«Πολυξένη» της Δώρας Μασκλαβάνου ή «1968» του Τάσου Μπουλμέτη; Τα στοιχήματα πλέον έχουν τελειώσει, καθώς με επίσημη ανακοίνωσή του το υπουργείο Πολιτισμού ανοίγει τον δρόμο στην πρώτη ταινία ώστε να συμμετάσχει στις «διαδικασίες της 91ης διοργάνωσης των βραβείων Οσκαρ» για εκείνο της ξενόγλωσσης ταινίας. Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας, η οποία παρεμπιπτόντως είχε κόψει μόλις 2.317 εισιτήρια τον περασμένο Δεκέμβριο σε 17 αίθουσες, ένα ζευγάρι επιφανών Κωσταντινουπολιτών υιοθετεί μια ορφανή Ελληνοπούλα από τον «άγιο» τόπο της καταγωγής του. Της προσφέρουν ένα ισχυρό όνομα και επιζητούν την αφοσίωσή της στα γηρατειά τους.

Ετσι, το 1957, η 12χρονη τότε Πολυξένη αποχωρίζεται αναγκαστικά τον μικρότερο αδελφό της στο ορφανοτροφείο και ξεκινά μια νέα ζωή με άριστες προδιαγραφές. Μορφώνεται, ονειρεύεται και διεκδικεί τη ζωή, χωρίς να μπορεί να υποψιαστεί και να διαχειριστεί το σχέδιο εξόντωσης που στήνεται πίσω από την πλάτη της με στόχο την κληρονομιά της. Το κορίτσι-«λεία» ζει για πάντα με την αθωότητα της παιδικής της ηλικίας. Ερωτεύεται τον Κερέμ, αναγνωρίζοντας σε αυτόν την κοινή μοίρα του ταπεινού, μοναχού ανθρώπου. Στα βραβεία «Ιρις» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που απονεμήθηκαν τον Απρίλιο, η ταινία είχε τέσσερις διακρίσεις: Α’ γυναικείου ρόλου (Κάτια Γκουλιώνη), Β’ γυναικείου ρόλου (Λυδία Φωτοπούλου), φωτογραφίας (Κλαούντιο Μπολιβάρ) και μουσικής (Νίκος Κυπουργός).