«Ο μπάσταρδος είναι πραγματικά καλός» έλεγε ο Πικάσο, ενώ πιο ευγενικά ο Πολ Σεζάν υποστήριζε ότι «έχει την πιο ωραία παλέτα στη Γαλλία» κι ότι «όλοι ζωγραφίζουμε με τη δική του γλώσσα». Το εμβληματικότερο ίσως έργο του «Η ελευθερία οδηγεί τον λαό» ενέπνευσε τον Βίκτωρα Ουγκώ να γράψει τους «Αθλίους», τον Φρεντερίκ Μπαρτολντί να συλλάβει τη σύνθεση του Αγάλματος της Ελευθερίας και 178 χρόνια μετά τη δημιουργία του έγινε εξώφυλλο του δίσκου των Coldplay «Viva la Vida».

Κι αν τα παραπάνω μαζί με το γεγονός ότι έθεσε τις βάσεις της μοντέρνας ζωγραφικής είναι μερικά από τα επιτεύγματα του Ευγένιου Ντελακρουά, από σήμερα του αναγνωρίζεται ακόμη ένα: ότι είναι εκείνος που κατάφερε να «μεταφέρει» το Μεσολόγγι στο Μανχάταν. Κι αυτό διότι το έργο «Η Ελλάς στα ερείπια του Μεσολογγίου» είναι ένα από τα εμβληματικότερα έργα του κι ένα από τα 150 (μαζί με επιπλέον 120 σχέδια που παρουσιάζονται σε παρακείμενη αίθουσα) που συνθέτουν την πρώτη μεγάλου μεγέθους αναδρομική παρουσίαση της δουλειάς του στη Βόρεια Αμερική, και συγκεκριμένα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.

Μια έκθεση που έσπασε ρεκόρ προσέλευσης κοινού όταν φιλοξενήθηκε στο Μουσείο του Λούβρου – 540.000 επισκέπτες – και η οποία, αν και σε πιο περιορισμένη εκδοχή, καταφέρνει, σύμφωνα με τις πρώτες κριτικές, να αναδείξει βήμα προς βήμα την πορεία του Ντελακρουά από τα φοιτητικά του χρόνια και τα πορτρέτα αγαπημένων προσώπων ώς την καριέρα του ως εικονογράφου, την εντυπωσιακή του παρουσία στο Παρισινό Σαλόνι, την οριενταλιστική του πλευρά, αλλά και τις θρησκευτικού περιεχομένου παραγγελίες.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ. «Ιμπρεσιονισμός, μετα-ιμπρεσιονισμός, συμβολισμός, εξπρεσιονισμός, όλα κυοφορούνται στην τέχνη του» γράφουν οι «New York Times» για τον μεγάλο του ρομαντισμού που κατάφερε να εκφραστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, πολύ νωρίς και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εκείνος όμως στον οποίο αναγνωρίζονται τα πρώτα σπέρματα του μοντέρνου κινήματος αποφεύγει να απεικονίσει την εποχή του και τα γεγονότα της, σε αντίθεση με τον μέντορά του Τεοντόρ Ζερικό και την περίφημη «Σχεδία της Μέδουσας», πίνακα στον οποίο αποτύπωνε το αποτέλεσμα ενός ναυαγίου του 1816 και ο ίδιος ο Ντελακρουά μάλιστα αποτέλεσε μοντέλο για ένα από τα νεκρά σώματα του έργου.

Με εξαίρεση την «Ελευθερία» – που δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση του Mητροπολιτικού Μουσείου – προτιμά να εμπνέεται από σκηνές της Βίβλου, έργα του Σαίξπηρ και του λόρδου Βύρωνα στις πολυπρόσωπες συνθέσεις του – ιδιαιτέρως δημοφιλής στο ελληνικό κοινό είναι η περίφημη «Σφαγή της Χίου» -, ενώ η σύγχρονη πραγματικότητα βρίσκει θέση στα έργα του μόνο μέσω εξωτικών παραδείσων, όπως η Αλγερία και το Μαρόκο, όπου ταξίδεψε το 1832, χρησιμοποιώντας ζωηρά χρώματα και παθιασμένες πινελιές. «Ο πιο αυθεντικός ζωγράφος της αρχαιότητας και της σύγχρονης εποχής», όπως τον χαρακτήριζε ο Σαρλ Μποντλέρ; «Ο πρώτος ροκ σταρ των εικαστικών», όπως τον είδε το BBC; Η ανταπόκριση του κοινού θα δείξει πόσο επίκαιρος μπορεί να αποδειχθεί ο εκ των κορυφαίων του 19ου αιώνα ζωγράφος, αν και η επιλογή του Μητροπολιτικού Μουσείου να αρκεστεί μόνο στο όνομά του για να τιτλοφορήσει την έκθεση λέει ήδη πολλά.

Info

Η έκθεση «Ντελακρουά» από σήμερα και ώς τις 6 Ιανουαρίου 2019 στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Τα σχέδια θα εκτίθενται ώς τις 12 Νοεμβρίου