόμενη Τρίτη, στην οποία θα συμμετέχουν επίσης ο Γιώργος Καμίνης, ο Ξενοφών Κοντιάδης και η Λούκα Κατσέλη.