Το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του Μαΐου με βρήκε στο Φίνσμπουρι Παρκ, στο Βόρειο Λονδίνο. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν είχε, επιτέλους, κάνει δεκτό το αίτημα να παραχωρήσει συνέντευξη στα «ΝΕΑ», κλείνοντάς μου ραντεβού σε ένα από τα γραφεία της εκλογικής του περιφέρειας, του Ισλινγκτον Νορθ. Ο 69χρονος αρχηγός των Εργατικών είχε καθυστερήσει κι έτσι τον περίμενα στον προθάλαμο. Οχι μόνος. Δίπλα μου κάθισε η σύζυγός του, η 49χρονη Μεξικανή Λάουρα Αλβαρές. Κάποια στιγμή, η κουβέντα πήγε στον αντισημιτισμό στους κόλπους του Εργατικού Κόμματος, θέμα που βρισκόταν και τότε στο προσκήνιο. «Είναι άδικο να του προσάπτουν τέτοιες κατηγορίες. Ο Τζέρεμι είναι φανατικός αντιρατσιστής και το αποδεικνύει όλη η πορεία του» μου είπε. Μα, γιατί δεν βγαίνει να καταδικάσει απερίφραστα το φαινόμενο για να τελειώνει μια και καλή με αυτή την ιστορία; «Δεν θα συρόμαστε από την ατζέντα των μίντια» αποκρίθηκε κοφτά.
Τους μήνες που ακολούθησαν, τα μίντια δεν της έκαναν τη χάρη: το θέμα γιγαντώθηκε και το «φάντασμα» του αντισημιτισμού έφτασε να απειλεί την παραμονή του Κόρμπιν στην ηγεσία, σε μια περίοδο που οι Εργατικοί θα έπρεπε να καλπάζουν προς την εξουσία, καθώς η κυβέρνηση των Συντηρητικών κατακρημνίζεται ελέω Brexit.
Οι πολιτικές εμμονές του αριστερού ηγέτη των Εργατικών, η αντιπάθειά του προς το Ισραήλ και η υποστήριξή του στους Παλαιστινίους είναι γνωστά. Τον κάνουν, όμως, αντισημίτη; «Πρόκειται για μια πολιτικά υποκινούμενη επίθεση με μοναδικό σκοπό να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί» λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Μαύρου, πρόεδρος της ομάδας των Εργατικών Φίλοι της Κύπρου και τακτικός συνομιλητής του Κόρμπιν.
Οι κατηγορίες εναντίον του εκτείνονται από ένα βίντεο του 2013 που τον δείχνει να λέει ότι ορισμένοι βρετανοί σιωνιστές «δεν έχουν αίσθηση της αγγλικής ειρωνείας», έως την παρουσία του σε εκδήλωση στην Τυνησία το 2014, όπου κατατέθηκε στεφάνι στους τάφους δύο εκ των φερομένων ως οργανωτών της Σφαγής του Μονάχου το 1972. Ο Κόρμπιν αρνήθηκε ότι συμμετείχε στην κατάθεση στεφάνου.
Τον Ιούλιο, οι Εργατικοί ενσωμάτωσαν στον κώδικα δεοντολογίας τους τον ορισμό του αντισημιτισμού που συνέταξε η Διεθνής Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος (IHRA). Δεν συμπεριέλαβαν όμως 4 από τα 11 «παραδείγματα αντισημιτισμού», εξοργίζοντας την εβραϊκή κοινότητα. Το έκαναν, τελικά, την περασμένη εβδομάδα, με την υποσημείωση όμως ότι αυτό «σε καμία περίπτωση δεν θα υπονομεύσει την ελευθερία έκφρασης σχετικά με το Ισραήλ ή τα δικαιώματα των Παλαιστινίων». Σύμφωνα με τους επικριτές του Κόρμπιν, αυτό στέλνει το μήνυμα ότι οι Εργατικοί λένε «ναι μεν, αλλά», αντί για ένα ξεκάθαρο «ναι, ασφαλώς», στην καταδίκη του αντισημιτισμού.
Ο Τύπος
Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» έγραψαν ότι «ο Κόρμπιν δεν είναι κατάλληλος για να ηγηθεί της χώρας», ενώ μερίδα του Τύπου τον κατηγορεί ότι ανέχεται τις προσπάθειες υποστηρικτών του στις τοπικές οργανώσεις του κόμματος να απαγορεύσουν σε βουλευτές που τον επικρίνουν να είναι ξανά υποψήφιοι.