Η συμφωνία των Πρεσπών έγινε η αφορμή για διαδηλώσεις, πολιτικές συγκρούσεις και την αποχώρηση του Ποταμιού από το Κίνημα Αλλαγής. Με φόντο τη Θεσσαλονίκη – το καταλληλότερο τοπίο για συζήτηση περί Σκοπιανού – φάνηκε πως η επιρροή του δεν εξαντλήθηκε στην περασμένη πολιτική σεζόν. Αντίθετα, όσο το δημοψήφισμα στη γείτονα χώρα πλησιάζει, το Ονοματολογικό επανέρχεται δριμύτερο, αποτελώντας ένα από τα κύρια ζητήματα της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.

Στην πραγματικότητα, η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα για ελιγμούς, με τον «λαϊκιστή» να μετατρέπεται σε προοδευτικό δημοκράτη και τον «νεοφιλελεύθερο» σε πατριώτη. Κυρίως όμως, πάνω στο Σκοπιανό, οι δύο βασικοί διεκδικητές της εξουσίας βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλο, φέρνοντας το εθνικό θέμα στην κορυφή της προεκλογικής ατζέντας.

Ρήγματα. Ο Αλέξης Τσίπρας, βασισμένος στη συμφωνία, φοράει ευρωπαϊκό κοστούμι και παράλληλα προσπαθεί να προκαλέσει ρήγματα στο φιλελεύθερο προφίλ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οχι μόνο γιατί, σύμφωνα με την κυβερνητική πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποκύπτει στην «ακροδεξιά πτέρυγα» της ΝΔ, αλλά γιατί μιλάει με άλλη γλώσσα εντός και εκτός Ελλάδας, επενδύοντας στην οργή για πολιτικό κέρδος. «Συνεχίζει να κάνει τον τζάμπα μάγκα και να εκθέτει τη χώρα» σχολίαζαν από το πρωθυπουργικό γραφείο ως απάντηση στα όσα είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το βήμα του Βελλιδείου. «Αρνείται να αντιμετωπίσει την εξωτερική πολιτική με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Εξακολουθεί να τη βλέπει σαν ένα πεδίο για επικοινωνιακά παιχνίδια» ανέφερε και ο Νίκος Κοτζιάς για τον Μητσοτάκη. Από την άλλη, ο Μητσοτάκης, που ξεκαθάρισε τη θέση του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τάσσεται εναντίον της συμφωνίας και ρίχνει τα βέλη του στον Πρωθυπουργό, ο οποίος «τσουβαλιάζει» τους πολίτες που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις. «Τζάμπα μάγκας είναι ο κ. Καμμένος, που λέει ότι δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία αλλά στηρίζει την κυβέρνηση που τη φέρνει» ανέφερε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, διαχωρίζοντας τους πατριώτες από τους εθνικιστές. Τόνισε, δε, πως η συμφωνία «παράγει έννομα αποτελέσματα που είναι δύσκολο να αποτρέψει η ΝΔ», ενώ στις κατηγορίες περί λαϊκισμού απάντησε πως «στη νέα έκδοση του λεξικού Μπαμπινιώτη δίπλα στη λέξη “λαϊκιστής” είναι το όνομα του κ. Τσίπρα, όχι το δικό μου».

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ. Η πολιτική διαφοροποίηση της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μάλιστα, δημιουργεί συγκεκριμένα δεδομένα, καθώς αν η κυβέρνηση θέλει η συμφωνία να περάσει από αυτή τη Βουλή, πρέπει να βρει (επαρκείς αριθμητικά) δυνάμεις αποφασισμένες να τη στηρίξουν – πράγμα μάλλον δύσκολο. Στο Κίνημα Αλλαγής δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να παράσχουν τέτοιου είδους βοήθεια. Η Φώφη Γεννηματά επένδυσε στη μετριοπάθεια και σε εκείνους που διαφωνούν με τη συμφωνία, αλλά δεν κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις. Περιόδευσε στη Βόρεια Ελλάδα τονίζοντας πως το ζήτημα αφορά κυρίως τα σημεία της γλώσσας και της ταυτότητας. «Πρόκειται για παραχωρήσεις ανιστόρητες, επικίνδυνες, υποχωρήσεις από πάγιες θέσεις, που αντί να κλείνουν παλιούς λογαριασμούς ανοίγουν νέους» ανέφερε και χθες (Real News). Από την άλλη, στο Ποτάμι, το μόνο αντιπολιτευόμενο κόμμα που φαίνεται πως θα ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας, τονίζουν πως αν ο Πάνος Καμμένος δεν κάνει το ίδιο, την επόμενη μέρα «δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία».

Κάπως έτσι, το Σκοπιανό, εκτός από σημείο αντιπαράθεσης, μπορεί να αποτελέσει και λόγο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, καθώς τα περιθώρια στενεύουν χρονικά. Και παρότι κανείς δεν θέλει να παίξει με τα εθνικά θέματα, η κυνική αλήθεια είναι πως στην κάλπη θα μετρηθεί ποιος έκανε την καλύτερη διαχείριση. Ο Ζόραν Ζάεφ, από την άλλη, δεν το κάνει πιο εύκολο, καθώς όσο μετράει αντίστροφα για το δημοψήφισμα, όλο και εντείνει τη ρητορική του περί «Μακεδονίας» και «μακεδονικής ταυτότητας», τονίζοντας πως το Οχι ισοδυναμεί με «απελπισία, αστάθεια και απομόνωση».