Ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη από τους αναγνώστες. Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο εν θερμώ. Δεν πήρα βαθιές αναπνοές, δεν μέτρησα έως το δέκα, δεν υπολόγισα το πολιτικό κόστος και όλες τις ασκήσεις ελέγχου θυμού τις έστειλα σούμπιτες πίσω στη μαμά τους και στον μπαμπά τους. Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι. Οποιος τρέφει βαθύ σεβασμό στην πολιτική ορθότητα (και καλώς τον τρέφει, κάλλιστα, η πολιτική ορθότητα μάς έσωσε από πολλές χοντράδες του παρελθόντος, ασχέτως εάν δημιούργησε καινούργιες, επαχθέστερες) μπορεί να μην διαβάσει παρακάτω. No hard feelings. Οπως λένε και στο χωριό μου: δεν θα το πάρω προσωπικά.

Εχω την τύχη ή την ατυχία να έχω γνωρίσει εκ του σύνεγγυς τους περισσότερους από τους πρωταγωνιστές στα δύο μεγάλα κόμματα. Ημουν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αν και όχι από τους πιο τυπικούς του είδους. Ανεξαρτητοποιήθηκα εν συνεχεία, τόσο πετυχημένα ώστε έπαψα κάποια στιγμή να είμαι βουλευτής καν. Γνωστά πράγματα ή όχι και τόσο γνωστά, δεν έχει σημασία, να μην τα ξαναλέμε. Ποιο είναι το ρεζουμέ; Οταν μου μιλάνε για τον άλφα πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ ή για τον βήτα πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας, τον Μπήξε, τον Δείξε, εγώ τους κοιτάζω με το πονηρό βλέμμα εκείνου που έχει εσωτερική πληροφόρηση και τους κατακεραυνώνω: «Τον ξέρεις καλά τον Μπήξε; Τον ξέρεις καλά τον Δείξε;». Οχι, δεν τον ξέρουν οι άμοιροι. Πού να τον ξέρουν; Τον ήξεραν και από χτες; Εγώ τον ξέρω ή διατείνομαι ότι τον ξέρω. Οπως λένε πάλι στο χωριό μου: ομιλώ μετά λόγου γνώσεως. Βγάζω φλύκταινες όταν ακούω διάφορα παλαβά. Αυτό που λιγότερο κομψά διατυπώνουμε ως: «Μην ακούω μαλακίες».

Εν ολίγοις. Τον τελευταίο καιρό λυτοί και δεμένοι έχουν πέσει πάνω σας για να σας πείσουν ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα είναι μια μάχη στα μαρμαρένια αλώνια. Φασισμός εναντίον Κομμουνισμού. The winner takes it all. Μπαρμπούτσαλα. Είναι αλήθεια πως, τόσο οι Φασίστες όσο και οι Κομμουνιστές θα λάβουν μέρος στις εκλογές. Με τη Χρυσή Αυγή οι πρώτοι, με το ΚΚΕ οι δεύτεροι. Ωστόσο, τόσο οι πρώτοι όσο και οι δεύτεροι θα παίξουν περιθωριακό ρόλο. Το γνωρίζουν και δεν τους πειράζει. Είναι το τίμημα που πληρώνουν προκειμένου οι Φασίστες να πολιτογραφηθούν χορτοφάγοι από κανίβαλοι και οι Κομμουνιστές να μην ξυπνήσουν από τη μακρόχρονη μεταπολιτευτική τους σιέστα. Οι πρωταγωνιστές των επόμενων εκλογών δεν θα είναι ούτε Φασίστες ούτε Κομμουνιστές. Από το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών δεν θα κριθεί η δημοκρατία στη χώρα μας. Θα κριθεί η ποιότητα της δημοκρατίας. Εάν θέλουμε να μας παίρνουν έξω στα σοβαρά ή εάν μας αρκεί ο ρόλος του Καραγκιόζη. Δεν είναι κακός ο ρόλος του Καραγκιόζη. Μια χαρά καριέρα κάνεις και ως Καραγκιόζης. Φτάνει εσύ να μη νομίζεις ότι ερμηνεύεις Οιδίποδα.

Παλαίμαχος φιλοκυβερνητικός δημοσιογράφος έγραψε τις προάλλες ότι αυτή εδώ η εφημερίδα – «η πάλαι ποτέ δημοσιογραφική ναυαρχίδα του Κέντρου» – έχει μετατοπιστεί οριστικά στη λαϊκιστική Ακροδεξιά. Σκόπιμο είναι να το γνωρίζετε, όλοι εσείς οι άφρονες, που διαβάζετε μια λαϊκιστική ακροδεξιά εφημερίδα εν αγνοία σας, βυθισμένοι στον ύπνο του δικαίου. Από την άλλη, όσοι κάτι ψυλλιαστήκατε, αλλά προσδοκάτε, πάλι με χρόνια με καιρούς, να μετατοπιστούν «ΤΑ ΝΕΑ» προς το Κέντρο, αφήστε όλες τις ελπίδες σας στην είσοδο. Ο καλός συνάδελφος δεν αφήνει χώρο για αμφιβολίες: η μετατόπιση προς την Ακροδεξιά είναι οριστική και αμετάκλητη. Πώς το ξέρει; Αγνωστο. Μπορεί κάτι να του ψιθύρισε ο Πάνος Καμμένος. Με τις ακροδεξιές παρεκκλίσεις είναι ανελέητος. Ο Θεός συγχωρεί. Ο Καμμένος, όχι.